เขาอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว
เมษา : "ว๊ายพี่พายุทำอะไรคะปล่อยเลยค่ะเมษาเดินเองได้" มือเล็กตีไปที่อกแกร่งเบาๆ
พายุ : "ก็เมื่อคืนน้องเมษาบอกว่าถ้าพี่จัดหนักเมษาจำไม่มีแรงเดินไม่ไหวให้พี่อุ้มไงคับจำไม่ได้แล้วหรอ"
เมษา : "คนบ้า เมษาแค่พูดเล่นเฉยๆปล่อยเลยค่ะ"
พายุ : "ไม่คับพี่จะไปอุ้มไปส่งให้ถึงห้องเลย ฮ่า ฮ่า " พายุยังคงอุ้มเมษาต่อ เขาพาเธอเดินออกจากห้องพักในผับ
ระหว่างทางก็เดินผ่านเหล่า บอดี้การ์ดและคนดูแลผับมากมายหลายคน พวกเขาได้แต่มองแล้วก็ยิ้มที่เห็นเจ้านายของตนมีคสามสุข และคบผู้หญิงเป็นตัวเป็นตนเสียที เห็นปกติไม่เคยพาใครมานอนซ้ำเป็นครั้งที่สองเลยสักคน
เมษารู้สึกอายมาก เธออายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามองใคร ใบหน้าสวยได้แต่ซุกหน้าไว้ในอกแกรงของเขา '
อีตาบ้า อย่าให้ถึงตาฉันเอาคืนมั่งนะจะทำให้อายจนไม่กล้าสู้หน้าใครเลยคอยดู' เธอได้แต่บ่นเขาอยู่ในใจ
พายุ :"อ้า! ถึงสักทีเชิญขึ้นรถคับคนสวย
