Charles POV
I ran back to the room, narinig ko na sumisigaw si Kimberly.
Iniwan ko siya na hindi pa rin nagkamalay, pero kasama naman Niya sa silid ko si Aling Martha.
What happened now?
"Hindi, hindi totoo Iyang sinasabi mo Aling Martha." Umiiyak na sabi ni Kimberly.
"Totoo ang sinabi ko iha, mag-ingat ka at kumain ka na dahil makakasama sa dinadala mo kapag hindi ka pa kumakain. Bilin ito ng Doktor."
Nakaupo siya sa kama at kinuha ang dextrose sa kaniyang kamay. It pisses me off. The IV is needed because she's dehydrated and poorly malnourished.
"Tama si Aling Martha, buntis ka " I said quietly crossing the room. Hindi ako nakatiis. Ano ba ang inaarte Niya.
Binalingan ako ng tingin ni Kimberly. Masama ang kaniyang tingin na ipinukol sa akin.
Umiling siya at umiiyak. Hinawakan ni Aling Martha ang kaniyang kamay at pinahid ang pagdurugo ng ugat sa kaniyang kaliwang kamay dahil sa paghila Niya sa IV na nakakabit sa kaniya. What the hell she was thinking?
Hindi ba Niya nararamdaman at nakikita ang kaniyang kapayatan?
"Hindi! Hindi ako papayag na isilang ang batang ito. Ipalalaglag ko sanggol na ito. Ayokong magbuntis sa anak mo." she shouted.
I see red. I was instantly over her.
"What did you say? Answer me? What the hell did you say?!" I demanded. " How dare you! How can you possibly think about of aborting my baby..!"
"Ahrgh!" hinawakan ni Kimberly ang aking dalawang kamay na nakagapos sa kaniyang leeg. Pinigilan Niya ito, pero ano ang magagawa ng isang naghihingalo na babae at hindi pa bumabalik ang kaniyang lakas. Nanghihina pa rin siya.
Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Paano maisip ng Isang ina na patayin ang bata sa kaniyang sinapupunan, let alone my child. my f**** child!
"Diyos ko naman! Antonio buntis ang asawa mo! Dinadala Niya ang anak mo! Bitiwan mo nga siya!" Pinaghahampas ni Aling Martha ang aking kamay na nakapulupot sa leeg ni Kimberly.
Nahimasmasan ako at binitiwan ko ang kaniyang leeg. Kimberly was gasping for air. Dinala Niya ang kaniyang dalawang kamay sa kaniyang leeg at hinimas ito.
Nabigla ako ng itulak Niya ako.
Umiiyak at nanlilisik ang mata nakatingin sa akin. "Hindi ko hahayaan na isilang ang anak mo! You're a monster!"
Muli akong lumapit at akmang sampalin siya ngunit mabilis na pumagitna si aling Martha.
"Please iho, lumabas ka na muna. Kausapin ko muna si Kimberly. She's just...a child. Nanibago lamang siya. She's way too young and too shocked to process this news. Huwag ka ngang magpadala ng init sa iyong ulo. Alalahanin mo ang kaniyang sitwasyon. Mahina siya hindi ba, kapag may masamang mangyari sa kaniya...may mangyayari ding masama sa anak mo." Mahabang paliwanag ni Aling Martha.
IT takes all my strength to control my anger. It takes all my strength not to strike her. Kung hindi lamang niya dinadala ang aking anak. Makakatikim talaga siya sa akin. Wala akong pakialam kahit nanghihina pa siya.
"Don't you ever dare say that again. Don't even think of hurting my child or else..." I almost felt my emotions rising again.
" Kapag may masamang mangyari sa anak ko ay..." tinulak ako palabas ni Aling Martha. Hinatid Niya ako sa labas ng kuwarto ko. Sinara niya ito at kinausap ako
"Please iho, intindihin no ang iyong asawa. Ano man ang sinabi Niya kanina ay hindi iyon totoo. Alalahanin mo na nabigla lamang siya. Sana maintindihan mo rin ang kaniyang sitwasyon. Galit siya sa ginawa mo sa kaniya. Nalulungkot siya dahil na mi-miss na Niya ang kaniyang mga magulang. At hindi na rin Niya nakikita ang kaniyang kapatid..."
Umuusok ang aking ilong dahil sa pagbanggit ni Aling Martha sa kapatid ni Kimberly.
"Alam ko, alam ko na galit ka sa kapatid Niya...Pero iho, walang kasalanan si Kimberly. Kahit sa batas ng tao, kahit sa ating gobyerno, hindi ba ang pinarurusahan ay ang nagkasala? Kung ang ama ang nagkasala, hindi pwede na ang anak ang mananagot."
"I know what you meant, Aling Martha but .."
"No more but Charles Antonio. Alam ko rin kung ano ang susunod mong sasabihin.." Sabi ng matanda. " Hindi na tayo mag-usap tungkol sa paninindigan mo at paninindigan ng batas ng tao. Ang isipin mo na lang ay ang kalagayan ng iyong asawa. May obligasyon ka sa kaniya, pinakasalan mo siya, hindi ba?" dagdag pa ni Aling Martha.
Matagal na si Aling Martha sa mansion. Alam Niya ang tungkol sa underground business ng pamilya, pero walang pagdududa at sumbat kaming naririnig sa kaniya. Loyal siya sa pamilya at mapagkatiwalaan.
What you say, what you hear, leave it here. This is the motto of the Martinez Mafia. Motto na ginawa ng aking ama para na rin sa lahat ng staff at mga tauhan namin sa lahat ng larangan ng aming negosyo.
Para matahimik, hindi na Niya ako hinayaan sa aking paninindigan na kapag magkasala ka sa Isa sa pamilya ng Mafia...damay lahat ng pamilya mo. Walang matitirang buhay. Bakit ako susunod sa batas? I'm the law myself. I will not abide to the law kapag pamilya ko na ang pag-uusapan.
I don't believe the crap of imprisonment. What for? para gagawa ulit ng krimen kapag makalabas ng rehas? Bago nila gagawin ang kanilang krimen, dapat mag-isip muna sila ng doble. Dahil iba ang batas ng underground.
"I sighed. " okay, okay .." I raised my hands. " But make sure to feed her the right food, Aling Martha. Iyong mga sinasabi ni Doktor Ledesma." I instructed Aling Martha.
"Ako na ang bahala sa kaniya Charles iho." Ngumiti si Aling Martha. " Binabati kita iho...magiging ama ka na " maluwang ang ngiti ng butihin na matanda.
I don't know, but something is stirring inside of me. Was it a feeling of satisfaction? A feeling of contentment! Did I prove a point that I am capable of having a child? A smile crept on the side of my lips.
Kimberly's POV
"You're pregnant." tipid na Sabi ni Aling Martha.
"Iyan ang dahilan kung bakit nahihilo ka. Dahil buntis ka, kaya ka rin nasusuka at walang ganang kumain." Nakangiti na niyang sabi sa akin.
"Hindi!" matigas Kong sabi na napaupo sa kama. Nagtataka pa rin kung bakit nandito ako sa kama ng demonyong lalaki. Sinundan ni Aling Martha ang aking paningin na umangat mula sa aking kamay hanggang sa tubo ng IV.
"Kailangan mo iyan dahil dehydrated ka at malnourished, hindi makabubuti sa iyong dinadalang anak. Ayaw tumigil ni Aling Martha sa pagsasabi ng anak, na ako ay buntis. Umiiyak na ako.
"Aling Martha, sabihin mo na nagbibiro ka lang." kunot ang aking noong tanong sa kaniya.
Umiling si Aling Martha. " Buntis ka Iha. Hindi ka ba masaya na magkaanak? Anghel iyang dinadala mo sa iyong sinapupunan.
Sunod-sunod na iling ang sagot ko Kay Aling Martha. Buntis ako..buntis ako! No ! Hindi ako papayag na ipagbuntis ang anak ng hayop na lalaking yon! He raped me!
Sapitlitan Kong tinanggal ang tube na nag-ugnay sa aking kamay at sa IV. Sumisigaw ako dahil sa sama ng loob . Hindi ito maari! Nagbunga ang kahayupan na ginagawa sa akin ni Charles Antonio.
"I won't have this baby. Ipaabort ko ito!" malakas na sabi ko
"What did you say?" galit na lumapit sa akin si Charles ng marinig Niya ang pagka disgusto ko sa aking pagbubuntis.
Sinakal Niya ako at muntik na naman akong mawalan ng malay dahil para akong mauubusan ng hangin .
Sinaway at hinila siya ni Aling Martha palabas.
Nang makalabas na sina Aling Martha at ang hayop na lalaking iyon ay agad Kong dinala ang aking Kamay sa aking tiyan.
What will I do now? I'm pregnant, I'm really pregnant!
Hindi ko gusto na mabuntis ako sa ganitong edad. Marami pa akong nais gawin. But staying here in the estate as. prisoner? Wala na nga akong magagawa pa kundi ang maghintay na mabulok rito.
But I'm pregnant! What do I do. Hindi talaga ako makapaniwala na hahantong sa pagbubuntis ang kaniyang panghahalay sa akin. But why not? All those intercourse are unprotected. He didn't use protection.
Hinaplos ko ang aking tiyan. Walang kasalanan ang bata na nasa sinapupunan ko.Three months, three months na akong buntis...
Umiiyak ako na kinausap ang aking baby sa loob ng aking tiyan.
"I'm sorry, baby...I don't mean to say those cruel word. Hinding- hindi kita ipalalaglag. Nalilito lang si Mommy."
Sa isip ko walang kasalanan ang bata sa sinapupunan ko. Kaya ko rin sinabi iyon , partly because I want to spite Antonio. But I was shocked to see his reaction. He almost choked me to death.
He wanted this child. Gusto Niya ang dinadala Kong sanggol.
Kinagabihan, naubos ko ang mga pagkain na nihanda ni Aling Martha sa akin. Dinalhan Niya ako ng pagkain sa silid.
Surprisingly, bumalik na ang gana ko sa pagkain." Very good, Iha naubos mo ang pagkain. Ito naman talaga ang instructions ni Doctor, Kailangan na bawiin mo ang nawawala mong lakas. Dahil may dinadala Ka na sa loob ng iyong tiyan." Nakangiting pahayag si Aling Martha.
"Maraming salamat po, Aling Martha." I returned her smile.
"Huwag ka ng magpapagod muna at matulog kayo ng maaga." Sinulyapan ni aling Martha si Charles Antonio. Lihim akong napangiti dahil ang ibig sabihin nito ay hindi niya ako pwedeng galawin. Bawal ang pwersahang pakipagtalik. Sa wakas, I don't have to endure the pain of s****l abuse.
Habang niligpit ni Aling Martha ang pinagkainan ko ay nakita ko na inayos at inihanda ni Antonio ang kama. I saw him climbed to the bed.
" What are you doing?" I asked.
He knitted his brow. " To get some sleep.."
"Ayaw Kong may katabi sa pagtulog.."
Antonio glared at me. Nakita ko ang pagtigas ng kaniyang panga. He wanted to say something but decided against it. Nagpatuloy siya sa paghiga sa kama.
"I said, ayaw Kong may katabi sa pagtulog."
"Look, this f*****g bed can fit ten soldiers. Pwede Kang matulog sa kabilang bahagi ng kamang ito." Nairita niyang sabi.
"Fine, kung gusto mong matulog dito sa kama. Sige, dito ka na. Sa sahig na lamang ako."
Narinig ko na nagmura si Charles Antonio. Galit na bumangon at nag settle sa pullout sofa na malapit sa glass window.
Bago lumabas si Aling Martha, I saw her smiling at me. " Goodnight you two..." she said.
"Goodnight, little Martinez.." hinipo Niya ang flat Kong tiyan. Sa gilid ng aking mata, I saw Charles Antonio glaring at me.