hindi ko alam kung papaano ako nakatulog ng mahimbing kahit na para akong nasasakal sa bawat problema na nakapalibot at gumugulo sa buhay na akala ko ay perpekto na
"aubrey, our breakfast is ready" a said softly habang nahiga sa gilid ko at hanggang ngayon himdi manura ang ngiti nya sa labi nya
"I'm not hungry, maybe i need to go home. Im busy as f**k so yopu cant isolate me here" sabi ko saka naman nawala pansamantala ang ngiti nya at bumalik din naman ng bumangon sya at binangon ako
"Masyado kanang busy sa trabaho mo so you better have a break for a while so you can do your job well when you came back" paliwanag nya at umling lamang ako, first i want to see and hug my babioes. Second i need to stay away from him kase nahihirapan ako sa ginagawa ko, honetly naguguluhan ako
"You know w
