CHARLES'S POV
Agad akong bumalikwas ng bangon dahil hindi ko nakita si Kimberly ng ako ay biglang nagising dahil hindi ko na siya nakapa sa tabi ko. Pagbukas ng aking mata ay wala nga siya sa kama. It was nearly five o'clock in the morning. Saan siya nagpunta?
I found her on the porch of the mansion. She was sitting on the bench underneath.
Nakatingin sa malayo at mukhang may malalim na iniisip. Subalit ang kaniyang kamay ay nakahimas sa kaniyang tiyan. Kimberly looks so innocent and pure.
She was wearing thin fabric clothing. She seems to be smiling while she massages her tummy. Habang papalapit na ang due date ng kaniyang panganganak. Napapansin ko na mas lalong nahihirapan siya sa pagtulog.
Hindi na siya mapakali at parating nagrereklamo na mainit ang katawan kahit malakas ang aircon ng kuwarto. Hindi na rin siya masyadong naglalakad. Mabigat daw ang kaniyang panorama dahil sa laki ng kaniyang tiyan.
Napansin ni Kimberly na may nagmamasid sa kaniya, bumaling ang kaniyang tingin sa akin. She smiled as I slowly walked towards her.
"Ang aga mong nagising.." I said as I settled beside her.
"Hindi na ako makabalik ng tulog ng magising ako kaninang alas kuwatro ng umaga." she said.
Hinawakan ko ang kaniyang tiyan at nagtataka dahil hindi ko na naramdaman na sinisipa nila ang kamay ko. Dati kapag ipinatong ko ang aking kamay sa tiyan ni Kimberly ay agad Kong naramdaman ang pagtugon nila sa akin sa pamamagitan ng kanilang paggalaw.
Tila napansin naman ni Kimberly ang pagtataka sa aking mukha." Naaalala mo ba ang last visit natin Kay Dr. Ledesma, two months ago?" she said.
"Why?"
"SINABI Niya sa akin na kapag kabuwanan ko na, hindi na masyadong gumagalaw ang baby sa tiyan. Hindi ba, tumitigas na lang ang tiyan ko?" napangiwi na sabi ni Kimberly.
"Oo nga.."
Kasi naghahanda na yata sa paglabas ang mga baby natin..."
Akala ko pa naman ay tungkol Kay Jenny ang sasabihin Niya. Pagkatapos ng PAGKIKITA namin sa hospital ay hindi na ulit kami nagkita ni Jenny. Hindi ko nagustuhan ang ginawa Niyang paghalik sa gilid ng aking labi. Mukhang sinadya Niya na halikan ako sa harap ni Kimberly.
Pagkatapos ng tagpo na iyon ay hindi nagtanong si Kimberly tungkol Kay Jenny.
"Ouch.."Muli siyang napangiwi. I sighed. Hindi pala talaga madali ang magbuntis, the discomfort is evident, she keeps on shifting.
I wanted to comfort her, but I'm not good at words. Ang ginawa ko, ipinagpatuloy ko na lang ang paghimas sa kaniyang tiyan.
"Charles.." she softly said.
I tilted my head, " Yes.."
"Sino ang magandang babae na ..humalik sa iyo?"
Matagal bago ako nakasagot. I thought she would never ask. Akala ko hindi na siya magtatanong pa. It takes two months before she brought the topic.
"You mean sa hospital?"
"Yes, alam Kong Jenny ang sambit mo sa kaniya, pero..sino siya...sa bu-, you know forget that I asked. bigla Niyang bawi sa kaniyang tanong.
Tuluyan na akong hindi nakapagsalita. Ano ba talaga ang nasa isip Niya?
"She was my ex-girlfriend." Sinagot ko pa rin ang tanong Niya.
"Ahhh.." Napaawang ang kanyang bibig na tumayo.
"What happened?"
Charles, my water broke.."
What! Bigla akong nataranta. I shouted and call Alfonso and the rest of my men. I instructed them what to do. I hope I am making this right. Good thing nakahanda na ang mga kagamitan ni Kimberly at ng kambal patungo sa hospital.
I carefully carried Kimberly into my arms. But she demanded to put her down. Natatakot siyang hindi ko kakayanin na buhatin siya dahil tatlo silang karga ko.
"Relax, okay.."
Pagdating sa hospital ay dumiretso na kami sa delivery room dahil ng siyasatin siya ng nurse sa emergency room ay seven centimeters na siya. I didn't understand what is happening. But the nurse said that it take 10 centimeters to deliver a baby. At 7 cm na siya, mabilis lang daw iyon.
Dr. Ledesma was there giving orders to everyone.
Hindi na ako pinapasok sa delivery room. I felt so nervous outside waiting for my babies to come out.
Tapping my back, Alfonso said ." Relax man, they're going to be fine."
"Yeah, boss..." Dexter said. " I can't wait to be a ninong."
"Ringo, may dala ka bang masking tape o kaya ay scotch tape?" tanong ni Baste.
"Bakit?" nagtataka na tanong ni Ringo. Pero ng ininguso ni Baste si Dexter sa kaniyang tabi, naintindihan Niya ang ibig itong sabihin.
Ringo smirk." Kung gusto Niyang sumunod sa hukay ni Mr. Bagaslo, aba e di bahala siy@." nagatawanan ang mga lalaki sa tabi ko but I can't bring myself to laugh with them. I'm so nervous yet at the same time I am so excited to meet my twins.
I was thinking the same thing I've been hearing from my Uncle who died with dad in one of the underground fights.
"I have served my purpose to our family, Charles. I am so delighted that I may rest in peace without thinking about my family." and with his final words he closed his eyes smiling.
Paano kong may mangyayari sa akin at maiwan ang aking mga anak? Paano kung sila ang gagamitin ng kalaban upang ibagsak ako? Paano kung ..
"Mr. Martinez, pwede ka ng pumasok sa private room ng iyong asawa. The twins and your wife are safe. Congratulations." nakangiting sabi ng doktor sa akin.
Nakahinga ako ng maluwag.
"Thank heaven pwede na tayong makapagsalita." Dexter said, a little bit annoyed that he was not allowed to speak. "All right, everybody to Mrs. Martinez's room."
"Listen, you moron.." saway ni Alfonso Kay Dexter. "The boss forbids everyone to talk about the heirs. You might never know when the enemy attacks. Ang Kailangan ninyong gawin ay doblehin ang pagbabantay sa inyo-inyong designated assignment. And don't forget to train your men, every single day."
"Oh, my god Alfonso! You talk like a priest.! Masyado Kang seryoso.."
"Well, as far as I'm concerned the boss's number one rival and enemy is out of the country." Baste said.
"Hindi ibig sabihin na maging lapse kayo..open your eyes, you'll never know what hit you ." I Finally said before I walked away.
Sa private room, naabutan ko si Kimberly. na umiiyak habang nakamasid sa kambal na parehong itinabi sa kaniyang kama.
Nag-angat kaagad siya ng tingin ng makita ako. "Charles, tingnan mo..manang-mana sa iyo si Elijah Benjamin."
"At sa iyo naman nagmana si Sofia Hailey." I said.
Walang pagsidlan ang kaligayahan ko ng masilayan ko na ang aking kambal. They looked so fragile. With their eyes closed, they look so clean , walang kamuwang -muwang sa mundo. Walang kamuwang-muwang sa panganib na naghihintay sa kanilang buhay.
"What's wrong?" tanong sa akin ni Kimberly ng makita Niya ang pag-alinlangan ko na kargahin ang kambal.
"Bakit ayaw mong subukan? Try it."
Maingat na Kinuha ni Kimberly si Elijah Benjamin at ipinakita sa akin ang tamang pagkarga ng sanggol .
"Tinuruan na ako ni Doktora Ledesma sa tamang pagkarga sa kanila. Sa tuwing may pre- natal check up ako."
Dahan -dahan Kong kinarga si Sofia Hailey. Hinalikan at kinausap. Pagkatapos ay binalik ko siya sa kama at kinarga ko nam@n si Elijah Benjamin, kinuha ko siya mula Kay Kimberly.
"You need to take a rest.." I told Kimberly. She seems to be losing so much energy.
Nang maibaba ko na si Benjamin. Niyakap at hinalikan ko si Kimberly. Hindi pa rin kami nagkausap tungkol sa aming mga kapatid. I avoided the topic for the same reason that she avoided to brought out the subject. Pareho kaming bag-iwas ng stress as per the doctor said. But now..I still don't know.Hindi ko alam Kong paano kami magsimula.
We stayed in the hospital for two nights and two days. Kinakailangan kasing obserbahan si Kimberly at ang kambal bago kami binigyan ng discharge slip ni dr. Ledesma.
Sa pagdating ng kambal, nagbago na ang schedule ko. Naging priority ko ang aking kambal, for the meantime. Nahihirapan akong mag-adjust sa pagdalo ng mga meeting at paghawak sa aking mga negosyo.. Alfonso and the boys have been a great help for my business.
After taking care of the twins and looking for Kimberly. I'll see it na hindi ko naman mapabayaan ang aking nga negosyo at ang aking mga obligasyon with my underground business. I was so happy and ecstatic na naging ama na ako. Pero hindi kumpleto ang kaligayahan ko, hanggat hindi gagaling si Leah.
Nagi-guilty ako dahil napabayaan ko na ang aking kapatid. With Kimberly's pregnancy and all. I tend to forget my sister. Siyempre, may mga medical team na nag-@aga sa Kaniya. But still , parang may kulang. Nakokonsensya ako na hindi na siya ang priority ko...kundi si Kimberly at ang aming mga anak.
But now na naisilang na ang kambal, babawi ako. I'll see it na hindi ko na siya mapabayaan.
I went to the office and checked my emails.
After answering letters and signing documents, I opened one untitled email.
I was shocked to see the contents of the email. Para akong puputok dahil sa matinding galit at emosyon na akong nadarama.
It was the picture of the broken Leah. The picture was taken after she was raped! Beaten and unconscious. She was naked and theres blood and mark all over her body. Just like the scene that I witnessed when I arrived at the crime scene, nine months ago.
Binasa ko ang sulat sa ibaba ng larawan.
'You seem to be enjoying the culprit 's sister that you failed to provide justice for your own sister, Mr. Martinez...Shame on you!'
There were tears in my eyes..as I studied the lifeless form of my dear sister Leah.
"I'm sorry, Leah..I'm very very sorry."
Sino ang taong nagpadala nito? Ito rin ba ang taong nagpadala ng message ng mangyayari ang krimen? Bakit hindi ma trace ng pinakamagaling Kong tauhan ang pinagmulan ng message?
Pagdating sa computer at Internet wala ng gagaling pa Kay Fred, but he himself can trace the motherfu***r!
Sino ang nakakaalam sa trahedya ng araw na iyon?
I tried to write a reply but I couldn't .
Bumalik ang alaala ko sa bahay kung saan nangyari ang krimen. Kung saan siya ginahasa ng hayop na Jeric na iyon.
Where is the son of a b***h!
Lalo lang akong naiyak dahil siyam na buwan na ang lumipas hindi pa rin nahuhuli si Jeric.Wala pa ring balita sa kaniya. At hindi pa rin gumising si Leah . Nanatili pa rin siyang nasa coma state.
"Damn you !" I throw my computer at the far side of my office. Gumawa ito ng ingay na umabot hanggang sa labas ng opisina.
Nag-uunahan sa pagpasok sina Alfonso , Baste, Ringo at Dexter.
They were already holding their guns.
"Boss, what .. happened?!"
They were shocked to witness the broken glasses and the broken computer that I flung to the other side of the wall.
I was a failure and a loser.