แฟนปลอมๆ

1731 Words
ตอนที่2 แฟนปลอมๆ ช่วงสายของวัน หญิงสาวตื่นขึ้นมาก่อนจะควานหามือถือ แต่เมื่อเห็นข้อความของคนที่เป็นเจ้านายส่งมาเธอก็รีบเปิดเข้าดูทันที เผื่อว่าเขาจะสั่งงานเอาไว้ แต่ผิดคาด เพราะที่เขาส่งมาคือรูปภาพที่เขาถ่ายกับเธอเมื่อคืน อยู่ๆก็รู้สึกร้องผ่าวที่หน้าเมื่อมองดูรูปคู่ของเธอกับเขา นานเท่าไหร่แล้วหลังจากที่เธอเลิกกับแฟนที่คบกันตอนมหาลัยเธอก็ไม่เคยถ่ายรูปคู่กับผู้ชายคนไหนอีกเลย ใจดวงน้อยก็เริ่มสั่นแปลกๆเมื่อมองดูสายตาแวววาของคนในรูป “ มีนา ตื่นหรือยัง ทานข้าวนะลูก ” เสียงคนเป็นแม่ร้องเรียกจากด้านล่าง ทำให้เธอต้องหลุดจากความคิดและรีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ร่างอรชรเดินลงไปด้านล่างด้วยเสื้อผ้าสบายๆ โต๊ะกับข้าวในครัวมีกับข้าวอยู่สองสามอย่าง “ อันนี้คุณยายมาริสาเอามาฝาก ” นุ่มบอกกับลูกสาวพร้อมกับตักจับฉ่ายที่ตุ๋นจนกระดูกซี่โครงหมูเปื่อยน่ากินลงชาม “ หอมจัง แม่เจียวไข่ให้มีนาหน่อยได้ไหมจ๊ะ ” คนเป็นแม่ยิ้มก่อนจะทำตามที่ลูกสาวขอมา ไข่เจียวหมูสับหอมส่งกลิ่นหอมโชยออกมาพาให้น้ำลายไหล มื้อเช้าของเธอก็ทำเอาเกือบเที่ยง Rrrrr. Rrrrr. Rrrrr. เสียงเรียกเข้าจากมือถือหญิงสาวหยิบมันออกมาจากระเป๋ากางเกงด้านหลังก่อนจะกดรับ “ ฮะ? วัน วัน นี้เลยเหรอคะ ” “ ก็ได้ค่ะ ” “ เกิดอะไรขึ้นมีนา ” คนเป็นแม่ได้ยินเสียงลูกสาวก็ตกใจรีบเดินมาถามทันที “ เปล่าจ้ะแม่ พอดีมีงานด่วน เจ้านายจะมารับ แม่อยู่คนเดียวได้ใช่ไหมจ๊ะ ” “ ได้ ไปเถอะทำให้เจ้านายรักน่ะดีแล้ว ” “ ไม่ดีหรอกแม่ เจ้านายหนูเป็นผู้ชายนะ แถมยังเจ้าชู้ตัวพ่อ ” “ ตายแล้ว แล้วนี่เขาเคยทำอะไรมีนาหรือเปล่า “ นุ่มถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วงเมื่อได้ยินแบบนั้น “ เขาไม่กล้าหรอกจ้ะ ” เธอหันมามองแม่เต็มๆพร้อมกับบอกไปตามความจริง “ เดี๋ยวมีนาไปแต่งตัวก่อนนะจ้ะ “ ว่าแล้วเธอก็กลับขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเองพร้อมกับอาบน้ำเปลี่ยนชุดที่ดูเหมาะสมสำหรับไปพบผู้ใหญ่ให้สมกับเงินค่าจ้างสักหน่อย ร่างสวยของเธอไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็ล้วนแต่ดูดีดูเข้ากันไปซะหมด เธอเลือกเป็นชุดเดรสสีขาวเรียบร้อย เพิ่มความเซ็กซี่เล็กน้อยเพราะด้านหลังมันเว้ารูปหัวใจจนเห็นแผ่นหลังเนียนๆ รถหรูสีดำมาจอดที่หน้าพอดีกับเธอเดินลงมา “ แม่ มีนาไปก่อนนะ แม่อยากได้อะไรไหม ” เธอตะโกนถามแม่ที่อยู่หลังบ้าน “ โอเค ไปดีมาดีนะลูก ” สิ้นเสียงของแม่เธอก็เดินไปขึ้นรถที่หน้าบ้านทันที ทันทีที่เห็นหญิงสาวเดินพ้นออกมาจากตัวบ้าน กายก็ไม่สามารถละสายตาออกจากเธอได้ สายตาของเขามองเธอผ่านแว่นกันแดดสีดำราคาแพงที่สวมไว้ จนเธอเปิดประตูรถเข้ามา “ ต้องไปเจอจริงๆเหรอคะ “ มีนาถามอย่างไม่มั่นใจ “ แม่ฉันใจดี ไม่ต้องกลัว ” กายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงนุ่มกว่าแปกติ “ โอเค มีนาจะแสดงให้ดีที่สุดแล้วกันนะคะ ” หญิงสาวมองบ้านหลังใหญ่ด้านหน้าด้วยความรู้สึกประหม่า “ แม่คุณคงไม่ไล่ตะเพิดมีนาออกมาหรอกใช่ไหม ดูจากฐานะแล้วไม่น่ามีอะไรเหมาะสมกันเลย ” มีนาพูดตามุมมองความเป็นจริง “ ไปเถอะ เกิดอะไรขึ้นฉันรับผิดชอบเอง เอาให้เนียนๆก็แล้วกัน ” เป็นครั้งแรกที่เขาจับมือเธอแน่นแบนี้ กายเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ของครอบครัวโดยที่จับมือของมีนาให้เดินตามมาติดๆ ห้องรับแขกที่กว้างขวางเท่ากับบ้านของเธอทั้งหลัง โซฟาหลุยส์ราคาแพงมีหญิงวัยกลางคนท่าทางดั่งนางพญานั่งอยู่ อายุเธอน่าจะใกล้เข้าเลขห้า สายตาหันมามองทั้งสองด้วยความแปลกใจ “ หึ...นี่แกกลัวแม่จับแกแต่งงานจนต้องให้ผู้จัดการร้านมาแกล้งเป็นแฟนเลยเหรอ ” สองคนมองหน้ากันด้วยความตกใจ “ นี่แม่รู้จักมีนาด้วยเหรอครับ ” “ แกคิดว่าอะไรที่แม่ไม่รู้บ้าง ” ที่รู้เพราะเธอส่งรูปของกายให้เฮียกิตดูและเฮียกิตบอกว่าคือผู้จัดการร้านแต่เรื่องคบกันเฮียกิตตอบไม่ได้ “ แต่ผมกับมีนาเราคบกันจริงๆนะครับ ” กายยังไม่ยอมรับ เขาพูดพร้อมกับยกแขนขึ้นมาโอบไหล่ และมันทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย แต่เมื่อกลัวว่าจะถูกจับได้เธอจึงยืนนิ่งพร้อมกับยิ้มไปบางๆ “ เธอกลัวว่าที่บ้านจะไม่ยอมรับเลยให้ผมปิดบังไว้ ” กายยังแถต่อไปราวกับมันคือเรื่องจริง “ จริงเหรอ ” แม่ของกายมองมาที่มีนาอย่างต้องการคำตอบ “ เอ่อ...จริงค่ะ ” มีนากลัวจนตอบกุกกัก “ แล้วจะแต่กันเมื่อไหร่ แม่อยากมีหลาน ” มีนาหันขวับมองกาย “ แม่ครับ...ให้เราสองคนสร้างเนื้อสร้างตัวก่อนสิครับ มีลูกก็ต้องมีค่าใช้จ่าย ” กายหาข้ออ้างยื้อเวลา “ แม่รวย แกจะเอาเท่าไหร่ แม่หนูนี่จะเรียกสินสอดเท่าไหร่ แม่พร้อมจ่าย ” “ เอ่อ...ขอมีนาดูนิสัยคุณ เอ่อพี่กายต่ออีกสักหน่อยได้ไหมนะ มีนายังไม่มันใจเท่าไหร่ ” กายที่ฟังแล้วรู้สึกตะหงิดๆจึงหันมองคนด้านข้างและเธอก็มองเขากลับมาเช่นกัน “ เห็นหรือยังแกคิดว่าการที่แกควงคนนั้นคนนี้ไปมามันดีนักหรือไง ” คนเป็นแม่ต่อว่าลูกชาย มีนานั่งลงที่เก้าอี้หรูและกายก็นั่งอยู่ข้างเธอไม่ห่าง ร่างเล็กเกร็งจนแทบไม่กล้าหายใจ “ มีนาอยู่บ้านกับใครเหรอ ” “ แม่ แม่ค่ะ ” “ ทำงานที่นี่นานหรือยัง ” “ ปีเศษแล้วค่ะ ” ราวกับเธอถูกนำมาสอบสวน ความอึดอัดเข้าครอบงำจนเธอไม่อยากทนอีกต่อไป “ มีนาเป็นเสาหลักของบ้านค่ะ อยู่กับแม่สองคนบ้านของมีนาไม่ได้มั่งมี ทำงานกินเงินเดือน อาจจะเหลือเก็บบ้างแต่ก็ไม่มากค่ะ ที่คบกับพี่กายก็ไม่ได้หวังมาเกาะอะไร นอกจากเงินที่ทำงานก็ไม่เคยขอเลยสักบาท ไม่เชื่อถามพี่กายได้ค่ะ สมควรไม่สมควรอยู่ที่คุณนายจะพิจารณา แต่เรื่องที่ขอให้แต่งงานมีนายังไม่พร้อมจริงๆค่ะ ” หญิงสาวร่ายยาวออกมาคนที่นั่งข้างๆยิ้มพอใจ ก่อนจะหันไปมองแม่ “ ถ้าแม่จะให้ผมเลิกผมไม่เลิกหรอกนะ ผมรักมีนาไปแล้วแม่ แต่ต่อไปนี้จะไม่มีเรื่องผู้หญิงถึงหูแม่อีก ” “ ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย แกจะคบกันก็คบไปสิ ” เมื่อเห็นท่าทีของแม่ที่ไม่ได้ว่าอะไรและเลิกสงสัยในความสัมพันธ์ ชายหนุ่มก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ มือหนายังโอบไหล่คนตัวเล็กอยู่ไม่ยอมปล่อยจนก้มมองที่เธอและเห็นสายตาพิฆาตส่งมา จึงสะดุ้งเล็กน้อยและยอมปล่อยมือจากเธอ “ ถ้าคุณกายมีธุระอื่นก็ไปได้เลยนะคะ จอดให้มีนาลงตรงนี้ก็ได้ ” หลังจากพูดคุยกันอยู่พักใหญ่ก็ออกมาจากบ้านหลังนั้นในเวลาบ่ายแก่ๆ “ ทำไมไม่เรียกพี่กาย ” “ การแสดงมันจบลงแล้วค่ะ ” มีนาสวนกลับ ชายหนุ่มอมยิ้มอย่างที่ไม่เคยเป็น และเขาก็ไม่ได้จอดรถเหมือนที่เธอบอกไว้เพราะเขาตั้งใจจะไปร้านพร้อมกับเธอ “ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ” มีนาปลดเข็มขัดนิรภัยและกำลังจะลงแต่ก็แปลกใจที่เขาลงรถพร้อมกับเธอ “ คุณกาย ” “ พี่กาย ” กายย้ำกลับมาด้วยท่าทางหยอกล้อ นั่นทำให้เธอเลิกสนใจเขาและเดินลงจากรถไป กายพึ่งจะสังเกตชุดของเธอว่ามันโชว์หลัง เขามองแผ่นหลังเนียนของเธอพลางรู้สึกหงุดหงิดออกมา รีบเดินตามเข้าไป “ มีนา ” คนถูกเรียกหันกลับมา “ ไม่ ไม่เปลี่ยนชุดเหรอ ” เขาถามน้ำเสียงข้างๆคูๆ “ ไม่เปลี่ยนค่ะ ชุดนี้มีนาก็เคยใส่มาทำงานเมื่อก่อนคุณกายไม่เห็นมาสนใจ ” เธอพูดอย่างไม่ได้คิดอะไรและเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองทันที แต่ก็ไม่วายกายเดินตามเข้ามา เขามองสำรวจห้องของมีนาพร้อมนึกอยากจะทำห้องให้เธอใหม่ กระจกที่มันใสเกินไปทำให้คนด้านนอกมองมาเห็น แอร์ก็ไม่มีเธอต้องทนร้อนขนาดไหนมีเพียงพัดลมตัวเล็กๆแต่นี้เอง เฟอร์นิเจอร์ในห้องก็เก่าจนไม่น่าใช้ นี่เขาละเลยเธอขนาดนี้เธอยังไม่เรียกร้องอะไรเลยเหรอเนี่ย “ คืนนี้เดี๋ยวไปส่ง ” มีนาที่กำลังมัดผมอยู่หันมามองเขาด้วยใบหน้างงๆ ต้นคอขาวเนียนของเธอพาให้ใจชายหนุ่มสั่นไหว ทั้งๆที่เคยได้สาวๆมานับไม่ถ้วนก็ไม่มีใครทำให้เขาใจสั่นได้ขนาดนี้ “ อะไรนะคะ ” “ บอกว่าเดี๋ยวไปส่ง ” “ ไม่เป็นไรค่ะ บ้านมีนาอยู่แค่นี้เอง ” เธอตอบกลับอย่างไม่ได้คิดอะไร แต่เมื่อมองผ่านกระจกกลับไปก็เห็นเขากำลังมองเหมือนสำรวจเธออยู่เจ้าของร่างอรชรจึงหันกลับไปทันที “ คุณกาย มองมีนาทำไม คิดไม่ดีเหรอ ” คนถูกทักตกใจรีบถอยห่างทั้งยกมือมาปฏิเสธ “ แล้วมองทำไมคะ ” มีนาว่าเสียงดุ “ ชุดมันโป๊ ไปเปลี่ยนเถอะ ยังพอมีเวลา เดี๋ยวพาไป ” กายรีบอธิบายทั้งเผลอแสดงท่าทีหงุดหงิดออกมา แต่ในสายตาของมีนาชุดนี้คือเรียบร้อยที่สุดแล้ว “ จะมาสนใจทำไมคะ ปกติไม่เห็นมายุ่ง อย่าบอกนะว่าอินกับการแสดง ” เธอถามอย่างจับผิด “ ไปเปลี่ยนเถอะนะ จ้างเปลี่ยนชุด5,000 ” “ ชอบใช้เงินแก้ปัญหาเหรอคะ ” มีนาไม่ชอบใจ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD