จับได้แล้วนังเด็กดื้อ

1508 Words

“ข้าขอขึ้นไปดูเอง” ผาดเป็นคนขออาสาขึ้นไปค้นดูบนเรือนด้วยตัวเอง แต่ว่าเขาไม่เจอลำดวนและซ่อนกลิ่นเลย ผาดมั่นใจว่าสองพี่น้องอยู่บนเรือนนี้แน่ๆ ผาดรู้สึกโล่งใจที่ไม่เห้นแม้แต่เงาของลำดวนกับซ่อนกลิ่น “ไม่ใช่เรือนที่นังซ่อนกลิ่นกับนังลำดวนอาศัยอยู่ดอกข้าจำเสื้อผ้าอาภรของนังสองพี่น้องนั้นได้” “นั่น....ผู้ใดกันมาค้นเรือนของข้า ข้าจะแจ้งทางการว่าพวกเอ็งเป็นโจรจะมาขโมยของบนเรือนข้ารึ?” หญิงชราที่เดินมาพร้อมกับตระกร้าของป่าขึ้นเรือนไปด้วยอาการฉุนเฉียว และพร้อมจะเอาเรื่อง จนทุกคนกลัวหนีกันกระจัดกระจาย ผาดไม่เชื่อสิ่งที่หญิงชราผู้นั้นพูด เขายังคงแอบซุ่มดูอยู่ ไม่ยอมกลับตามคนอื่นๆไป หลังจากที่คนของคุณหลวงกลับไปแล้ว ลำดวนและซ่อนกลิ่น ก็ออกมาจากที่หลบซ่อน “ขอบใจมากนะยายที่ช่วยพวกชั้น นี่คือค่าตอบแทนไม่อย่างนั้นพวกชั้นตายแน่ ชั้นเป็นทาสหลบหนีหากโดนจับได้ต้องตายสถานเดียว” “ไม่ต้องหรอกข้าแค่สงสารพวกเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD