เมทินียกยิ้มอ่อนหวานก่อนจะขอตัวกลับไปเตรียมตัวสำหรับมื้อค่ำ แม้ความครุกรุ่นจะเริ่มโหมกระพือมากขึ้นเธอก็ต้องเก็บกดมันไว้ให้ลึกที่สุด ผู้ชายที่หยามเธอจนป่นปี้ มีของดีอยู่ตรงหน้ากลับบอกว่ากำลังคิดอะไรเพลินๆ อยู่ ภคินเห็นเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ ไม่คู่ควรกับเขารึไง
“ไปด้วยค่ะ”
เสียงหวานที่ดังขึ้นก่อนที่ประตูลิฟท์จะปิดทำให้นุติต้องกดเปิดอีกครั้ง ทว่าเจ้าของเสียงที่โผล่เข้ามากลับทำให้เขาอยากทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม เมทินีที่ก้าวเข้ามาในลิฟท์ชะงักไปนิดเมื่อเห็นคนที่อยู่ในลิฟท์ก่อนหน้าแล้ว ไม่น่าเลย เธอไม่ควรมาเจอเขาในเวลานี้เลย สายตาดูถูกทุกครั้งของเขาที่แสดงออกแม้ใครอาจมองว่ามันไม่มีอะไรมากไปกว่าความสุภาพนั้นแต่เธอกลับเห็นในสิ่งที่ตรงกันข้าม ผู้ชายคนนี้คิดว่าเธอจะจับเจ้านายของเขา ซึ่งเขาก็คิดถูก แต่โดยมารยาทคงไม่มีใครกล้าแสดงออกในความคิดให้เธอรับรู
