Chapter 19
3877 Words
"Hmmm" Nagising ako dahil sa naamoy kong sunog na nanggaling sa kusina. Napatingin ako sa kusina umuusok tila may nasusunod na doon. Kaya napabaligkwas ako napatakbo agad para tignan.
"What the hell! Danie what's going here!" sigaw ko, agad kong kinuha ang pan na umuusok at dinala sa lababo, sunog na sunog na kasi at ang kapal na ng usok.
"Damn, are you trying to burn my place!" galit na sigaw ko sa kanya.
"Sorry Clayton I just trying to cook a dinner for you"sagot nito napatigil ako dahil iba ang boses ng babaeng kaharap ko hindi si Danie.
" What the, Jewel what are you doing in my house how did you get in here"
"I just try to come here because I'm mad at you, diko expect na dimo pa pala pinapalitan ang password ng door mo kaya I'm sure you still love me"
"Jewel please get out now!"
"Clayton I'm just trying to cook something for your dinner saka anong ginagawa ng babaeng yun dito sa condo mo, wala kang ibang babae na pinapasok dito kundi ako lang"
"Stop it and go!" hinila ko siya palabas ng kusina para paalisin siya.
"Wait, Clayton wait nasasaktan ako ano ba bitawan mo ako"
"Umalis kana at wag ka ng babalik dito"
"No I'm not going, I know you still love me nararamdaman ko yun kung dimo na ako mahal bakit mo ako tinanggap ulit sa hospital mo at bakit dimo pa pinapalitan ang password ng condo mo thats my birthday right"
"Jewel wag mo bigyan lahat ng kahulugan ang nakikita mo hindi porket diko pa pinapalitan ang password ng pintuan di ibig sabihin mahal pa kita, kaya wag ka ng bumalik dito" binuksan ko ang pintuan saka ko siya pinalabas.
"Don't you ever come back here anymore" sabay sinarado ko kaagad ang pintuan, agad naisip ko si Danie, saan kaya siya nagpunta.
"Clayton wait Clayton! Clayton, ouch my hand its very hurt Clayton my hand!"
Napapikit ako sa inis kaya binuksan ko ulit ang pintuan.
"What! I told you go back now Jewel". "My hand" umiiyak siyang hawak ang kaliwa niyang kamay.
"What happen" tanong ko sa kanya.
"It's hurt!" sabi nito, agad kong tinignan ang kanyang kamay.
"Your burn your hand, damn! sino ba kasi ang nagsabing magluto ka, dika naman marunong magluto" inis na sabi ko.
"I just want to cook something for your dinner habang natutulog ka"
"s**t!" hinila ko ulit siya papasok ng bahay at pinaupo ko siya sa sofa.
kinuha ko ang mga gamot sa medicine cabinet sa kwarto ko.
Nilinisan ko ang mga paso niya sa mga kamay at pinahiran ng ointment at nilagyan ng benda sa kaliwang kamay nito dahil dun ang maraming paso.
"Thank you Clayton, you still care of me"
"Dont go to work tomorrow you take a rest"
"It's fine I cant still work"
"Thats my order pumasok kana pag okay na mga kamay mo"
"Thank you Clayton I'm happy feeling ko bumabalik na yung dating ikaw"
"Jewel umuwi kana gabi na"
"Can stay here a little bit, saka maaga pa naman eh, nine o'clock palang I want to stay and to talk to you"
"Jewel please go back now"
"Okay fine, you don't need to mad, Clayton can you please drive me at home"
"Jewel pumunta kang mag isa dito, umuwi ka rin mag isa, umuwi kana I need to rest"
"I can't drive you see my hand how can I drive just drive me at home"
"I will call taxi for you"
"No I'm so afraid dina mapagkatiwalaan ngayon ang mga taxi please Clayton"
"Jewel!"
"Please kahit ngayon lang"
"Fine" nagbihis na lang ako para ihatid na lang siya at ng makaalis na siya ng bahay ko, kahit labag naman sa kalooban ko ayaw ko rin naman na pabayaan siya.
"I'm very thankful pumayag ka, naalala ko dati lagi mo ako hinahatid sa bahay di ka umaalis hanggat di ako tapos sa night ship ko dati" di ako umiimik sa mga sinasabi niya hinahayaan ko lang siyang nagsasalita.
"And you always mad at me dahil di ako kumakain or minsan nakakasugat mga kamay lalo galing sa work katulad ngayon, you still the same"
"Jewel!" agad na hininto ko ang aking kotse. "Stop talking the past, we are not together anymore"
"I know masama bang maalala ko siyempre may nakaraan tayong dalawa at diko yun makakalimutan at proud akong sabihin kahit kanino man"
"Get out!"
"What pinapalabas mo na ako,wala pa tayo sa condo ko"
"Look at your side"
"Oh were here, Clayton you wanna go inside my house"
"No need I have something to do"
"Please kahit ngayon lang"
Bumaba ako sa aking kotse saka ako umikot papunta sa kabilang pintuan binuksan ko ito saka ko siya hinila palabas saka sinara ang pinto.
"Wait lang Clayton, are you gonna go with me inside"
"I'm going to hospital" sabi ko na lang saka ako sumakay sa kotse ko.
"Clayton wait, Clayton!"
Bago ako umalis binuksan ko muna ang bintana sa kabilang pintuan ng kotse.
"You don't need to go work tomorrow you can rest" sabay pinaandar ko ang aking kotse. Kinuha ko ang aking phone para tawagan si Danie.
"s**t! I don't have her number, what the hell" inis kong tinawagan si Alex para kunin ang kanyang number.
Pero di man lang sinasagot ang tawag ko nakailang tawag na ako.
"Answer your phone idiot" inis na sabi ko.
Kinabig ko ang aking manobela puntahan ko na lang ang lugar nila at tanungin kung saaan ang bahay nila.
Alam ko naman ang lugar nila dalawang beses ko na siya dun hinatid kaso diko lang alam ang mismong bahay nila.
Mabilis kong pinatakbo ang aking kotse at mabilis akong nakarating. Pinarada ko muna sa gilid ang aking kotse.
Sakto lalabas na ako sa aking kotse ng makita ko ang babaeng dumaan sa harapan ng sasakyan ko.
"Danie!" agad akong lumabas at tinawag ko siya agad.
"Danie!" tawag ko sa kanya, agad siyang napalingon sa kinaroroonan ko.
"Oh hi Clayton!" napalingon ako agad sa likod niya.
"Marco!" gulat kong sabi.
"Hinatid ko lang ko siya nakita ko lang siya sa daan naglalakad mag isa"
Nilapitan ko kaagad si Danie.
"Sir Marco salamat sa paghatid, mauna na po ako"
"Wait Danie can we talk" sabi ko sa kanya pero di niya ako pinansin dumaretso na siya sa paglakad.
"Danie see you nextime" nakangiting paalam sa kanya ni Marco at sinuklian niya yun ng pagngiti samantalang sa akin ni ayaw akong tignan at parang may kasalanan akong nagawa sa kanya.
"Sige salamat sa paghatid sa susunod libre kita ng dinner" sagot nito kay Marco.Abot naman ang ngiti ng baliw na taong to. Diko na napigilan ang mainis kaya nasigawan ko si Danie.
"Danie!" saktong hahabulin ko siya ng pinigilan ako ni Marco.
"Hayaan mo na pagod yung tao mukhang masama pakiramdam para din makapag pahinga"
" Dont touch" inis na tinulak ko siya.
"What are you doing Marco" inis na sabi ko sa kanya.
"I didn't do anything I just saw her at the street at nag offer akong ihatid siya yun lang, what's wrong with that"
"I'm warning you dont you ever touch her else I will kill you"
"Oopss relax I know you like her, but--"
di niya itinulay ang kanyang sasabihin sabay nginisian niya lang ako kaya nairita ako sa kanya.
"But what! Marco don't try me, alam kong binabalak mo"
"Wala akong ginagawa, ano ka ba parang di naman tayo mag kaibigan niyan parang kaaway mo ako"
"O don't have friend like you"
"Okay fine highblood ka nanaman yung inaanak mo tawagan mo daw siya, di mo daw sinasagot ang tawag niya"
Masamang tinignan ko siya, tumawa lang saka siya humakbang patungo sa kanyag kotse.
"Clayton, but I think I like her too, she's kindy cute and beautiful" saka siya sumakay at pinaandar ang kanyang kotse.
"What the fvck, Marco!" inis na sigaw ko tinangka ko pang habulin siya pero mabilis niyang pinaharurot ang kanyang kotse.
Dahil sa inis, tinadyakan ko ang side ng aking kotse.
"She's mind no one will touch her except me, don't you ever lay your hand on her or else mabubura ka sa mundo, s**t!!"
Biglang nag ring ang aking phone sinagot ko kaagad.
"What!"
"Emergency doc!"
"s**t!" agad akong sumakay sa aking kotse papunta sa hospital.
***Danies Pov***
Galit talaga ako parang feeling ko pinagtaksilan niya ako ng malala. Sobrang naapektuhan talaga ako kanina pero bakit ako masasaktan wala naman kami kaya, pero diko parin maiwasan ang maapektuhan. Diko alam na andito pala siya, ano yun sinundan niya ba ako.
Posible kaya diko siya pinansin kanina.
"Mabuti pa sir Marco mapaka gentleman niya at hinatid ako dito sa bahay"
Kaya diko na siya pinansin kanina ng dumating siya dipa humuhupa ang inis ko sa kanya.
"Sa dinamidami ng babaeng naugnay sa kanya yung babaeng yun pa nakakainis na talaga sabagay ano pa nga ba inaasahan mo sa mga kagaya nila mga parepareho lang sila.
" Simula ngayon Danie kalimutan mo na ang namumuong feelings mo sa doctor na yan masasaktan ka lang talaga"inis na sabi ko sa aking sarili.
Nang makarating na ako sa bahay agad kong binuksan ang pintuan.
"Nay!" gulat na sabi ng anak ko.
"Tantan anak!"
"Buti andito kana"
"Oh anak andito kana pala" sabi ni mama sa akin. Agad na tumakbo ako sa kinaroroonan ng anak ko.
"Anak anong nangyari saiyo bakit may dugo yang noo mo"
"Nay"
"Mah anong nangyari sa anak ko" sigaw ko kay mama.
"Ah eh diko alam andito ako nanunood ng tv eh nag nagliligpit siya ng pinagkainan" agad akong kumuha ng wet tissue sa aking bag para punasan ang noo ng anak kong may dugo.
"Anak ano ba talaga nangyari saiyo saka bakit ikaw ang nagliligpit diyan"
"Kasi po nay"
"Anak kasi tinutulungan ako ng anak mo magligpit ng pinagkainan"
"Eh napaano ang kanyang noo bakit may dugo"
"Kasi anak nahulog yung kutsara pinulot niya saktong tatayo siya eh tumama yung ulo niya sa gilid ng mesa"
"Totoo ba yun anak?"
"O-opo nay pasensya na po kayo"
"Sa susunod mag ingat ka ha pinag aalala mo ako"
"Sige na ako na maghuhugas dito dalhin mo na lang yang anak mo doon"
"Ako na mamaya maghugas mah iwan niyo na diyan"
"Oh sige ikaw bahala"
"Tantan halika sa kwarto para gamutin natin yang noo mo"
"Opo nanay"
"Sa susunod mag iingat ka anak ha pinag alala mo si nanay"
"Opo nanay"
Pagkatapos kong magamot ang noo ng anak ko pinatulog ko na siya.
Habang pinagmamasdan ko siya na tulog na tulog napapansin ko habang lumalaki ang anak ko kamukhang kamukha niya ang tatay niya.
Tumayo ako para kumuha ng damit ko para makapag bihis.
Habang kinakalkal ko ang aking damitan may napansin akong kahon na luma.
Kaya tinignan ko to kung anong laman.
"Akala ko natapon ko na to andito pa pala" binuksan ko ang maliit na kahon.
Bigla na lang tumulo ang luha ko ng makita ko ang laman nito
"YOU ARE THE MOST BEAUTIFUL GIRL I'VE I EVER SEEN IN MY LIFE. ILOVE YOU MARIA MAMAHALIN KITA HANGGAT AKO'Y NABUBUHAY. IKAW ANG PINAKAMAGANDANG NANGYARI SA BUHAY KO I WILL NEVER LEAVE YOU BECAUSE YOU ARE MY LIFE"
"Sinungaling! Sinungaling! dika mabubuhay na wala ako, pero nung nalaman mong nagdadalang tao ako anong ginawa mo dika na nagpakita at nagparamdam man lang. Malaki na ang anak ko pero hanggang ngayon di ka parin dumadating, lahat kayo mga Sinungaling!" diko mapigilan ang sarili kong magalit sa tuwing maalala ko siya.
" Nakalimutan na nga ba kita? bakit hanggang ngayon naalala ko parin ang mga masasakit na alaala mo kaya ko na ba ulit magmahal? paano ako magmamahal ulit kung ganito nanaman ang mangyayari!!"
"Nay okay lang kayo bakit po kayo sumisigaw at umiiyak"
Tumigil ako bigla diko man lang naalala andito pala ang anak ko sa kwarto. Pinunasan ko kaagad ang mga luha ko at binalik sa kahon ang mga laman ng mga to saka tinago ulit.
"Okay lang si nanay anak pagod lang sige na magpahinga kana gabi na"
Lumapit siya sa akin at niyakap niya ako.
Diko nanaman mapigilan ang sarili kong maiyak kaya niyakap ko din siya at humagulgol na lang kasi ang sakit sakit eh tuwing maalala ko ang mga pangako ng kanyang tatay.
"Nay tahan na po wag na kayong umiyak okay lang po kahit wala akong papa andito naman kayo na nanay ko"
Mas lalo akong napahagulgol ng sinabi niyang yun alam kong kahit diko sabihin sa kanya alam niya ang minsan na iniiyak ko alam kong nakikita niya.
Mahapdi ang mga mata ko ng magising ako ngayon dahil siguro sa tagal ko rin umiyak.
"Aahhhhh late na ako!" napabangon ako bigla ng makita ko ang oras.
"Naku late na ako anong oras na, Tantan anak! Tantan!" nagmadali akong nagbihis at di rin sumasagot ang anak ko, kanina ko pa siya tinatawag.
"Tantan!" lumabas ako sa aming kwarto.
"Ay naku yang anak mo wala nanaman lumabas at nakipaglaro wala pang makain"
"Wala siya dito sa bahay lumabas, at bakit walang makain kabibigay ko lang sainyo kahapon ng pera para sa pamalengke"
"Ang ibig kong sabihin walang magluluto kasi lumayas yang anak mo"
"Anong ibig niyong sabihin nay wag niyong sabihin na"
"Wala yung sasabihin ko sana dipa siya kumakain umalis na"
"Akala ko siya yung dahilan kung bakit dipa kayo kumakain magluto kayo nay wala naman kayong ginagawa saka nasaan nanaman ba yung babaeng yun"
"Diko alam ilang araw ng di umuuwi".
"May araw din yang babaeng yan sa akin, sige aalis na ako late ako sa trabaho"
Mabilis akong lumabas ng bahay late na talaga ako tanghali na sumakay na ako ng taxi para mabilis papuntang company.
*** Every one Pov***
"Sir may naghahanap sainyo sa lobby"
"Ha! sino daw, teka andiyan na ba si Danie?"
"Wala pa sir dipa dumating"
"Bakit kaya siya wala pa may mahalaga pa naman kaming meeting ngayon sa labas saka di niya ako sinabihan na di siya papasok ngayon. Donie ikaw na lang mamaya isama ko sa meeting ko sa labas, oh siya nga pala sino ba yung sinasabi mong naghahanap sa akin?"
" Oo sir, hinahanap kayo, pamangkin niyo ba yung batang yun? "
" Bata! what do you mean, bata ang naghahanap sa akin"
"Oo sir nasa may lobby hinahanap kayo"
"Wala akong pamangkin dito nasa ibang bansa sila yung mga anak ni Leon, sige dalhin mo siya dito sa office ko"
"Sige sir saglit lang"
Mayamayapay bumalik ulit si Donie kasama ang bata na naghahanap kay Alex.
"Sir andito na yung bata"
"Where?"
"Oh, andito siya sa likod ko, boy halika andito na yung boss ko na hinahanap mo halika dito"
"Diba ang nanay ko ang may boss sa kanya pati rin po kayo"
"Ha, eh lahat ng tao dito boss namin siya pati ang nanay mo? sino ba ang nanay mo dito?"
Napatigil si Alex sa kanyang ginagawa ng makita niya ang batang kasama ni Donie.
"Hey kid who are you?what are you doing here in my company?"
"Hello po kayo po ba ang boss ng nanay ko? nakangiting tanong ni Tantan kay Alex natulala ito ng lumapit sa kanya ang bata.
" What! who's your mother? "saglit na may kinuha si Tantan sa kanyang bag na maliit na dala nito.
" Eto po"sabay inabot niya kay Alex ang isang larawan ni Danie.
"She is your mother? oh your Danie's son your Tantan right?"
"Opo paano niya alam ang pangalan ko"
"Hmm someone told me your name, by the way anong ginagawa mo dito at sino kasama mo?"
"Wala po ako lang mag isa"
"Ano, ikaw lang mag isa, seriously naka biyahe kang mag isa how old are you?"
"Opo kaya kong magbiyahe mag isa dipo ako mawawala saka malaki na ako. Saka ten years old na ako next month po eleven na ako"
"Wow what a brave little guy you are ano pala ang ginagawa mo dito and where is your mother?"
"Natutulog po ang nanay ko saka ang sadya ko po sainyo para sabihin na wag na muna siya pumasok ngayon"
"Oh I see, okay lang magpahinga muna siya no worries, saka dikana sana nag abalang pumunta dito paano mo nalaman kung saan nagtatrabaho ang nanay mo at natunton ang lugar na to"
"Diko po sasabihin baka sabihin niyo kay nanay magagalit siya sa akin"
Natawa si Alex at mukhang nag eenjoy siyang nakikipag usap sa bata.
"It's okay I understand"
"Pero mukhang mabait naman kayo kasi po ang alam ko bad na boss ka dahil lagi mong binibigyan ang nanay ko ng maraming trabaho hanggang sa di na siya umuuwi sa bahay kaya naiinis ako sainyo"
"Sa akin mabait naman ako kaya lang marami talagang trabaho dito saka diko naman alam na may anak na nanay mo mo ngayon ko lang nalaman"
"Nalaman niyo na po ngayon pwede po bang pauwiin niyo ng maaga si nanay para lagi ko siyang nakikita"
"Hmm, sige na nga kinokonsensya mo pa ako, your so cute,. Teka dimo pa sinasabi sa akin paano mo natunton ang lugar na to, I want to know"
"Diko sana sasabihin pero sige na nga po dahil nangako naman kayo na pauuwiin niyo na si nanay ng maaga sige po, wag niyo lang pong sabihin kay nanay secret lang natin"
"Okay sure, secret"
"Minsan po sinusundan ko siya para malaman ko kung saan siya nagtatrabaho"
"Wow, really dika ba natatakot?"
"Hindi po"
Napangiti si Alex habang nagsasalita ang bata napakadaldal niya.
Habang pinagmamasdan niya ang bata may bigla siyang napansin, tinitigan niya pa ito ng mabuti.
"Bakit po ganyan kayo makatingin sa akin madumi po ba ang mukha ko"
Tumayo si Alex at humarap siya kay Tantan at tinitigan ulit.
"You look familiar, parang may kamukha ka, ngayon ko lang natitigan ang mukha mo habang nagsasalita ka I see someone like you"
"Ako po"
"Yes kamukhang kamukha mo talaga siya pag kakamalan talaga kayong mag ama pero imposible, pagkamalan ko talaga kayo, mini version mo silang dalawa"
"Diko po kayo maintidhan"
"Wag mo akong intindihin, oh wait do you want to eat?"
"Okay lang po busog pa ako sige uuwi na ako baka kasi magising si nanay"
"Kakain ka muna bago ka umuwi ano bang gusto mong pagkain"
"Fried chicken po at burger fries"
"Wow that's my favourite too, wait lang magpapabili ako para kakain ka muna bago ka umuwi"
"Talaga po, sige sige salamat po"
"Are you that happy?"
"Opo namiss ko na po yan"
"Okay I will buy it for you"
"Maraming salamat pero wag mong sasabihin kay nanay po ha baka magalit"
"Oh sure secret"
"Secret po"
After ten minutes dumating na ang order ni Alex na pagkain.
"Okay let's eat"
"Wow ang dami naman salamat po" Agad siyang kumain dahil gutom na gutom na si Tantan.
"Dahan dahan baka mabulunan ka wala naman aagaw sa pagkain mo kaya eat slowly okay"
"Sige po salamat po ano pong itawag ko sainyo"
"Just call me tito Alex"
"Sige po tito Alex kain ka po"
"Kumain ka lang" kinuhanan niya ng letrato si Tantan habang abalang kumakain. Biglang nagbukas ang pintuan ng office ni Alex.
"Alex!!" nagulat pa silang dalawa at tumingin silang dalawa sa pintuan.
"You scared us dika ba marunong kumatok"
"Where is Danie?wait is that Danie's son"
"Oo siya nga"
"Hello po doc pogi" pagkabati ni Tantan kay Clayton bumalik na agad sa pagkain.
"Hi, Alex bakit andito yang bata"
"I don't know basta pumunta siya dito na mag isa"
"What nasaan ang nanay niya".
"Yun nga wala yung nanay di pumasok kaya andito yang anak niya"
"What!"
"Oo nga pumunta dito yang bata para sabihin sa akin na di muna papasok ang kanyang ina"
"How come, alam mo ba kung anong dahilan niya kung bakit di siya pumasok?"
"Magpapahinga daw sabi ng anak niya"
"Siya nga pala bat ka napasugod dito ang aga aga"
"I need to talk Danie"
"Wala nga siya"
"Wait halika nga dito" hinawakan ni Alex ang mukha ni Clayton"
"What! what are you doing get off your hand of me puputulin ko yan"
"May hawig talaga siya saiyo at lalo na sa kuya mo magkakamukha kayong tatlo pagkakamalan nga kayong mag aama, baka naman ikaw ang tatay ni Tantan"
"Tumigil ka nga batukan kita diyan, and wait what are you feeding to him"
"Yan mga paborito ko, diko alam na gusto niya rin mga yan"
"Are you crazy why are you feeding him that kind of food".
"It's fine di naman lagi hayaan mo na"
"Di maganda ang mga foods na ganyan sa kanya"
"Sabi ko naman ngayon lang naman"
"No that's bad for him" kkinuha ni Clayton ang mga kinakain ni Tantan.
"Teka lang po dipa ako tapos kumain Doc pogi"
"Hayaan mo na konti lang naman yan halika nga dito ano ba kailangan mo kay Danie"
"I need to call her but I don't have her number"
"Number ni Danie!"
"Oo I need to talk to her"
"Alam ko po number ni nanay akin na po phone niya at bibigay ko sainyo"
"Really thank you Tantan" sabay pinisil ni Clayton ang magkabilaang pisngi nito.
"You know what di magkakalayo ang mukha niyo kahawig mo talaga siya lalo na ang kuya mo"
"Pinagsasabi mo diyan"
Bigla ulit nagbukas ang pintuan.
"Sorry sir late po ako pasensya na kayo"
Nagulat silang tatlo at napatingin sa taong dumating.
"Nay!"Gulat na sabi ni Tantan.
" Danie! "sabay pa talaga silang dalawa na nagsalita ng ganyan.
" Tantan anak! anong ginagawa mo dito"
Gulat na sabi ni Danie sa anak.
"Nay kasi po"
"Ako ang nagsama sa kanya dito"sabi ni Clayton.
"Ano!!! Tantan halika nga dito saka sabi ko walang kakain ng ganyan naggagamot ka pa anak"
"Danie wait" hawak ni Clayton ang braso ni Danie.
"Sorry busy ako doc, Tantan halika na dito ipapahatid kita kay Alan pauwi"
"Nay dito muna ako"
"Di pwede uuwi kana magtatrabaho si nanay anak"
"Okay lang po nay behave po ako basta payagan niyo lang ako dito promise di ako magkakalat mangulo uupo lang ako sa gilid"
"Pero anak"
"Sige po na nay".
"Okay lang Danie leave him here" sabad ni Alex.
"Pero sir"
"It's okay leave him to me ako na bahala sa kanya" sabi ni Clayton. Nilapitan ni Clayton si Tantan"
"Hindi pwede kailangan niyang umuwi"
"It's fined, Tantan sasama ka sa akin"
"Clayton what are you doing"saway ni Alex.
"Hindi pwede doc iuuwi ko ang anak ko"
"Tantan let's go come with me I will make sure na mag eenjoy ka"
"Dude!" tawag ni Alex.
"It's fined, by the way Danie kung gusto mong makita ang anak mo alam mo na siguro kung saan mo ako hahanapin, Let's go Tantan"
"Po, pero magagalit si Nanay"
"Ako ang bahala let's go"
"Sandali lang ibalik mo yang anak ko"
"Danie it's okay sanay na sanay yan mag alaga ng bata"
"Pero sir"
"Trust me"
"Pero di pwede sir, doc Clayton wait lang"
Tawag sa kanya ni Danie.
"If you want to see us just come to my house" saka siya umalis kasama si Tantan.
"Teka lang bakit parang kidnapping na yan, kinikidnap mo na ang anak ko"
"He's crazy, Don't worry Danie, your son is fine, sunduin mo na lang mamaya"
"Sige sir" mahinang sabi nito, di maiwasan ni Danie ang inis niya kay Clayton.
- Writer
