SOMETIME22:มือที่มองไม่เห็น

1861 Words
SOMETIME 22 ****************************** ฉันยืนมองพี่แทนและผู้หญิงของเขากอดจูบกันในรถก่อนที่ผู้หญิงจะเดินลงจากรถแล้วเดินหนีไป น่าแปลกที่ตอนนี้ฉันกลับไม่รู้สึกอะไร รู้สึกเฉยๆ มากกับภาพที่เห็น ถามว่าเสียใจมั้ย มันก็ยังมีความเสียใจอยู่บ้างแต่ก็พอทนได้ เหมือนว่ามันเจอแบบนี้มาจนความรู้สึกของฉันมันด้านชาไปแล้วมั้ง พี่แทนเดินลงจากรถตรงดิ่งมาหาฉันด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ฉันพอจะรู้ว่าสิ่งที่เขาจะไปเขาจะไปที่ไหน แต่ฉันเลือกที่จะเป็นอีโง่ให้เขาหลอกต่อไป มันเป็นเวรกรรมของฉันเองที่มาเจอกับผู้ชายคนนี้ เพราะต่อให้ฉันขอร้องให้เขาอยู่กับฉันยังไงเขาก็ไม่อยู่หรอก เพราะเขามักจะเห็นอย่างอื่นดีกว่าฉันมาตั้งนานแล้ว “หวานพี่...” “หวานไม่โกรธค่ะ” ฉันพูดสวนขึ้นมา ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากเขาแล้ว ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาทำแบบนี้และฉันก็เจอแบบนี้จนมันไม่ได้รู้สึกอะไรต่อเขาแล้ว อยากทำอะไรก็ทำไปเลย ฉันจะไม่สนใจไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ในเมื่อเขามันเป็นผู้ชายมักมากก็ปล่อยให้เขาอยู่กับสิ่งเหล่านั้นต่อไป “มันเป็นกิจวัตรประจำวันของพี่แทนไม่ใช่เหรอคะ” “...” คนตรงหน้าเงียบเหมือตนเถียงไม่ออกเพราะสิ่งที่ฉันพูดมันคือความจริงที่เขายากจะหาคำอธิบายมาพูดแก้ตัวให้มันฟังขึ้น และเมื่อกี้ฉันก็จงใจหลอกด่าเขาด้วยว่าสิ่งที่เขาทำยังไงมันก็แก้ไม่หายหรอกเพราะมันกลายเป็นนิสัยของเขาไปแล้วไม่นานก็คงจะกลายเป็นสันดาน “พี่แทนเองก็ชอบแบบนี้ไม่เห็นต้องกลัวว่าหวานจะโกรธเลย เพราะพี่ก็ทำมันอยู่บ่อยๆ” ฉันพูดประชดคนตรงหน้า เหมือนด่าเขากลายๆ ถ้าเขายังคงมีสามัญสำนึกอยู่บ้างเขาจะต้องคิดได้ แต่ถ้าไม่ก็ปล่อยให้เขาทำต่อไป พี่แทนมองหน้าฉันโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเหมือนเขาจะรู้แล้วล่ะว่าฉันหลอกด่าเขา ฉันกำลังจะเดินเข้าคอนโดแต่ก็ถูกมือหนาของพี่แทนรั้งเอวฉันเอาไว้ก่อนจะดึงเข้าไปกอดเหมือนเขาไม่อยากให้ฉันน้อยใจเขาแบบนี้ มันเลยคำว่าน้อยใจมาไกลมาแล้วล่ะ “คืนนี้พี่อยากให้หวานไปด้วยค่ะ” ปกติแล้วหากว่าเขาจะสังสรรค์กับเพื่อนๆ เขาจะไม่ชอบให้ฉันเข้าไปยุ่งด้วยอยู่แล้ว แล้วทำไมวันนี้เขาถึงอยากให้ฉันไปกับเขา เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่ หรือที่พูดเพราะรู้อยู่แล้วว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางไปแน่ เพราะเขารู้ไงว่าฉันไม่ชอบที่แบบนั้น “ไปดูแลพี่ตอนเมาไงคะ” “พี่แทนอยากให้หวานไปจริงๆ เหรอคะ?” ฉันถามเพื่อความแน่ใจ เพราะทุกครั้งที่ฉันขอไปด้วยเขาก็จะบ่ายเบี่ยงตลอด แล้วถ้าให้ฉันไปด้วยเขาไม่กลัวว่าฉันจะเห็นเขาควงผู้หญิงไรงี้เหรอ หรือว่าต้องการให้ฉันเห็นในสิ่งที่เขาทำ เอาเถอะจะอะไรก็ช่างต่อให้เขาจะทำอะไรฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่แล้ว เพราะในใจของฉันตอนนี้มันไม่มีพื้นที่ว่างให้ต้องเจ็บได้อีกแล้วล่ะ “แต่มีข้อแม้” ฉันก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าพี่แทนคงไม่ยอมให้ฉันได้ตามเขาไปง่ายๆ หรอก เขาจะต้องมีลูกเล่นกับฉันตลอดแหละ เหมือนอย่างตอนนี้ไง “หวานห้ามคุยกับผู้ชาย หรือห้ามแวะเข้าห้องน้ำคนเดียวโดยที่ไม่มีพี่ พูดง่ายๆ เลยคือห้ามอยู่ห่างจากพี่” “ค่ะ” ฉันรับคำ ฉันไม่รู้จักใครในนั้นอยู่แล้วไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องคุยกับใคร ส่วนเรื่องผู้ชายทิ้งไปได้เลยเพราะฉันไม่ชอบเข้าหาผู้ชายก่อนอยู่แล้ว ส่วนเรื่องเข้าห้องน้ำถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ฉันก็ไม่เข้าหรอก พี่แทนกดจูบหน้าผากฉันก่อนจะพาฉันขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง พี่แทนพาฉันมาที่ผับแห่งหนึ่ง ซึ่งที่นี่เต็มไปด้วยวัยรุ่นเป็นส่วนใหญ่ พี่แทนพาฉันเดินไปหาเพื่อนๆ ของเขาประมาณสี่ห้าคนและในโต๊ะนั้นก็เต็มไปด้วยผู้หญิงที่มีป้ายเบอร์ติดเอาไว้ที่อกด้วย ที่นี่เสียงดังมากจนฉันแทบไม่ได้ยินเสียงของพี่แทนที่หันมาพูดกับฉันเลย เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่ชอบที่แบบนี้ก็ไม่รู้ว่าคนที่เที่ยวชอบไปได้ยังไงที่เสียงดังจนแสบแก้วหู ฉันมองป้ายเบอร์นั่นงงๆ ว่าทำไมจะต้องติดหรือว่าพวกเธอทำงานที่นี่กัน พี่แทนเดินไปนั่งข้างๆ ผู้หญิงที่ติดป้ายเบอร์เจ็ดซึ่งรูปร่างหน้าตาจัดได้ว่าสวยเลยล่ะ หน้าอกหน้าใจของเธอนี่ไม่ต้องพูดถึงเอาของฉันทั้งสองข้างมารวมกันยังไม่เท่าข้างหนึ่งของเธอเลย ไม่นานเธอก็เอานมของตัวเองมาถูไถแขนพี่แทนและดูเหมือนว่าพี่แทนเองก็คงจะชอบไม่น้อยรีบควักเงินพันให้เธอทันทีเลย “ทำไมวันนี้พาเมียมาด้วยวะ” พี่ธารเพื่อนของพี่แทนซึ่งเรารู้จักกันแล้วถามขึ้น เขาก็คงไม่เคยเห็นฉันมานั่งแบบนี้สินะ ฉันเองก็ไม่ค่อยชอบที่แบบนี้เท่าไหร่ด้วย ดูไม่ใช่ตัวฉันยังไงไม่รู้ “หวานมาแบบนี้ไม่หวงไอ้แทนแย่เหรอคะ?” “ไม่มีอะไรต้องให้หวงนี่คะ” ฉันตอบยิ้มๆ โดยไม่ได้หันไปมองหน้าพี่แทนว่าเขาทำหน้ายังไง เขาก็คงจะชอบให้ฉันทำแบบนี้อยู่แล้วถึงได้ทำมันอยู่บ่อยๆ “พี่ธารเองไม่กลัวว่าแฟนจะว่าเอาเหรอคะมาเที่ยวที่แบบนี้” “ยัยนั่นมันอยู่ในโอวาทของพี่จ๊ะ พี่จะทำอะไรก็ได้” ก็เป็นเหมือนกันทั้งกลุ่มของเขา สันดานผู้ชายไม่รักดีมันก็มักจะเป็นแบบนี้ น่าเสียดายที่เกิดมาหน้าตาดี บ้านรวยแต่กลับทำนิสัยแสนเลวกับผู้หญิงได้ ถ้าชอบแบบนี้ทำไมไม่อยู่เป็นโสดล่ะจะมีแฟนไปทำไม “เฮ้! โทษทีมาช้า” เพื่อนอีกคนของพี่แทนนั่งลงข้างฉัน เพื่อนคนนี้ฉันไม่เคยเห็นหน้าและไม่รู้จักมาก่อน น่าจะมาเข้ากลุ่มนี้ได้ไม่นาน หน้าตาเพื่อนๆ ของพี่แทนหล่อๆ กันทั้งนั้น เขาหันหน้ามามองฉันก่อนจะยิ้มให้เหมือนเป็นการทักทายฉันก็เลยยิ้มตอบ “มาช้านะมึงไอ้แดน” พี่ธารพูดขึ้นทำให้ฉันรู้ว่าเพื่อนคนนี้ของพี่แทนชื่อแดน พี่แทนไม่ได้หันไปทักทายเพื่อนของเขาแต่เขากลับให้ความสนใจกับผู้หญิงเบอร์เจ็ดมากกว่าที่จะสนใจฉัน เขาไม่แม้แต่จะหันมาพูดกับฉันเลย ทำให้ฉันได้แต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดกับใคร เพราะเพื่อนๆ ของเขาแต่ละคนมีคู่คุยกันหมดแล้ว จะมีก็แต่พี่แดนที่ไม่มีผู้หญิงมานั่งคุยด้วยแต่อีกไม่นานก็คงจะมีแหละ ฉันไม่น่ามาเลยจริงๆ มาแล้วก็ไม่มีประโยชน์อะไรต้องมานั่งดูแฟนตัวเองสนใจคนอื่นมากกว่าแบบนี้ “น้องหวานใช่ป่ะครับ?” พี่แดนสะกิดไหล่ฉันเพื่อชวนคุย ฉันพยักหน้าตอบ แสดงว่าเพื่อนๆ ของพี่แทนทุกคนคงรู้แล้วล่ะว่าฉันเป็นอะไรกับพี่แทน “พี่ชื่อแดนนะครับ” “ค่ะ” “หวานดูเหมือนไม่หวงไอ้แทนมันเลยนะ” ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงหวงอยู่หรอก แต่มันเลยคำว่าหวงไปไกลแล้วไกลจนตอนนี้มันกลับนิ่งเฉยมากกว่า และฉันก็ไม่มีอาการแสดงออกว่าหวงเขาออกมาเลย อย่างที่บอกว่าฉันไม่มีความรู้สึกอะไรให้พี่แทนแล้ว ที่จริงการที่คิดแบบนี้มันก็ทำให้ตัวเองไม่ต้องเสียใจมากไง ไม่มีใครทำได้หรอกนะที่ไม่ให้ความสำคัญกับแฟนตัวเองนอกจากคนที่หมดรักกันแล้ว “ทำไมพี่แดนถึงไม่มีผู้หญิงมานั่งคุยเหมือนเพื่อนๆ ล่ะคะ?” ฉันเปลี่ยนเรื่องคุย ฉันไม่อยากให้คนอื่นต้องมาเจาะลึกในเรื่องของฉัน และฉันก็ไม่อยากตอบเรื่องนี้ด้วย พี่แดนมองซ้ายมองขวาก่อนจะหันมาตอบฉันยิ้มๆ “พี่ไม่ชอบค่ะ ผู้หญิงในนี้ผ่านผู้ชายมากี่คนแล้วไม่รู้ พี่ไม่อยากพาตัวเองมาเสี่ยง” ฉันยิ้มให้กับคำตอบของคนตรงหน้า ถ้าพี่แทนคิดได้เหมือนพี่แดนก็ดีสินะ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะยังคิดไม่ได้เลยได้ทำมันไม่ยอมหยุดสักที “พี่ชอบเที่ยวก็จริงแต่เรื่องบนเตียงไรงี้พี่ขอบาย” “ทำไมล่ะคะผู้ชายชอบเรื่องแบบนี้เหมือนกันทั้งนั้น” ฉันงงมากว่าทำไมพี่แดนถึงได้แตกต่างจากเพื่อนๆ ของเขาที่ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับเรื่องบนเตียง ผู้ชายทุกคนก็ชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอแล้วทำไมเขาถึงได้ปฏิเสธล่ะ ถ้ามีผู้หญิงมานอนแบให้เขาเอาฟรีเขาก็คงต้องเอาหรือเปล่า ผู้ชายก็เป็นเหมือนกันทุกคนนี่ “พี่เคยทำให้แฟนพี่เสียใจจนเราต้องเลิกกันไปเพราะเรื่องแบบนี้ พี่เลยไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกถ้าหากว่าพี่จะคบกับใครพี่ก็อยากให้เธอคนนั้นคิดว่าสามารถฝากชีวิตกับพี่ได้” ฉันชอบในความคิดของพี่แดนนะ เขาคิดเป็นผู้ใหญ่และยังคิดห่วงใยคนของเขาด้วย จะมีผู้ชายสักกี่คนนะที่จะเป็นเหมือนเขา ที่ให้เกียรติคนรักมากมายขนาดนี้ ฉันไม่ได้ขอให้พี่แทนเป็นเหมือนพี่แดนหรอกนะ แต่ฉันก็อยากให้เขาคิดได้สักนิดของพี่แดนก็ยังดี “น่ารักจังเลยนะคะ” ฉันชอบนิสัยน่ารักๆ ของพี่แดนจัง เขามีมุมน่ารักๆ ที่หลายคนอาจจะเข้าไม่ถึง ไม่น่าเชื่อเลยว่าการได้มานั่งคุยกับเขาแค่ไม่นานจะทำให้ฉันประทับใจในตัวเขามากมายขนาดนี้ แต่ยังไม่ทันที่เราจะได้คุยกันต่อพี่แทนก็โวยวายขึ้นมาเสียงดังลั่น แต่ดีหน่อยที่เสียงเพลงในผับมันดังกลบเสียงพี่แทนทำให้ไม่มีใครหันมาให้ความสนใจ “มึงอ่อยเมียกูไอ้แดน!!!”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD