CHAPTER 17

1429 Words

[ AVA | CEMETERY ] TAHIMIK lang ako habang pinagmamasdan si Ziggy, paluhod itong nakaupo paharap sa museleyo ng anak niya. Gusto ko man siya tanungin sa ilang bagay na gusto kong itanong kung ano ang siyang nangyari sa sanggol wala akong lakas ng loob. Gusto kong ibigay sa kaniya ang lahat ng oras para sa batang maagang namayapa. Isang katanungan ang siyang tumatakbo sa isip ko, kung namatay ito noong sanggol pa lamang. Nasaan na si Bettina? Hindi naman siguro ito namatay, sigaw ng isip ko. Inikot ko ang tingin ko sa paligid, wala naman ibang nakalibing kundi ang batang nangangalang Bettina Karla Zobel lang. Napalunok ako sa naisip. "Alam mo bang napakaganda niya, Ava," ilang sandaling sabi nito sa akin nang lingunin niya ako. Tumango-tango ako, hindi ko makuhang ngumiti sa harap niy

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD