SOMETIME 32
**************************
“วันนี้พี่ไม่ได้มารับนะคะ”
พี่แทนมาส่งฉันที่คณะ เขาสวมแว่นกันแดดสีชาเหมือนไม่อยากให้คนในนี้รู้ว่าเขามาส่งฉัน
แต่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะเพราะเขาก็ทำแบบนี้อยู่บ่อยๆ ฉันพยักหน้าเข้าใจก่อนจะลงจากรถไป
เรื่องที่เราทะเลาะกันที่คอนโดก็ไม่ถูกพูดถึงเลยเพราะเขาบอกว่าไม่อยากพูดถึงถ้าเขาขอโทษนั่นคือเรื่องจบ
มันก็จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งไป จนฉันเองก็ไม่อยากพูดอะไรให้มากความเหมือนกัน ฉันเดินไปหาพี่อาร์ที่ยืนโบกมือให้ฉันอยู่หลังเสา
“พี่เอานิยายของหวานส่งให้บอกอที่สำนักพิมพ์ของพี่อ่านแล้วนะ”
ฉันฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจ นี่ถ้านิยายของฉันถูกใจบอกอฉันก็มีสิทธิ์ที่จะได้เป็นนักเขียนเหมือนพี่อาร์เลยนะ
“แต่คงต้องใช้เวลาหน่อยแต่ไม่น่าจะเกินสามเดือน”
“หวานรอได้ค่ะ”
พี่อาร์ชะโงกหน้าไปมองด้านหลังของฉันทำให้ฉันต้องมองตามก็เห็นว่าพี่แทนยังไม่ได้ออกรถไป
ฉันมองไม่เห็นว่าเขากำล
