เลิกมองผมด้วยสายตาเกลียดชังผมได้แล้วทิมมี่

1670 Words

เวลาบ่ายโมงชญาดามาร้านเสื้อผ้าร้านประจำของตนเอง ปกติมากับลูอิสบอดี้การ์ดคนสนิทเพียงลำพัง แต่ครั้งนี้ทำให้หล่อนรู้สึกเขินอายพนักงานและเจ้าของร้าน เมื่อบอดี้การ์ดของหล่อนยืนเต็มร้านไปหมด จนผู้จัดการร้านต้องได้ปิดร้านเพื่อต้อนรับเธอกับบอดี้การ์ด และชญาดาก็จ่ายค่าเสียโอกาสรับลูกค้าคนอื่นให้กับทางร้านด้วยในวันนี้ ร่างเล็กยืนมองตนเองในกระจกห้องลองชุดแล้วหมุนตัวเองไปมาหลายรอบ หล่อนลองหลายชุดแล้วแต่ยังไม่ถูกใจโดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้ข้างนอกกำลังเกิดความวุ่นวายอยู่ คนของไทรีสเปิดประตูเข้ามาในร้านแล้วเดินตรงไปใช้ปืนจี้เอวบอดี้การ์ดของชญาดาที่ยืนประจำแต่ละจุดอย่างรวดเร็ว โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว ส่วนพนักงานของร้านที่กำลังจะร้องกรี๊ดก็ถูกปลายกระบอกปืนเล็งไปหาจนต้องปิดปากเงียบ “อย่าขยับ” ไทรีสเอ่ยเสียงเหี้ยม เดินแหวกบอดี้การ์ดของตนเข้ามาแล้วมองไปรอบๆ เมื่อเห็นว่าบอดี้การ์ดนับสิบคนของชญาดามือค้างอยู่ท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD