Chapter 52
Kasalukuyang nagbibilang si Lia ng tupa sa isipan niya para antukin nang marinig niyang may kumatok at pumihit sa doorknob. Mabilis siyang tumagilid at nagtalukbong ng kumot. Alam niyang may tao. Lumundo ang kabilang side ng kama niya at may biglang yumakap mula sa likuran niya.
"Baby..." tawag ni Gino.
Psh. Hindi pala tao. Kundi hudas! Naipaikot niya ang mga mata. Ayaw niya itong kausap! Doon na lang ito sa Ariella nito! Magsama pa ang mga ito. Pagbuhulin niya pa ang mga ito, eh!
"I'm sorry." sabi pa nito at biglang tinanggal ang talukbong niyang kumot.
Pumikit siya at nagkunwaring tulog. Kakauta na! Sorry na naman!
“Bahala ka diyan, kahit manigas ka hindi talaga kita kakausapin! Tulog ako!” sigaw ng isipan niya.
"Hindi kita dapat pinagalitan ng gano’n. Kaya lang kasi m
