น้องสาว(ที่รัก)

น้าทิ้งหนูทำไม

แล้วก็ถึงเวลาที่เธอต้องย้ายเข้ามาอยู่บ้านของพ่อแอนโทนี่ แต่!!!

“จีนจ๋า” เธอเรียกหลานสาวตัวน้อยที่กำลังจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ใบใหญ่

“ค่ะ” จีนที่กำลังเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้หันไปมองหน้าสาว เธอได้ห้องนอนติดกับพี่เอเรสนะแล้วระเบียงของสองห้องนี้มันเชื่อมกันด้วยซวยฉิบหาย! หญิงสาวอดบ่นในใจไม่ได้ อยากรู้จังใครออกแบบบอกหน่อยเธอจะไปฆ่ามันแล้วก็ห้องนอนมีตั้ง 4-5 ห้องนอน ทำไม๊ทำไมต้องให้เธอนอนห้องนี้ด้วย!!

“คือ...เอ่อ. . .” จีนมองหน้าสาวที่กำลังอ้ำอึ้งอยู่

“มีอะไรหรอค่ะน้า” วางมือจากการจัดเสื้อผ้าเข้าตู้แล้วเดินไปหาคนแก่กว่าที่นั่งอยู่ตรงเตียงนอนหลังใหญ่

“พอดีสิ้นเดือนนี้น้าต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับโทนี่นะจ๊ะ” เธอส่งยิ้มเจื่อนๆ ให้หลานสาวที่ยืนอึ้งอยู่ตรงหน้า

“แล้วจีละคะน้าจอย” พูดเสียงสั่นๆ

“ก็นี่แหละจ๊ะ น้าจะถามพอดีเลยว่าจีนอยู่ได้มั้ย ถ้าน้าไม่ได้อยู่กับจีนที่นี่” มองหลานสาวที่เริ่มน้ำตาคลอจนเธอใจไม่ดีเอาซะเลย นี่เธอใจร้ายกับหลานตัวน้อยไปหรือเปล่านะ

“…..”

“คือ. . .แอนโทนี่พึ่งจะบอกน้าเมื่อกี้เหมือนกัน” เอ่ยเสียงอ่อยๆ เมื่อหลานสาวเอาแต่เงียบน้ำตาคลอเบ้าอยู่ตรงหน้าเธอ

“แล้วจีนจะอยู่ที่ไหนละค่ะ ถ้าน้าจอยไม่อยู่ด้วยกันกับจีนแล้ว”

“ก็อยู่บ้านหลังนี้ไง ยังมีพี่เอเรสแล้วก็แม่บ้านและคนคอยดูแลอีกตั้งเยอะแน่ะ ไม่เหงาแน่นอนเน๊อะ” เธอพูดติดตลกเพื่อให้จีนไม่คิดมาก

“ไม่เอา!! ” นี่น้าเธอคิดอะไรอยู่นะที่คิดทิ้งให้หลานสาวน่ารักๆ อย่างเธอคนนี้คนนี้ อยู่กับผู้ชายที่เจอกันครั้งแรกก็รู้แล้วว่าไม่ถูกซะตาสองต่อสอง!! นี่น้าจอยกำลังหลงสามีตัวเองเอามากๆ เลยนะ หญิงสาวคิดอย่างน้อยใจในอารมณ์

“จีน…เข้าใจน้าด้วยน๊า” จีนมองน้าสาวของเธอที่ทำหน้าอ้อนเธอแล้วอยากจะร้องไห้นัก

“น้าจอยนะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย อื้อ!!” สาวน้อยงอแงสักพักแต่สุดท้ายก็ต้องยอมเพราะเธอจะเห็นแก่ตัวไม่ได้น้าจอยทำเพื่อเธอมาเยอะแล้ว ถึงตาเธอคืนความสุขให้แกสักที เธอตกลงอยู่ที่นี่กับพี่เอเรสถึงแม้พี่เอเรสจะไม่พูดกับเธอก็เถอะ ไม่แคร์จีนอยู่ได้ ฮ่าๆ ๆ ๆ

แล้วก็ถึงเวลาที่น้าจอยต้องไปต่างประเทศแน่นอนว่ากว่าจะร่ำลากันเสร็จก็เกือบตกเครื่องกันเลยละ พอกลับมาบ้านทั้งบ้านเงียบมาก บ้านที่น่าจะเรียกว่าคฤหาสน์มากกว่าเพราะมันหลังใหญ่มากแล้วมีแค่เธอกับพี่เอเรสที่อยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ แม่บ้านก็ไปพักบ้านหลังเล็กของแม่บ้านไป ส่วนพวกลูกน้องชุดดำก็แวบไปแวบมาหยั่งกับผี เล่นเอาเธอตกใจเป็นพักๆ แต่พ่อใหม่อย่างแอนโทนี่ก็ได้สั่งให้คนขับรถคอยไปรับไปส่งเธอด้วยนะนี่เธอกลายเป็นคุณหนูแห่งคฤหาสน์หลังนี้แล้วใช่ไหม

เช้าวันต่อมา...

แชทกลุ่ม

ฉัน : พวกมึงไปมหาลัยกันยัง กูใกล้ออกแล้วนะเจอกันๆ

อาย : เอ่อๆ กูกำลังไปว่ะ ขี้เกียจฉิบหาย

ฉัน : โอเคๆ หิวแล้ว รีบด่วน!!

กาย : พวกมึงนะรีบมากูแดกจนข้าวหมดไปหลายจานแล้วเนี้ย

พวกเธอสามคนคบกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ชอบอะไรเหมือนๆ กัน แปลกแหวกแนวไม่คบใครหรือเอาง่ายๆ ไม่มีใครคบนั่นเองแต่พวกเธอก็รักกันมาก

อาย : ไอ้เลว. . .ไม่รอเพื่อน

กาย : อ่าว..ก็มาช้าเองนี่หว่า หิวก็กินสิวะ

อาย : ผัวขา. . . เดี๋ยวมึงจะโดน!!

อายกับกายพวกมันชอบแกล้งกันต่างคนต่างคอยขัดคอเวลาใครมีคนมาจีบ

ฉัน : พวกมึงเนี้ยนะ สักวันจะได้เป็นผัวเมียกันจริงๆ ฮ่าๆ ๆ ๆ

เธอเอ่ยแซวเพื่อนสาวกับเพื่อนชายไปในแชทเพราะสองคนนี้ชอบกัดกันเป็นประจำ

อายกับกาย : โนววว!!!

หญิงสาวคุยกับเพื่อนเธอเสร็จก็รีบแต่งตัวใส่ชุดนักศึกษาเป็นเสื้อตัวโคร่งๆ พับแขน กระโปรงพีทสั้นๆ ยาวมากไม่ได้เดี๋ยวถึงตาตุ่มเพราะเธอเป็นคนตัวเล็กมาก เธอสวมรองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าข้างเป็นถุงผ้า มือถือกระดานวาดรูป เสร็จแล้วก็วิ่งลงมาชั้นล่างเพื่อไปมหาวิทยาลัย หญิงสาววิ่งมาถึงหน้าประตูกำลังจะเดินออกไปที่หน้าคฤหาสน์หลังโต

~~บรื้นน น นน น น ~~ ฟิ้ว ว ว ว ว!!!

พรึ้บบ!!

ไอ้เหี้ย!!! กระโปรงเปิด!!

เธอรีบตะคุบกระโปรงที่เปิดขึ้นเอาไว้พร้อมกับส่งสายตาอาฆาตใส่พี่ชายเลี้ยงอย่างเอเรส!! เพราะไอ้พี่ชายของเธอขับบิ๊กไบร์ผ่านไปแบบเฉียดฉิวตัวเธอมาก จะรีบไปตายรึไงไอ้คนเถื่อน!! หญิงสาวอดด่าตามหลังรถมอเตอร์ไซค์คันหรูไม่ได้

“คุณจีนจะไปมหาลัยหรือครับ” หญิงสาวหันไปมองตามเสียงเรียกนั่น ลุงส่งคนขับรถเก่าแกของคฤหาสน์หลังโตนี่เอง

“จ๊ะลุง”

“ทำไมไม่บอกละครับเดี๋ยวลุงไปเอารถก่อนนะ รอแปบนะครับ” ฟิ้ววว...

คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบเพราะพูดจบลุงแกก็รีบวิ่งไปที่โรงจอดรถทันทีเธอยืนรอสักพักลุงส่งก็ขับรถมาจอดเทียบด้านหน้าเธอ หญิงสาวมองรถคันหรูอย่างตะลึงก้าวขึ้นรถยนต์คันหรูแบบขาสั่นๆ รถมันหรูไปไม่เข้ากับเธอเลยสักนิด!! ระหว่างทางไปมหาวิทยาลัยเธอก็คุยกับลุงส่งเธอไม่อยากให้แกขับรถมารับส่งทุกครั้งที่เธอไปมาหาวิทยาลัยเพราะเธอชอบกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆ มากกว่า เธอเลยบอกว่าถ้าจำเป็นเมื่อไหร่เธอจะโทรเรียกแกเองถ้าไม่เรียกไม่ต้องมาทีแรกลุงส่งแกก็ไม่ยอมแต่ทนลูกตื้อลูกอ้อนลูกอ้างของเธอไม่ไหวแกเลยยอม

มหาวิทยาลัย...

หญิงสาวก้าวขาลงจากรถมาคนมองเต็มเลยเธอรีบเดินออกมาจากรถคันหรูเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจของผู้คน แค่ทุกวันนี้ก็มีคนมองเธอเยอะแยะพอแล้ว จีนผู้น่ารักเหมือนตุ๊กตา (ยาง) จีนเดินไปหากายกับอายที่โรงอาหาร ของมหาลัยเห็นสองคนนั้นกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่แถมยังมีของชอบของเธอด้วยนะ รู้ใจซะจริงเพื่อนเธอ

“ไงพวกมึงกินกันอิ่มแล้วสิ” วางของแล้วนั่งลงตรงข้ามเพื่อนที่ไม่รู้ทำไมต้องนั่งฝั่งเดียวกันในเมื่อนั่งกันอยู่สองคน

“ไงเตี้ยรีบแดกเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน” กายชายหนุ่มหนึ่งเดียวของกลุ่มเอ่ยแซวเพื่อนสาวร่างเล็กที่มองยังไงเพื่อนของเขาก็เหมือนตุ๊กตาดิ้นได้ดีๆ นี่เอง

“อย่าเรียกเตี้ยกรุณาเรียกตัวเล็กสเป็คชายไทยย่ะ” หญิงสาวมองค้อนใส่เพื่อนที่กำลังเรียกฉายาประจำกลุ่มของเธอ

“จ้าแม่ตัวเล็ก อีผีตุ๊กตายาง ฮ่าๆ ๆ ๆ ” พูดจบอายก็ระเบิดหัวเราะเสียงดังลั้นจนคนเริ่มหันมามองกลุ่มเธอ

“พวกมึงอ่ะ” จีนตักข้าวกินไปคุยไปหน้าตากระเง้ากระง้อดจนเพื่อนๆ ขำกับท่าทางของคนตัวเล็ก

“จีนได้ข่าวน้าจอยย้ายไปต่างประเทศแล้วหรอว่ะ” กายเอ่ยถามเพื่อนสาวที่เอาแต่ตักข้าวกินอย่างมูมมามไม่สมกับหน้าตาน่ารักๆ ของเธอเลย

“ใช่”

“อ่าว! แล้วแบบนี้มึงอยู่บ้านกับใครวะ” อายอดสงสัยไม่ได้เพราะพึ่งรู้จากปากเพื่อนว่าได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านของแฟนใหม่น้าสาวของเธอแล้วตอนนี้น้าของเพื่อนเธอไปอยู่ต่างประเทศกับแฟนของเขาแล้วทีนี้เพื่อนตัวเล็กของเธอจะอยู่กับใครละ

“นั่นดิ มาอยู่คอนโดกูมั้ย” กายชวนด้วยหน้าทะเล้น

“ไอ้เหี้ย!! มึงอ่านกินกูหรอไอ้กาย”

“มึงให้กูก็เอา”

ผั๊วะ!!!!

อายตบหัวเพื่อนชายคนเดียวในกลุ่มเสียงดังลั่นจนเจ้าตัวร้องโอดครวญเหมือนเจ็บนักหนา

“เยอะละไอ้กาย เพื่อนก็ไม่เว้นเดี๋ยวโดนตีนกู”

“หึงเค้าหรอตัวเอง” เขากระเถิบตัวไปใกล้เพื่อนปากจัดแล้วเอาหน้าถูแขนอายอ้อนๆ พ่วงด้วยการทำหน้าทะเล้นอีกด้วย

“หึงเตี่ยมึงดิ เอาหน้าเหี้ยๆ ของมึงออกไป” อายผลักกายซะเกือบตกเก้าอี้จนเธอต้องเอ่ยห้ามทัพก่อนที่จะบานปลายไปมากกว่านี้

“พอๆ พวกมึงนี่ยังไงทะเลาะกันอยู่ได้”

“จีนพี่ชายมึง”

“ไม่รู้” เขายังไม่ทันได้เอ่ยจบประโยคจีนก็พูดตัดบททันที แต่คิดหรอว่าเขาจะยอมหยุดอยู่แค่นี้ไม่มีทาง คนอย่างเขาอยากรู้ต้องได้รู้สิ

“อ่าว. .. อายุเท่าไหร่ว่ะ พวกกูยังไม่เคยเห็นเลย” จ้องหน้าเพื่อนสาวเขม็งจนเธอจิ๊ปากอย่างขัดใจแล้วเอ่ยออกมาเสียงแข็งๆ

“21 มั้ง ปี 3 แล้วนี่เห็นน้าจอยบอกเรียนที่นี่ด้วย คณะบริหาร” พูดจบก็ก้มหน้ากินต่อไป

“เห้ย!! คณะเดียวกันกับพี่กูเลยว่ะ” เพราะเขามีพี่ชายเรียนอยู่คณะบริหารที่นี่เหมือนกันเพียงแต่เขายังไม่มีโอกาสแนะนำให้เพื่อนๆ เขาได้รู้จักเท่านั้นเอง

“พี่ชายคนใหม่ของแกหล่อมั้ยจีน” อายทำท่าตื่นเต้นจนหญิงสาวอดหมั่นไส้ไม่ได้เลยพูดประชดเสียงดัง

“โคตรขี้เหร่เลยมึง นิสัยก็แย่ แมร่ง!! รวมๆ แล้วไม่น่าจะมีใครคบได้ ฮ่าๆๆ ”

“ตัวก็เตี้ยยังจะปากดีอีกนะ!! ”

เสียงเย็นๆ ที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้จีนหันขวับไปมองอย่างตกใจ สายตาเธอปะทะกับสายตาคมกริบคู่นั่นพอดีจนเธอหันกลับแทบไม่ทัน ฉิบหายมาได้ยังไงกันนะ!!

“อ่าวพี่กันทำไมวันนี้มามหาลัยได้ละไหนบอกไม่มีเรียนไง” กายถามพี่ชายตัวเองงงๆ

“มีเรียนนะสิพอดีพี่ลืมว่ะ” เขาตอบน้องชายแล้วถือโอกาสนั่งร่วมโต๊ะซะเลยเพราะตอนนี้เขาสนใจสาวน้อยสองคนตรงหน้ามากกว่า

“ อะแฮ่ม! นี่เพื่อนผมพี่กัน ชื่ออายกับจีน” กายกระแอมไอออกมาเมื่อพี่ชายตัวร้ายของเขาเอาแต่จ้องเพื่อนๆ เขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

“เพื่อนสวยว่ะน้องชายค่อยน่านั่งด้วยหน่อย เออ..นี่เพื่อนพี่ ไอ้บาส ไอ้ต้น ไอ้เอเรส แล้วก็บีมแฝดไอ้บาสมัน” กันแนะนำเพื่อนๆ ให้กับน้องชายตัวเองได้รู้จักแต่สายตาเขาไม่ได้คลาดเคลื่อนไปจากใบหน้าของใครบางคนเลยสักนิด สวยโดนใจเขามาก!! พวกเธอยกมือไหว้สวัสดีพวกรุ่นพี่แล้วนั่งอย่างสงบเสงี่ยมมากขึ้น จีนอดชำเลืองมองหน้าพี่ชายต่างสายเลือดไม่ได้ คนอะไรหยิ่งฉิบหาย!!

พวกหญิงสาวนั่งคุยกับพวกพี่ชายเพื่อนไปเรื่อยๆ โดยพวกเธอจะเป็นฝ่ายฟังพวกเขาคุยกันซะมากกว่าแต่แล้วพี่กันพี่ชายกายก็ดันพูดขึ้นมาท่ามกลางความตกใจของจีน

“ไอ้เอเรสพ่อมึงแต่งงานใหม่ได้ข่าวมีน้องสาวด้วยไม่ใช่หรอว่ะ ไม่เห็นพามาให้พวกกูรู้จักเลยหวงน้องหรอมึง ฮ่าๆ ๆ ”

เธอมองหน้าเอเรสพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ เหมือนขอร้องว่าอย่าบอกว่าเธอเป็นน้องสาวที่เพื่อนเขากำลังพูดถึงแต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นผลเพราะพี่ชายกำมะลอของเธอยกยิ้มมุมปากแล้วเอื้อนเอ่ยออกมา

“ใช่มีน้องสาวว่ะ แมร่งโคตรขี้เหร่แล้วก็เตี้ยสุดๆ ” เอเรสมองสบตากลมโตของน้องสาวนอกไส้อย่างท้าทาย หึ! เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอยัยตัวเล็ก

“แบบคนแคระเลยหรอว่ะ” เพื่อนอีกคนเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าน้องสาวของเขาดูท่าจะตัวเล็กมากจากการพูดของเขา

“......” หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นสายตากลมโตถลึงใส่พี่ชายอย่างโมโห

“หมาเลียตูดถึงเลยละมึง หึหึ” ไอ้พี่เลวหญิงสาวด่าในใจ

เอเรสมองสาวน้อยตรงหน้าแล้วยกยิ้มมุมปากชอบใจเมื่อยัยตัวเล็กดูท่าจะไม่พอใจที่เขาพูดถึงเธอ ใครสนใจกันเธอมันอยากลองดีเองรู้จักเขาน้อยไปยัยน้องสาว

“ตัวเตี้ย เห้ย!! ตัวเล็กเท่าเพื่อนอายหรือเปล่าพี่”

“แบบน้องจีนเขาเรียกตัวเล็กน่า......นะน้องอาย ฮ่าๆ ๆ ” กันเอ่ยแซวสาวน้อยตรงหน้าแต่ที่จริงเขากำลังหาเรื่องต่อปากต่อคำกับอีกคนมากกว่า เอเรสแสยะยิ้มออกมาแต่ไม่ได้พูดอะไร

“พวกพี่ๆ ไม่มีเรียนไง มานั่งคุยกันอยู่ได้” จีนที่ตอนนี้ไม่อยากจะร่วมกลุ่มกับพวกพี่ชายของเธอเอ่ยไล่อย่างมีชั้นเชิง

“มีตอนบ่ายจ๊ะว่าแต่น้องจีนน่ารักจังเหมือนตุ๊กตาเลย” บีมออกปากชมคนตรงหน้าเพราะสาวน้อยคนนี้น่ารักจริงๆ เหมือนตุ๊กตามาก

“ขอบคุณค่ะพี่บีมก็น่ารักมากๆ ค่ะ”

“ตุ๊กตาผีนะสิ บีม ฮ่าๆๆ ” เอเรสพูดแทรกขึ้นแล้วหัวเราะสะใจดังลั่นเมื่อยัยน้องสาวของเขาอ้าปากค้าง เขาหยักคิ้วใส่น้องสาวตัวน้อยอย่างอารมณ์ดี

“ไอ้!!! ” หญิงสาวได้แต่ชี้นิ้วใส่พี่ชายปากหมาแต่ด่าไม่ออกผู้ชายอะไรปากน่าตบจริงๆ พี่ชายแบบนี้อย่าหวังจะอยู่ร่วมโลกกับเธอได้นะ