บทที่ 29 เทพสงครามแผลงฤทธิ์
ระหว่างการเดินทางนั้นกุนไท่ไม่ได้บ่มเพาะหรือฝึกฝนเลยแม้แต่น้อย เพราะเขาต้องการให้ร่างกายและจิตใจได้รับการพักผ่อน การฝึกฝนที่มากเกินไปนั้นจะทำให้ก้าวหน้าได้ช้ากว่า การที่ทำให้สภาพร่างกายและจิตใจอยู่ในช่วงที่พร้อมที่สุดแล้วค่อยฝึกฝนต่อนั้นจะมีผลดีในระยะยาว
ตอนนี้จุดแสงดาวทั้งสองจุดในแหล่งกำเนิดลมปราณของกุนไท่นั้นมีขนาดใหญ่กว่าปกติถึง 3 ใน 10 ส่วนจากเดิม! ทั้งคุณภาพและปริมาณนั้นมากเสียกว่าระดับเดียวกันจนเทียบไม่ติด!
กึก!
ระหว่างที่กุนไท่กำลังอ่านตำราเกี่ยวกับทวีปศักดิ์สิทธินั้น รถลากก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง กุนไท่รีบออกจากห้องพักพร้อมกับไปหาบิดาของตน
“ท่านพ่อ เกิดอะไรขึ้น?” กุนไท่ถามขึ้นด้วยความสงสัย
“ตอนนี้แย่แล้ว! มีคนมาโจมตีใส่รถลากสัตว์อสูรของเรา!” กุนจวินตอบกลับด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
“ใครกันที่กล้าทำเรื่องอุกอาจเช่นนี้!” กุนไท่สงสัย
