UNTIL WE MEET AGAIN- SSPG18

[ SPEACIAL CHAPTER O1 ] Hellow po!!.. Sana po magustuhan nyo itong second story ko, pasensiya na sa rwong grammar ng bawat sentence.Sana po patuloy nyo po supportahan ang story na ito, paki heart narin at follow, Maraming salamat po. * * * Ilang buwan ang lumipas simula ng mangyare ang trahedya iyung sa buhay, ko pilit ko na nililimot ang lahat ng mga masasakit na parte na ng yare sa akin,, at pati ang mga ginagawa kong mga crimen, dahil nga wanted ako sa ibang bansa kaya nakapag pasiya akong umuwe dito sa pinas para makapagsimula ng bagong buhay. Naalala ko pa nuon bago ako umalis patungong spain, ibang iba ako nuon tanging pangarap lang naman ay mabigyan ng magandang kinabukasan ang mga anak ko, at napakasimple Lang ng buhay ko nuon kahit na dumaan ako sa matinding bighati dahil sa pagkamatay ng asawa ko, pero nakayanan ko, kahit na anung problema ang dumadating sa buhay ko ay nakakaya ko paring ngumiti, pero ito ako ngayon baon ko ang mga masasakit na alaala sa spain at ang masasamang pinag gagawa ko sa buhay simula ng may mangyare sa aking hindi magand, kaya ito ang naging sandata ko para tumibay ako ang tuluyan ng magbago. Makalipaspa ang isang taon na pamumuhay ni crisanta ng payapa at abala sa negosyo niyang restaurants, ang dating simple at nangangarap lang, ngayon ay may sarili nag restaurant at naliit na grocery store, simula nung umuwe siya ay hindi na siya humingi pa ng sustento sa kanyang amah at ang tanging dala niya ay maliit lang na halaga na siyang ginamit niya sa pagnenegosyo, na di kalaunan ay lumago makaraan ng ilang buwan, Habang abala si crisanta sa mga trabahante niya at pagtuturo nagulat nalang siya ng biglang may magtxt na anknow number, pero walang message , makailang beses ito paulit paulit na nagtxt sa kanya na walang laman ang pinapadala nito message, sa inis niya ay tinawagan niya ito, ngunit walang nagsasalita sa kabilang linya tanging ihip lang ng hangin ang naririnig niya, Kaya mabikis nalang niya ibinababa ang phone niya at ini off muna iyo para hindi ito maging sagabal sa trabaho niya. pasado alas 9 na ng gabi ng matapos siya sa kanyang mga ginagawa sa kanyang restaurant ay nagpasya na siya umuwe dahil nauna ng umuwe ang kanyang mga trabahante, bago paman siya nagtungo kung saan nakaparking ang kanyang kotse, ay nagulat nalang siya ng bigla sumulpot sa kanyang harapan Ang kanyang amah, " daddy!?.. Ginulat mo naman ako kala ko kung sinu na." " Buti naman at napatakbo mo ng maayos ang negosyo mo anak, at buti iniwan mona yung trabaho mo,, at pinili mong magbagong buhay, kasama ang mga apo ko". " Dad okay na ako, huwag mo nang dagdagan pa yang mga sinasabi mo, past is past, kaya dapat kalimutan natin ang mga nangyare." "i know iha!. Si allan bah nakalimutan mo na bah sya talaga!?, malaking palaisipan parin sa akin kung Sinu ang pumatay sa kanya at ganun lang siya kadali napatay sa loob pa mismo ng kanyang kwarto. Ang pagkakakilala ko sa batang iyun ay hindi yun basta basta na papatumba ng ganun kadali, matalinong bata yon, magdadalawang taon simula ng mamatay ang lalakeng iyun". nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya dahil sa tingin ko parang pinariringgan ako ng amah ko, dahil simula ng mamatay si Allan ay nanatili paring close ang kaso niya at walang mahagilap ng ibedinsiya oh maituro kung sinu ang pumatay sa kanya, ang na alala ko lang ng araw nayon bago ako umalis, binura ko lahat ng record ng cctv ng gabing iyun kaya siguro hanggang ngayon wala pa silang lead kung disu ang pumatay sa kanya. "oh bakit ang tahimik mo ata dyan crisanta!?" " daddy puwede ba kitang matanung saglit," pag iiba ko naman ng sabi. " Ano iyun crisanta," " nung kabataan nyo po bah , may ginawa po ba kayo sa pamilya ni allan!?" Kita ko naman ang gulat sa kanyang mga muka matapos ko siyang tanungin, bumuntong hininga pa ito bago ako sagutin, " Oo, maliit palang yang sila allan at gabriel, nuong mayginawa ako, na pinagsisihan ko ng sobra, dahil sa nalukung ako sa masamang gamot at hindi ko ito nakontrol, malaki ang pagkahumaling sa ina nila allan at gabriel nuon, hindi ko matanggap na iba ang pinakasalan niya na amah nila allan at gabriel, una kong nakilala ang ina nila gabriel at allan , bago ko nakilala ang ina mo nuon, matagal din nanilbihan ang iyong ina sa akin nung panahon na iyon, kaya alam ng mama mo ang buong pangyayare sa amin, naging magkasintahan kami ng ina nila allan nung dalaga pa ito, pero dahil sa tungkulin sa bansa kaya nagpakasal siya sa amah nila allan at di kalaunan nagbunga ang kanilang pagsasama, kahit pa na gaano na katagal iyun ay nanatili parin ang sakit kaya dahil sa despresion ko nung araw nayon kaya pinasok namin ang mansion nila nuon, at ginawaan ko ng hindi maganda ang ina ni allan, at napatay ko, nagdadalang tao nung araw nayon sa ikatlo nilang anak", " ang sama mo, pala nung kapanahonan mo grabe ka ang selfish mo pa"..,Ang sama mo,, kaya ako ang pinagbuntungan ng galit ni allan ng araw na malaman niyang amah kita, at tila nag iba ang ihip ng hangin nuon sa aming dalawa, tahimik lang ako ngayon dahil hindi ako makapaniwa sa sinabi ng amah ko, akma pa sana siyang magsasalita para ituloy ang pagkukuwento niya, ng pigilan ko siya, " Oh ngayon tuwang tuwa ka pa at pinagmamalaki ang ginawang mong kahayupan sa pamilya ni allan,, tamah na hwag mo ng ituloy hindi magandang pakinggan.", Pagpuputol ko naman sa kanya na may bahid ng inis ang pagkakasabi ko. Hindi naman sya nakasagot sa sinabi ko, " ano nga pala ang sadya mo dito daddy at napadalaw ka dito?, "pumunta lang ako dito para anyayahan ka sana sumama sa akin pabalik ng spain dahil kaylangan kita duon para ikaw ang magprepresenta sa akin bilang bagong pamumuno sa negosyo ko at para maipakilala na kita sa mga business partner ko sa negosyo, dahil wala namang akong anak na iba kundi ikaw lang, malaking pagtitipon iyun anak kaya inaasahan ko ang maaga mong pagtugon, " okay fine kaylan!?" tanung ko naman. " nextweek na anak." " okay sige matagal pa pala, kaylangan ko muna tapusin ang mga dapat kong gawin sa mga negosyo ko dad, dahil pausbung palang ito at ayaw ko naman na malugi. Matapos ng pag uusap namun ay agad na akong umalis At umuwe na ng bahay, hindi ko naman kaylangan na mag alala pa sa amah ko dahil marami naman siyang kasama na budyguard, At natitiyak kong walang masamang mangyayare sa kanya at wala naman ng mangtatangka sa buhay niya, dahil patay naman ang nag iisa tao na may malaking galit sa kanya, maliban na lang kila gabriel at christof, pero magdadalawang taon naman na kung gusto sana nilang gumanti sana nuon pa nila ginawa, pero bakit lalot namatay pa si allan, bakit nila ako nagawang gantihan. Ng makarating ako sa bahay, tahimik ng oras nayon at tulog na lahat ng tao pati mga anak ko, bilang ina sa tatlo kong mga anak kaya pinagsisikapan kong mapalago ang maliit na negosyo na itinayo ko, pero may kung anung kirot padin akong nararamdaman sa puso ko sa tuwing ma alala ko si allan, hindi ko alam kung ginagapang na ba ako ng konsensiya ko dahil sa ginawa ko sa kanya, dahil kahit ilang taon pa ang lumipas nanatili parin ang pagmamahal ko sa lalaking yun, at ang pinakamasakit namatayan pa kami ng anak, dahil sa sobrang galit niya, bumuntong hininga na naman ako muli at tila nanghihina ako sa tuwing ma alala ko siya, nagulat nalang ako ng biglang tumunog ang phone ko, wala sana akonh planong sagutin yun dahil kanina pako naiinis sa anknown number, pero sadyang makulit, kaya napilitan akong sagutin. "Hellow!!!??.." wala paring nagsasalita tanging hangin lang ang naririnig ko, napakunot ako ng noo dahil kahit na hangin lang ang naririnig ko dining ko pa naman ang pag hinga niya, kaya imbis na mainis ako natawa nalang ako. "Anung trip mo ha,?" wala naman siguro akong utang sayo, para mangistorbo ka, Sinu kaba at bakit ka palaging tawag ng tawag!" " I miss you!!.." Tipid niyang tugon na ikinanganga ko naman sa gulat, Napakurap kurap pako ng dalawa kong mata at nag kamot pako ng ulo ko dahil sa lamig ng boses niya na tila ng galing sa kawalan. " You miss me!??.." Pag tatanong ko naman, " bakit mo naman ako ma miss magkakilala ba tayo?.." "........." "ay pinatayan ako, nako gago ang loko na yun ah,," lakas ng saltik sa utak, pero infernes ganda ng boses sarap pakinggan, Bigla ko naman na inioff agad ang cellphone, pero saglit ako natigilan at parang kahit na sobrang lamig ng boses niya ay parang familiar ang boses nayun ang sarap pakinggan, hindi ko maintindihan pero bakit bigla akong napangiti. Umakyat na ako sa kuwarto ko at nagpalit na ng damit, pasado alas dose na ng madaling araw at hindi ako maramdam ng antok, kaya naisipan ko munang lumaklak ng wine at manigarilyo ng vape, ng saganaun ay bigla ako makaramdam ng antok at para makatulog na, ka upo lang sa baklonahi ng gabing iyun habang nakatanaw ako sa langit na puno ng mga bituwin, habang umiinum ng wine. nagulat naman ako ng muli na naman tumunog ang cellphone ko, at minadai kong damputin ito sa pag aakala ko na tumawag ulit yung anknown number pero hindi ang secretary ko lang, kaya sinagot ko na ito. " Bakit ka napatawag!?" tanung ko dito, " good evining ma'am, natapos ko na po lahat mga pinapagawa mo sa akin, wala napong problema at puwede nyu na pong iwan ang restaurant niyu, nakapag hire narin po ako ng bagong maneger." " good, sige na salamat," Ilang minuto pa ang tinagal ko sa teres, at napahilot pako ng bahagi sa gilid ng leeg ko, dahil nga nabord bord ako kaya kinuha ko ang phone ko, at naisipan kong idial ulit ang ang anknown number, napangisi ako ng mag ring ito, mas lalo pa ako napangisi ng sagutin ito, at gaya nga ng dati tahimik lang at tanging paghinga lang niya ang narinig ko. Ilang minuto pa ang hinintay ko, para magsalita siya pero hindi ito nag salita, kaya ako na ang bumasag ng katahimikan dahil na iirita na ako.