Aslan
Cemre’nin yanından ayrıldıktan sonra mekâna giderken fazla tepki mi verdim diye düşündüm. Arabanın direksiyonunu sıktım. Ona az bile yapmıştım. Haddini bilmeliydi. Kardeşinin kurtulmasını istiyorsa benim isteklerime boyun eğmek zorundaydı. Bana o bebeği verene kadar gerekirse evden bile başını çıkartmayacaktı. Sonra isterse milletin altında inlesin umurumda bile değildi.
Mekâna vardığımda direkt ofisime çıktım. “Bana Zehir’i çağırın!” diye bağırdım.
Şu an Mithat bile s*kimde değildi. Zehir gelene kadar volta attım. Zehir karşıma geldiğinde gergin bir şekilde karşısına dikildim. O da yerini bilmeliydi.
“Cemre ile ne konuştunuz?” diye sordum. Direkt olaya girdiğim halde çok rahattı. O kızın benim yanımda neden olduğunu bilmiyor gibi davranması iyice sinirlerimi bozmuştu.
Ze
