ขอบคุณที่ไม่เกลียดกัน

1475 Words

"จะลาออกหรือจะทำตามกฏของพี่ พี่ไม่ใช่โง่จนดูไม่ออกว่าเธอจงใจเข้ามาทำงานที่นี่" "พี่จะว่ายังไงก็ช่างแต่ดายังยืนยันคำเดิมว่าดาแค่มาทำงานจริงๆ" นอกจากจะไม่ยอมรับแล้วก็ยังต่อปากต่อคำเขาต่อทั้งๆที่รู้ว่าชายหนุ่มนั้นกำลังอยู่ในอารมณ์โทสะ "ย้ายมาอยู่กับพี่ซะ ตั้งแต่นาทีนี้เลย" "ในฐานะ?" "ข่าวว่าโดนไล่ออกจากหอพักไม่ใช่เหรอ มาอยู่กับพี่จะได้ไม่ต้องจ่ายค่าห้อง และอีกเรื่องเธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวที่นี่ เที่ยวไปทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายไปทั่วทั้งๆที่อ่อนต่อโลกตามใครไม่ทัน เสือ สิงห์ กระทิงแรดทั้งนั้น ผู้ชายทุกคนไม่ได้ใจดีเหมือนพี่หรอกนะรัญชิดา" ว่างั้นแน่เหรอพี่ธีร์นั่นแหล่ะตัวดีเลย แต่รัญชิดาคนนี้ก็ยอมแค่พี่คนเดียวจริงๆเมื่อไหร่พี่จะใจอ่อนยอมกลับมาคืนดีกันสักทีนะ กลัวเหลือเกินกลัวใจตัวเองจะใจเสาะและยอมแพ้ไปซะก่อน "ดาไม่ได้เช่า ดาพักอยู่คอนโดของคุณพ่อ" ตัดสินใจเกริ่นเรื่องนี้ขึ้นมาตั้งท่าจะอธิบ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD