Chapter 10 อาบน้ำ ถู ไถ
“ขะ...ข้าขอลงเดินเองได้หรือไม่”
ใบหน้าระเรื่อไปด้วยเลือดฝาด เมื่อหลิวเส้าเหิงอุ้มนางเข้ามาในเรือนที่เต็มไปด้วยบ่าวชายหญิงเดินกันขวักไขว่ ทุกคนล้วนมองมาด้วยความสนใจแล้วพากันอมยิ้ม
คนตัวโตกว่าไม่ตอบรับคำขอร้องจากคนในอ้อมกอด แต่กลับหันไปสั่งสาวใช้
“รีบเตรียมน้ำอุ่น แล้วก็สั่งแม่ครัวให้ทำน้ำแกงร้อนๆ เอาไว้ด้วย”
“เจ้าค่ะ”
สาวใช้บริเวณนั้นรับคำสั่ง สองคนวิ่งล่วงหน้าไปที่เรือนนอนของคุณชายใหญ่แห่งตระกูลหลิวเพื่อเตรียมอ่างน้ำอุ่น อีกคนวิ่งไปทางเรือนครัว ในขณะที่ชายหนุ่มสาวเท้าเดินไปเรื่อยๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยภรรยาลง
“ข้าอยากเดินเอง”
ซ่านลี่ย้ำอีกครั้ง เพราะคิดว่าผู้เป็นสามีอาจไม่ได้ยิน ทว่าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ดวงตามองตรงไปเบื้องหน้า สีหน้าราบเรียบจนนางเดาไม่ออกว่าเวลานี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ภายในใจ
นางจึงทำได้เพียงนิ่งเฉย หลบสายตาใคร่รู้ของบ่าวในเรือนด้วยการซุกหน้าลงกับอกกว้าง
ตึก ตึก ตึก
ไม่แน่ใจว่านางหูฝาดไปเองหรือไม่ เพราะยามนี้นางรับรู้ได้ว่าหัวใจของคนตัวโตกำลังเต้นแรงผิดจังหวะ หรือว่าเขาเองก็หวั่นไหวกับความชิดเชื้อไม่น้อยไปกว่ากัน
เมื่อคิดไปเช่นนั้น ความหนาวเหน็บจากหยาดฝนก็แทบมลายหายสิ้น พลันร่างกายเห่อร้อนด้วยความรู้สึกมากมายที่ประดังประเดเข้ามาจนทำให้หัวใจวูบไหว
ใช่แล้ว นางกำลังหวั่นไหว
หากว่า...เขาเองก็เริ่มรู้สึกดี อย่างที่นางเริ่มรู้สึก ชีวิตแต่งงานก็คงไม่ต้องทุกข์ตรมอย่างที่นางนึกหวั่นใจ ยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าหวานอย่างมีความหวัง
แล้วภาพฝันก็หยุดชะงักเมื่อจู่ๆ นางก็ถูกจับวางให้นั่งลงบนเก้าอี้
“ถะ...ถึงแล้วหรือเจ้าคะ”
ซ่านลี่รำพึงออกมาแผ่วเบาเมื่อพบว่าตนเองอยู่ในเรือนนอน ซึ่งทำหน้าที่เป็นห้องหอได้อย่างเร่าร้อนเสียจนนางแทบจะแดดิ้นด้วยไฟสวาทที่เขาปรนเปรอ
“ขอบคุณ”
นางเอ่ยพลางขยับตัวหมายจะลุกขึ้นยืน ทว่ามือหนากลับกดลงบนไหล่บอบบางจนนางต้องทรุดตัวลงนั่งดังเดิม
“อะ...เอ่อ”
คุณหนูสกุลจูถึงกับติดอ่างไปชั่วขณะ เมื่อผู้เป็นสามีค่อยๆ เปลื้องเสื้อตัวนอกเปียกปอนของนางออกอย่างเบามือ ยังไม่ทันได้ถามไถ่ เขาก็ถอด ถอด ถอด และถอด...
จนบัดนี้ทรวงอกของนางเปลือยเปล่า ยอดอกอิ่มชูสล้างจนแทบจะจิ้มใบหน้าของเขาที่โน้มต่ำลงมาอยู่รอมร่อ
ไวโดยที่นางยังไม่ทันตั้งตัว จู่ๆ ปลายจมูกของเขาก็สัมผัสเข้ากับปลายถันแผ่วเบา
เสียววาบจนไปถึงท้องน้อย...
ซ่านลี่กลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ เขาจับนางให้ลุกขึ้นยืนราวกับนางเป็นตุ๊กตา แล้วจัดการบรรจงถอดกางเกงตัวในสีขาวที่เปียกชุ่มจนแนบเนื้อเห็นสัดส่วนอวบอัดอย่างชัดเจน
นางไม่ได้ถาม และเช่นกันนางไม่ได้ขัดขืน นางทำเพียงเฝ้าดูทุกการกระทำของเขาด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ
บัดนี้นางเปลือยเปล่าอยู่เบื้องหน้าชายตัวโตที่กำลังจัดการเปลื้องปลดเสื้อผ้าของตนเองออกจนเปลือยเปล่า ก่อนจะสาวเท้าเข้าแนบชิด แล้วอุ้มนางไปยังห้องอาบน้ำที่บัดนี้มีไอน้ำสีขาวลอยละล่องราวกับอยู่ท่ามกลางหมอกหนาคล้ายความฝัน
เบื้องหน้าคืออ่างอาบน้ำทำจากไม้ขนาดใหญ่ น้ำใสสะอาดโรยด้วยกลีบเหมยกุ้ยฮวาสีแดงชาดจนรู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลาย
จ๋อม!
“อุ้ย!”
หญิงสาวสะดุ้งจนเผลอห่อไหล่เมื่อจู่ๆ เขาก็อุ้มนางลงไปในอ่างไม้ขนาดใหญ่ น้ำอุ่นโอบรัดเรือนกายให้คลายจากความหนาวเหน็บของหยาดฝนบ้าคลั่ง เลือดฝาดแล่นปราดจนเนื้อนวลที่ขาวราวกับหิมะเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อเย้ายวนตา
“สบายตัวหรือไม่”
เขาเอ่ยถามพลางใช้ฝ่ามือค่อยๆ โลมไล้ไปตามเรือนกายของนางอย่างเชื่องช้า ราวกับจะปลุกเร้าไฟสวาทในกายให้ลุกโชนขึ้นมาแผดเผาความใคร่กำหนัดทั้งมวล
“อื้อ...”
นางไม่ได้ตอบแต่ส่งเสียงครางหวิวไหวเมื่อมือสากโลมไล้ไปยังต้นขา แล้ววกกลับเข้ามาที่หน้าท้องแบนราบก่อนจะกอบกุมทรวงอกอิ่มเอาไว้เต็มมือ
“อาห์”
ซ่านลี่หายใจติดขัด มือหนาเคล้นคลึงสองเต้าอย่างช้าๆ เขายกร่างของนางขึ้นนั่งทับบนตักแล้วจับสะโพกของนางให้บดลงถูไถแท่งฉมวกแข็งขึงราวกับกำลังจะสื่อความนัยว่าเขากำลังต้องการสิ่งใด
แน่นอนว่านางก็กำลังต้องการสิ่งนั้นเช่นกัน
“อะ...อืม”
นางห่อริมฝีปากก่อนจะเผยอครางแล้วใช้ฟันขบริมฝีปากของตนเองซ้ำๆ ไปมา จังหวะนั้นปลายนิ้วโป้งของคนตัวโตค่อยๆ บดขยี้ปลายถันช้าๆ จนนางบิดกายเร่าด้วยความซ่านสยิว
“ทะ...ท่าน อะ...อื้อ”
นางครางเสียงแหบแห้งเอ่ยเรียกเขาด้วยน้ำเสียงเว้าวอน ฉายชัดว่านางไม่ได้ต้องการแค่สัมผัสจากฝ่ามือ ยามนี้นางต้องการให้ท่อนเอ็นอุ่นของเขาเข้ามาเติมเต็มภายในกายจนแทบจะทนไม่ไหว
“มีอะไรหรือ”
เส้าเหิงกระซิบที่ใบหู ก่อนจะใช้ฟันขาวขบลงไปช้าๆ แล้วซุกปลายจมูกโด่งไซ้ซอกคอระหงจนเป็นรอยแดง ฝังรอยจูบเป็นจ้ำแดงเล็กๆ เพื่อตีตราประทับความเป็นเจ้าของ ก่อนจะจับให้ร่างบางหมุนตัวกลับมาแล้วครอบครองริมฝีปากของนางทันที
“อืม”
จูบหวานรุกเร้าอ่อนโยน ราวกับต้องการปลอบประโลมคนตัวเล็กให้คลายความหวาดกลัวจากฝันร้ายในวัยเยาว์ ก่อนจะเพิ่มจังหวะรุกไล่จนหัวใจคนตัวเล็กไหวหวาม จ้วงจูบบดขยี้ริมฝีปากจนเห่อแดง ชวนให้จูบซ้ำๆ อย่างไม่รู้หน่าย
“อื้อ อื้อ”
ซ่านลี่โอบรัดสองแขนโอบเขาเอาไว้แนบแน่น บดสะโพกบี้เบียดลงบนแกนกายของเขาที่แข็งขึง สองอกอิ่มแอ่นเข้าหาแผ่นอกกว้าง
นางเสียว เสียวจนแทบจะขาดใจตายอยู่แล้ว บทรักร้อนแรงของเขาทำให้นางเสพติดกามารมณ์อย่างยากจะถอดถอน ยิ่งเขาเอานาง กระแทกนางมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งต้องการมากขึ้น มากขึ้น ราวกับไม่มีวันเติมเต็ม