Napakurap-kurap ako bago nakakuha ng lakas na dahan-dahang makalayo sa kaniya. Inayos ko ang sarili ko at tumikhim, hindi makatingin kay Isles.
Masiyadong malakas ang pakiramdam ng isang ito. Kaunting galaw lang, nagising na!
“What are you doing?” paos pa ang boses niyang tanong na tila naalimpungatan.
“Inayos ko lang iyong kwintas. It’s, uh, c-choking you... hindi mo namalayan dahil tulog na tulog ka,” pagdadahilan ko.
Hindi sumagot si Isles. Bahagya na siyang bumangon at hinayaan na mahulog ang comforter hanggang sa kaniyang bewang. Tiningnan niya akong mabuti. It’s unfair how he looks so good first thing in the morning! I couldn’t help but stare at him.
“It’s still so early, Miss Nathalia. Hindi ba makakapaghintay ‘yan mamayang gabi?” may panunudyo niyang tanong sabay ngisi.
