พอเริ่มนานเข้าร่างกายที่พยายามดิ้นทุรนทุรายตะเกียกตะกายเอาตัวก็เริ่มขาดอากาศหายใจและอ่อนแรงลง ในขณะที่ปีใหม่จ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเกลียดชัง พลางแสยะยิ้มมุมปากพอใจกับการกระทำของตัวเอง
"อึก! ชะ..ช่วย..ดะ..ด้วย แค่กๆ" ก๋วยเตี๋ยวใช้แรงเฮือกสุดท้ายเปล่งเสียงขอความช่วยเหลือออกมากระท่อนกระแท่นไม่เป็นภาษา ความหวังที่จะรอดมีเพียงริบหรี่ลมหายใจที่มีอยู่แผ่วเบาลงทุกทีในใจร้องเรียกหาแต่ผู้เป็นแม่ให้มารับ
'แม่จ๋าหนูกำลังจะไปหาแล้วนะมารับหนูด้วย'
สมองว่างเปล่าร่างกายซีดชา เธอคิดว่าตัวเองคงไม่รอแล้วจริงๆ แต่ในวินาทีที่เธอกำลังสิ้นหวังน้ำก็ถูกปิดลงแล้วศีรษะของเธอก็ถูกกระชากขึ้นในนาทีต่อมา
"อึก! แค่กๆๆๆ เฮือก!..ฮืออออ" เด็กสาวสำลักน้ำจนจมูกกับตาแดง พร้อมกับหายใจถี่รัวหนักหน่วงอย่างน่าสงสาร ความรู้สึกเหมือนคนกำลังจะตายแล้วถูกปั๊มหัวใจให้ฟื้นขึ้นอีกครั้ง
เธอทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นกระเบื้อ
