พายุ : "ไม่รู้แหละถ้าน้องเมษายังส่งยิ้มหวานให้คนอื่นอยู่เจอพี่ทำโทษแน่" พายุพูดพร้อมมองไปที่ร่างร่างนุ่มนิ่ม ตอนนี้เขาอยากจะลงโทษเธอจริงๆ
เมษามองค้อนใส่เขา เรื่องอะไรจะยอมละเธอไม่ใช่เด็กซะหน่อยจะมาลงโทษอะไร
เมษา : "ถึงแล้วค่ะขอบคุณพี่พายุมากๆนะคะที่มาส่ง" เธอพูดเสร็จเตรียมตัวจะเปิดประตูลงจากรถ ทว่าก็มีมือหน้าขว้าแขนของเธอเอาไว้ซะก่อน
หมับ! พายุจับแขนเล็กของเมษาและกึงเขาหาเขาจากนั้นใช้มืออีกข้างจับเข้าที่ท้ายทอยของหญิงสาว ดึงเธอเข้ามารับจูบจากปากของเขา
พายุสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเมษาเขากวาดเลียเอาความหวานจากปากของเธออยู่นาน
แรกๆเมษาตกใจทำตาโตส่วนมือก็ทุบไปที่อกแกร่ง แต่ด้วยประสบการณ์ที่มากกว่าของพายุ นั้นทำให้เมษาเคลิบเคลิ้มไปกับจูบอันแสนหวานจากเขา
ร่างบางอ่อนระทวย ตอนนี้แขนสองข้างคล้องคอของพายุอยู่ นานหลายนาทีกว่าที่ทั้งสองจะถอนจูบออกจากกัน
เมษารู้สึกอายมากที่ร่างกายเธอไม่ขัดข
