“เรื่องที่ให้ไปสืบว่าไงนุ”
นุติถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะทันทีที่เขาเข้ามาถึง เจ้านายก็ถามในเรื่องที่สั่งการทันที
“ใจคอคุณคินจะไม่ให้ผมนั่งพักให้หายเหนื่อยเลยหรือครับ”
“อย่ามาเฉไฉ นายมีเรื่องที่ติดค้างฉันอยู่นะ”
แววเอาเรื่องฉายออกมาจากดวงตาคมเข้มคู่นั้น ทว่าคนถูกมองกลับไม่รู้สึกสะทกสะท้านแต่กลับทำท่ามองฟ้ามองฝนอย่างคนเป็นต่อซะอย่างนั้น
“บอกมานุ ไม่งั้นฉันจะฟ้องพ่อเรื่องที่นาย..”
“โห! คุณคินไม่ต้องมาขู่เลยนะครับ ไม่ได้กลัวท่านโกรธนะครับ แต่ว่ากลัวท่านจะหาว่าผมรสนิยมต่ำเสียมากกว่าและจริงๆ แล้วผมก็แค่อยากสั่งสอนเธอบ้างก็เท่านั้น”
“ระวังเหอะนายอาจจะติดใจอาหารรสจัดขึ้นมาก็ได้”
“ไม่หรอกครับเพราะตอนนี้ผมกำลังสนุกกับการชื่นชมของหวาน”
ค
