เด็กดื้อของคุณอา

7 อาไม่ชอบให้ใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากอา

7

อาไม่ชอบให้ใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากอา

ภามนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างที่เขาทำเช่นทุกวัน ภามเป็นคนที่ดูเหมือนเจ้าชู้แต่เขาชอบนอนอ่านหนังสือ ดูหนังเพลินๆ แต่ก็มีปาร์ตี้กับเพื่อนบ้างแต่ไม่ได้บ่อยแต่คนมองเข้ามาก็ยังมองว่าเขาดูเจ้าชู้เพราะชอบมีสาวๆ เข้าหาเขาอยู่เป็นประจำอาจเป็นเพราะว่ารูปร่างหน้าตาและฐานะของเขาสมบูรณ์แบบไปทุกเรื่อง

“อาภามวันนี้เค้กขอไปทำงานที่บ้านเพื่อนได้มั้ยคะ” คัพเค้กเดินมาหาภามที่กำลังนอนอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ

“ไปบ้านใคร ผู้หญิงหรือผู้ชายไปกี่คนมีผู้หญิงกี่คนผู้ชายกี่คน” ภามถามอย่างละเอียดยิบยิ่งกว่าหน่วยสืบสวนสอบสวน

“อาภามถามขนาดนี้ไปด้วยกันเลยดีมั้ยคะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับทำตามองบน

“อาไปได้ใช่มั้ย ถ้าอย่างนั้นอาไปด้วย” ภามพูดพร้อมกับลุกขึ้นนั่งเหมือนเตรียมตัวจะไปกับเธอ

“เค้กประชดค่ะ สรุปว่าอนุญาตมั้ยงานนี้เป็นงานที่สำคัญมากต้องทำให้เสร็จก่อนวันพุธนี้ไม่อย่างนั้นเค้กอาจไม่มีสิทธิ์สอบ” คัพเค้กพูดอธิบายเหตุผลกับภามอย่างละเอียด

“ถ้าอย่างนั้นก็บอกอามาก่อนว่ามีผู้ชายไปด้วยมั้ย” ภามมองหน้าคัพเค้กอย่างต้องการคำตอบ

“ไม่มีค่ะมีแต่ผู้หญิงบ้านก็เป็นบ้านเพื่อนผู้หญิงค่ะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้กับภาม

“แน่ใจนะว่าไม่มีผู้ชาย” ภามถามเธอย้ำอีกครั้ง แต่เธอก็ยังยืนว่าไม่มีผู้ชายแต่ความจริงแล้วมีผู้ชายสองคนในกลุ่มงานของเธอรวมไปถึงโน๊ตด้วย

“ไม่มีค่ะอาภามไม่ต้องห่วง เค้กเตรียมตัวพร้อมแล้วขอกุญแจรถด้วยค่ะ” คัพเค้กขอกุญแจจากภามแต่เธอก็หยิบเอาเองเพราะมันวางอยู่ที่โต๊ะข้างพอดี

“เค้กไปก่อนนะคะ เย็นนี้จะกลับมากินข้าวเย็นด้วยนะคะ” คัพเค้กพูดไปวิ่งไปปเพราะเธอกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจและอีกอย่างเธอก็กลัวว่าเขาจะจับได้

“นับวันยิ่งดื้อ ยิ่งซน ยิ่งโตก็ยิ่งดื้อ” ภามได้แต่นั่งมองคัพเค้กตาปริบๆ พร้อมกับบ่นพึมพำอยู่คนเดียว

คัพเค้กมาที่บ้านของมีมี่ซึ่งตอนนี้เพื่อนๆ หลายคนก็มาครบแล้วเธอมาถึงเป็นคนสุดท้าย

“มากันหมดแล้วหรอเนี่ย อย่าบอกว่าฉันมาเป็นคนสุดท้าย” คัพเค้กมองไปที่เพื่อนซึ่งก็เป็นคำตอบให้เธอได้เป็นอย่างดีว่าเธอมาถึงเป็นคนสุดท้าย ซึ่งพวกเธอมีกฎว่าถ้าใครมาถึงเป็นคนสุดท้ายการทำรายงานครั้งต่อไปต้องเป็นที่บ้านของคนนั้น ซึ่งทุกครั้งคัพเค้กรอดมาทุกครั้งแต่ครั้งนี้เธอไม่รอดแล้ว

“ถ้าอย่างนั้นเราเริ่มทำงานกันเลยดีมั้ย ทำงานเสร็จเราจะได้ซ้อมละครกันต่อ” มีมี่พูดขึ้นพร้อมกับเตรียมเอกสารออกมาทำงานซึ่งของทั้งหมดได้เตรียมร่วมกันตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว สัปดาห์นี้ก็เหลือแค่ประกอลร่างกันเท่านั้น

“ฉันขอวาดรูปให้นะ” โน้ตพูดขึ้นพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆ คัพเค้กจนเพื่อนๆ อดที่จะแซวไม่ได้

“ที่นั่งก็มีตั้งมากมายทำไมต้องมานั่งข้างคัพเค้กด้วยนะ” มีมี่พร้อมกับเพื่อนผู้หญิงอีกสองคนแซวเขาจนเขาเขินหน้าแดงทำตัวไม่ถูก

คัพเค้กเองก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเธอไม่ได้มีใจให้กับโน๊ตแต่โน๊ตนั้นชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่ทั้งสองรู้จักและได้เป็นเพื่อนกันเมื่อตอนปีหนึ่งในวันรับน้องแล้วทั้งสองได้อยู่สายรหัสเดียวกัน

ภามที่กำลังนอนอ่านหนังสือต่อหลังตจากที่คัพเค้กออกจากบ้านไปอยู่ๆ เพื่อนของเขาก็โทรมานัดให้ไปคุยงานที่บ้านแล้วก็กินข้าวเที่ยงด้วยกัน ภามอยากปฏิเสธเพราะวันนี้เป็นวันหยุดพักผ่อนของเขาแต่เพราะเขาเป็นเพื่อนสนิทและช่วยเหลือเขาในอดีตตอนที่ชีวิตของเขากำลังลำบาก

ภามจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมตัวออกไปคุยงานกับเพื่อน ภามอาบน้ำแต่งตัวไม่นานเขาก็ขับรถออกจากบ้านมุ่งหน้าไปที่บ้านของเพื่อนในทันที

“พวกเรางานก็เสร็จแล้วเรามาซ้อมละครที่จะแสดงวันงานคริสมาสต์กันเถอะ” มีมี่ชวนเพื่อนให้มาซ้อมบทแสดงละครเรื่องสโนไวท์ซึ่งคนที่เป็นสโนไวท์นั่นก็คือคัพเค้กนั่นเอง ส่วนเจ้าชายก็เป็นโน๊ตที่รับบทนี้ส่วนราชินีใจร้ายก็คือมีมี่นั่นเอง

“กระจกวิเศษเอยบอกข้ามาเถิดใครงามเลิศในปฐพี” มีมี่ซ้อมบทที่เธอต้องพูดกับกระจกวิเศษ

“ก็เจ้านั่นไง” เสียงกระจกพูดขึ้น เพื่อนทุกคนต่างหัวเราะชอบใจในบทบาทของมีมี่ซึ่งเธอทำได้เป็นอย่างดี

“เจ้าเอาเสื้อผ้าของข้าไปซักเสร็จแล้วก็มาเก็บกวาดห้องนอนของข้าให้สะอาดเอี่ยมอย่าให้มีแม้แต่ฝุ่นถ้าไม่อย่างนั้นเจ้าจะต้องโดนลงโทษอย่างหนัก” มีมี่พูดบทของราชินีใจร้ายซึ่งก็มีคัพเค้กที่นั่งรับคำสั่งจากเธอในบทบาทของสโนไวท์

ทุกคนซ้อมมาจนถึงบทที่ราชินีใจร้ายน้ำแอปเปิ้ลอาบยาพิษให้นางกินซึ่งเมื่อนางกินแล้วก็หมดสติไป

ภามที่มาบ้านเพื่อนเพื่อคุยงานและกินข้าวเที่ยงเขามาถึงบ้านของเพื่อนเขาแล้วสังเกตเห็นรถที่คัพเค้กขับออกมาเมื่อเช้าก็สงสัย

“มอสแกมีน้องสาวด้วยหรอว่ะ” ภามถามด้วยความอยากรู้เพราะเห็นคัพเค้กบอกว่าเป็นบ้านเพื่อนผู้หญิง

“ใช่เรามีน้องสาวตอนนี้ทำงานอยู่กับเพื่อนในบ้านน่ะ ว่าแต่แกถามทำไมว่ะ” มอสตอบพร้อมกับถามภามกลับ

“พอดีลูกสาวของเพื่อนรุ่นพี่บอกว่าจะมาทำงานแล้วเห็นรถของเธอจอดอยู่สงสัยเป็นเพื่อนกับน้องสาวของแกมั้งก็เลยถามดู”

“เดินไปดูมั้ยขจะได้หายสงสัยเด็กๆ กำลังทำงานอยู่ในบ้านเห็นมีมี่บอกว่าจะซ้อมละครกันด้วย” มอสพูดพร้อมกับพาภามเดินไปที่ห้องโถงที่คัพเค้กกับเพื่อนๆ กำลังซ้อมละครกันอยู่

“คราวนี้ก็ถึงตาเจ้าชายออกมาจุมพิตเจ้าหญิงได้” วาววาเพื่อนอีกคนรับหน้าที่เป็นผู้กำกับละครเรื่องนี้บอกคิวต่อไปกับเพื่อนอย่างเป็นขั้นตอน

คัพเค้กนอนนิ่งอย่างไม่รู้สึกตัวซึ่งบทนี้เธอบอกว่าง่ายมากสำหรับ (จะไม่ง่ายได้ไงก็แค่นอนนิ่งๆ) เจ้าชายเดินออกมาก่อนจะเดินไปจุมพิตสโนไวท์ที่นอนแน่นิ่งอยู่อย่างนั้น โน๊ตก้มลงจุมพิตคัพเค้กแต่ปากของทั้งสองไม่ได้ชนกันจริงใช้มุมองศาเพื่อให้เหมือนจุมพิตจริงๆ และเมื่อมาถึงฉากนี้เพื่อนๆ ต่างร้องออกมาด้วยความเขินและฟินเหมือนกำลังดูละครในทีวี ภามเดินตามมอสมาติดๆ ก็มาเห็นฉากนั้นพอดี