Oturduğu sandalyede ayaklarını öne doğru uzattı. Başını iki elinin arasına alırken, kısa bir an için sadece düşündü. Annesi doktor olduğu için küçükken birçok şeyi kendisine öğretmişti ve önemli ilaçları her zaman beyninin bir köşesine yazmıştı.
Bakışlarını kaldırarak ciddiyetle Fulya'ya baktı.
"Fulya git Furkan'ı ılık duşa girmeye ikna et."
"Ta-Tamam."
Fulya hızlıca kapıdan çıkarak yukarı kata çıktı. Cansu ayaklandı ve düşünceli bir şekilde mutfağı turlarken, elini ağzına götürerek dişlerini eline geçirdi. Ceren endişesini açıkça anlayabiliyordu.
"Neden yukarı gitmiyorsun? Endişeli olduğun belli."
"Hayır. Gidemem.. Gitmeyeceğim."
"Yine mi kavga ettiniz? Abla saçmalama. Bu hastalık."
"Biliyorum. Ama kendileri idare edebilirler."
"Onlar idare ederde.. Sen yukarı çıkmamak için kendi
