ห้ามใจไม่ให้รัก

1

เสียงอาจารย์หนุ่มวัย35 ปี ยืนบรรยายอยู่หน้าห้อง เสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง อธิบายเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย จนนักศึกษาหลายคน อดจะปลื้มปริ่มไม่ได้ วิชานี้ ยากมาก แต่อาจารย์รณพีร์ สอนเก่งมาก เสียงนักศึกษาชื่นชมออกมา ไม่ขาดปาก นักศึกษาปี 4 ทยอยเก็บข้าวของเตรียมจะเดินออกจากห้อง วิชานี้เป็นวิชาหลัก ของนักศึกษาหลายเอกวิชา จึงมีนักศึกษานับได้เกือบร้อยคน นั่งเรียนกันเต็มห้อง นักศึกษาปี 4 ใก้ลจะจบแล้ว เหลือเพียงไม่กี่ตัวที่ลงเรียน ทุกคนจึงตั้งใจกันมาก

"ก่อนจะเลิกคลาสวันนี้ ผมมีโครงการจะมาคุยกับพวกคุณ ขอเวลาสัก10 นาทีนะครับ "

อาจารย์ที่อยู่หน้าห้องบอกมา

"ปีนี้ทางมหาวิทยาลัย มีโปรเจ็คจะไปสอนน้องๆที่ต่างจังหวัด ช่วงปิดภาคเรียน ผมอยากจะชวนพวกคุณไปร่วมกิจกรรมนี้ด้วย และที่สำคัญ ทางมหาวิทยาลัย จะถือว่าคุณออกไปฝึกวิชาชีพประสบการ์ณด้วย ถือเป็นการฝึกงานไปในตัว "

สิ้นเสียงคำถาม หลายๆคนก็มองหน้ากันทันที

"ถ้าพวกคุณมีที่ฝึกงานที่ติดต่อเอาไว้แล้ว ก็ขอให้ไปทำที่นั่นนะครับ เพราะทางมหาวิทยาลัย ไม่อยากให้เสียเครดิต แต่หากพวกคุณยังไม่มีและอยากไป ทางมหาวิทยาลัย จะขอคัดเลือกตัวแทนไปนะครับ ถ้ามีผู้สนใจจำนวนมาก และอีกอย่างไปครั้งนี้ มีเบี้ยเลี้ยงให้ด้วยนะครับ "

"มีใครมีคำถามไหมครับ ถ้าไม่มีวันนี้ขอบคุณมาก " อาจารย์รณพีร์บอกเลิกคลาส แล้วเตรียมเก็บของของตัวเอง

"อาจารย์คะ " เสียงหวานเรียกเค้า

"มีอะไรครับ นักศึกษา " เค้าเงยหน้าขึ้นมองมา นักศึกษาสาวสองสามคนตรงหน้า

" คือถ้าจะสมัคร ลงชื่อที่อาจารย์เลยใช่ไหมคะ " เค้าพยักหน้า แล้วส่งกระดาษไปให้ "เขียนชื่อ เบอร์โทร และวิชาเอกด้วยนะครับ แล้วทางคณะจะเรียกมาสอบสัมภาษณ์อีกที

"นับดาว ตกลงไปไหม " เสียงของหญิงสาวอีกคน ถามคนที่ยืนนิ่งอยู่ข้างหลังสุด ที่ยังไม่ตัดสินใจ นักศึกษาสาวผมยาว ใบหน้าสวยใส กัดปากตัวเองอย่างใช้ความคิด จนเพื่อนเร่ง

"ตกลงว่าไง ไปไม่ไป " คนโดนเร่งถอนหายใจออกมา

"ไปก็ได้ แค่ลองดูนะ เผื่อไม่ได้ไป พวกเธออย่ามาโกรธเรานะ " นับดาวบอกเพื่อนก่อนจะเขียนชื่อตัวเองลงไป

"แล้วจะแจ้งวันสัมภาษณ์อีกทีนะครับ

" อาจารย์หนุ่มบอกอีกครั้ง แล้วดูลายมือชื่อ ที่เพิ่งได้รับมา นับดาว

เอกสารต่างๆวางลงบนโต้ะทำงาน ในภาควิชา อาจารย์หลายคนส่งยิ้มบางๆทักทายอาจารย์หนุ่มที่เดินเข้ามา มือที่เก็บเอกสาร เรียงให้เข้าที่ แล้วดูกระดาษที่เขียนรายชื่ออีกครั้ง "

อาจารย์สมรครับ ตารางฝึกงานของมหาวิทยาลัย จะคัดเลือกเมื่อไหร่ครับ " เสียงอาจารย์รณพีร์ ถามออกไป

"น่าจะอาทิตย์หน้าค่ะ ถ้ายังไงต้องช่วยกันนะคะ เพราะเราจะต้องบรีฟนักศึกษาก่อนไปด้วย ของวิชาอาจารย์สมัครมากี่คนแล้วค่ะ "

รณพีร์มองดูรายชื่อนักศึกษาที่เพิ่งจดมาให้มาเพียงสามคนเท่านั้น สงสัยว่าต้องได้ไปทั้งสามคนแน่ๆเลย อาจารย์หนุ่มบอกกับตัวเองแล้วเปิดลิ้นชักออกมา เพื่อเก็บกระดาษใบนั้นลงไป กล่องแหวนแต่งงานอันเล็ก ยังคงอยู่ในนั้นเช่นเดิม รณพีร์ปัดความรู้สึก แล้วปิดลิ้นชักลง ก่อนจะเรียกสมาธิของตัวเองให้กลับมาอีกครั้ง เพื่อเริ่มตรวจงานของนักศึกษาที่นำการบ้านมาส่ง

" นับดาว เพิ่งเลิกเรียนหรอครับ " เสียงเพื่อนชายต่างคณะที่ยืนรออยู่หน้าโถงกลางอาคารรีบเดินมาถาม นับดาวพยักหน้าตอบ

" เพิ่งเลิก แทนละ "

"ผมมารอนับ ไปกินข้าวกันนะ มีร้านเปิดใหม่ข้างมอ ผมอยากพานับไปกิน "

คนโดนชวนทำสีหน้าเจื่อนๆ "ชวนเพื่อนไปด้วยก็ได้ ถ้านับไม่อยากไปกับผมตามลำพัง "

ชายหนุ่มยังคงเสนอไอเดีย "เราไม่ว่าง มีงานต้องส่ง เรากินที่โรงอาหารดีกว่า ขอโทษนะแทน "

เสียงหวานตอบปฎิเสธไป ทำเอาเพื่อนๆที่มาด้วย หน้าจืดเจื่อนเต็มที "ถ้างั้น แทนกินกับนับดาวที่นี่ดีไหมละ " หนึ่งในสองเพื่อนสาว ออกความเห็น ชายหนุ่มพยักหน้า " โอเคครับ ตามใจนับดาวเลย ผมยังไงก็ได้"

ชายหนุ่มรูปหล่อยิ้มออกมา "ไปครับทานอะไร นับดาวไปเลือกเลย ผมจัดการเอง "

นับดาวมองเพื่อนที่ออกความเห็นแล้วคาดโทษในใจ "เดี๋ยวค่อยคุยกัน "