ทั้งคู่คุยกันอยู่อีกสักพัก อวัศยาก็ขอตัวกลับเพราะฝากพ่อไว้ให้พี่ส้มดูแล เธอต้องรีบกลับเข้าบ้านเพราะเกรงใจ โดยมีเพื่อนรักขับรถมาส่งถึงหน้าบ้านแล้วเลยไปยังร้านยาของตนในทันที อวัศยาสาวเท้าเข้าบ้าน มือขวาถือถุงโจ๊กเจ้าอร่อยและนมชงสำหรับผู้ป่วยที่มีคุณค่าทางอาหารมากกว่านมทั่วไปที่ปรียาฝากมาให้ เนื่องจากกล้ามเนื้อในการขบเคี้ยวของเสี่ยอิทธิผู้เป็นพ่อไม่สามารถสบกันได้ดังปกติ ดังนั้นจึงสามารถรับประทานได้เฉพาะของเหลว ทว่าก็ต้องแปลกใจเมื่อประตูห้องพักของตนกับพ่อถูกเปิดอ้า ก่อนออกไปเธอก็ว่าปิดเรียบร้อยดี ทั้งยังฝากฝังกับพี่ส้มให้มาดูพ่อให้ด้วย เมื่อเดินเข้าไปที่หน้าประตูก็ต้องตกใจเป็นคำรบที่สองเมื่อพบว่าร่างสูงใหญ่ยืนอยู่ที่ปลายเตียงของพ่อ จ้องมองไปยังร่างที่หลับสนิทนิ่ง “ คุณอัคคี ! ” เป็นเธอเองที่หลุดปากเรียกชื่อเขาเสียดัง แล้วทำให้ผู้เป็นพ่อที่ห