SOMETIME 37
****************************
พี่แทนลุกหนีฉัน แต่ฉันยังไม่ละความพยายามหรอกนะ ฉันวิ่งตามพี่แทนออกมาข้างนอก เขายืนดูดบุหรี่อยู่ก่อนจะหันมามองฉันแล้วกระตุกยิ้ม
ฉันก้มมองที่ข้อมือตัวเองก็พบว่ามีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่ฉันได้ทำกับพี่แทน
ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงให้เขาให้อภัยฉัน และฉันก็รู้ด้วยว่าเมื่อคืนเขาเป็นคนทำแผลให้ฉันและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันด้วย
ทั้งที่เขาโกรธอยากจะฆ่าฉันให้ตายแต่เขาก็ยังดูแลฉันเหมือนเดิม สิ่งที่เขาทำมันตอกย้ำความผิดของฉันที่มีต่อเขามากเข้าไปอีก
“พี่แทนหวานขอโทษค่ะ หวานรักพี่แทนนะคะ”
พี่แทนเดินมาก่อนจะพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าฉัน ฉันรู้ว่าเขาเสียใจกับสิ่งที่ฉันทำ
เพราะถ้าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันเขาจะไม่ยอมเสียน้ำตาให้ฉันแน่ๆ พอเห็นอย่างนั้นฉันก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เขามีต่อฉัน
“หวานจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วนะคะ”
“ทำแบบไห
