“พระรามขา ยังเหลือเวลาอีกเกือบชั่วโมงแหน่ะ รตีอยากได้กระเป๋า” หญิงสาวกระพริบตาปริบๆอย่างออดอ้อน
“รตีเพิ่งซื้อไปอาทิตย์ที่แล้วเองนะ” เขาไม่ได้คิดมากที่จะซื้อของให้เธอหรอก บ่นไปอย่างงั้นแหล่ะ
“ก็รตีไม่รู้นี่ว่าคอลเล็กชั่นใหม่มันจะออกเมื่อวานอ่ะ ซื้อให้เค้าหน่อยน้าาาา”
“มีอะไรมาแลก” แววตาเจ้าเล่ห์ของเขาแทบจะมองทะลุชุดนักศึกษาของแฟนสาว เสียดายที่วันนี้เธอดันเป็นประจำเดือน
“เดี๋ยวคืนนี้รตีจัดให้หนักๆเลย พระรามนอนเฉยๆพอ” หญิงสาวยิ้มยั่วคนตรงหน้า ถ้าตรงนี้ไม่ใช่ร้านอาหาร เธอคงจัดอะไรเล็กๆน้อยๆให้เขาสักหน่อยแล้ว
“ไหนว่าเป็นประจำเดือน”
“อะ..เอ่ออ รตีลืมหน่ะ”
“งั้นรอหายก่อนเดี๋ยวพามาซื้อ”
“พระรามมม เพื่อนรตีมีกันหมดแล้วนะ เหลือรตีคนเดียวที่ไม่มี” ใบหน้าเศร้าๆของเธอทำให้เขายอมพาเธอมาที่ช็อปแบรนด์เนมจนได้
“พระราม รองเท้าด้วยได้มั้ย”
“อืม”
ฟอดดดดด
“รักพระรามที่สุดเลย” รตีเขย่งเท้าเพื่อนหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ก่อนจะส่งรอยยิ้มที่ผู้ชายคนไหนได้เห็นต้องหยุดมองเธอราวกับต้องมนต์
“รามจะถอนคืนให้คุ้มเลยรตี” เขาพูดหลังจากที่เซ็นต์จ่ายเงินเกือบห้าแสนให้กับพนักงานขาย
“แฟนรตีรวยจะตาย แค่นี้ขนหน้าแข้งพระรามไม่ร่วงหรอก ใช่มั้ยคะ”
เขาขับรถมาส่งรตีที่มหาลัย เมื่อรถจอดสนิทที่หน้าตึกคณะบริหารหญิงสาวก็จัดการตอบแทนเขาเล็กๆน้อยๆก่อนทันที
“อ่าาาส์ ซี๊ดดดด” พระรามเชิดหน้าครางกระเส่ายามแฟนสาวกลืนกินลำกายของเขาจนมิดลำ ฝ่ามือหนาช่วยรวบผมของเธอขึ้น ก่อนจะบีบขยำเต้านมอวบอัดที่ถูกรัดด้วยเสื้อนักศึกษาจนกระดุมแทบปลิ้น
อ๊อกกๆๆๆ
“อื้มมมม” น้ำรักมากมายถูกหญิงสาวดูดกลืนจนหมด ชายหนุ่มใช้นิ้วโป้งสัมผัสที่ริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ
“เกือบห้าแสน ให้รามแค่นี้ไม่พอหรอกนะ”