My Billionaire Batchmate

Episode: Eight

"What a b***h! Nag papakumbaba na nga ako tapos ganoon pa mga sasabihin niya sa akin! Well, I guess, you don't deserve my pity." Mahina kong ani sa aking sarili. Kung ayaw nitong tanggapin ang aking pag papakumbaba ay hindi ko na kasalanan iyun. Wala na rin akong pakialam sa kung anong mararamdaman niya kung sakaling makita niya kaming mag kasama ni Bailey sa tuwing may gym class. Hindi ko naman din kasalanan na maging ka partner ko si Bailey, at binabawi ko na rin ang mga sinabi ko kanina na iiwasan ko si Bailey. First of all, Hindi naman ako ang lumalapit sa kan'ya.

Bumalik na ako sa loob ng aming gym at pinuntahan sila Christine at umupo sa tabi nila.

"Binabawi ko na ang mga sinabi ko! Wala na akong pakialam sa mararamdaman ng bruhang 'yun!" Inis kong ani kila Jeff habang nakahalukipkip ang aking mga braso

"Bakit? May nangyari ba?" Pagtatanong sa akin ni Jeff

Kinuwento ko sa kanila na hinabol ko si Angela upang mag sorry ngunit tinarayan ako at sinabihan pa ng kung ano ano, kaya naman ay wala na akong pake sa mararamdaman nito.

"Tama yan! Deserve nya yung nararamdaman niya!" Pang hihingkayat na ani sa akin ni Christine.

"Hay naku! Basta ay pag may ginawa sayong masama yang Angela na yan ay lagi mong tatandaan na nasa likod mo lang kami" Ani naman ni Jeff habang nakatingin sa akin.

Class Dismissed

Tumayo na ako at ganoon din ang aking mga kasama. Lumabas na kami ng gym at dumiretso na sa labas ng building. Pumunta kami sa gitna ng oval at umupo. Kinuha ni Christine at Jeff ang kanilang phone at nag laro. Hindi ako makakalaro sapagkat na iwan ko ang aking phone kaya naman ay pinanuod ko na lang sila.

"I'll pick Chou!" Ani ni Jeff.

"And I'll pick Layla!" Sabi naman ni Christine.

Habang nanunuod ako sa kanila ay may sumipa sa aking bag na nakalagay sa tabi ko, nagulat kami kaya naman ay napahinto sa pag lalaro sila Christine.

"What the f**k?" Gulat at inis kong ani. Tumingala ako upang makita ang gumawa nito. Edi sino pa ba? Edi ang demonyong Angela na ito. Tumayo ako at hinatak ko ang mamahaling bag nito pababa at dahil suot suot niya ito ay nakasama siyang bumagsak. Napanganga ito at tila ba diring diri sapagkat bumagsak siya sa medyo maputik na parte ng oval.

"That's what you get for always bothering me!" Inis kong ani dito habang tinatayo naman siya ng kanyang mga kaibigan.

Tinalikuran na namin ito at naglakad na kami papalayo.

"THIS IS NOT OVER YET!" Pasigaw nitong ani sa akin habang nanlilisik ang mga mata.

Tinignan ko lang ito at nginisihan kaya naman ay lalo itong nainis. Lumakad na kami palabas ng gate ng unibersidad at sumakay na sa sasakyan ni Jeff. Habang nag mamaneho si Jeff ay bigla itong nag salita.

"Natatakot ako sa mga pwedeng gawin ng babaeng iyon sa iyo kahit na alam kong hindi ka nag papatalo."

"Wala ka bang tiwala kay El natin?" Tanong naman ni Christine habang nakatingin kay Jeff.

"Kay El may tiwala ako pero kay Angela ay wala, hindi natin alam kung ano ang mga tumatakbo sa utak ng babaeng iyun, sa pinapakita niya ngayon ay para siyang may mental disability."

"May tililing ang sabihin mo, pinaganda mo pa!" Ani ko habang na tatawa tawa ng mahina.

Natawa rin si Christine ngunit si Jeff naman ay ngumisi lang ng kaunti.

"But seriously tho! Be careful! We don't want anything bad to happen to you!" Seryosong ani ni Jeff

"I will! Don't worry!" Ani ko habang pekeng nakangiti sa kanila kahit na alam kong pwede akong mapahamak sa kung anong gagawin sa akin ni Angela sa mga susunod pang encounter namin.

Maya maya pa ay nakarating na kami sa aming bahay kaya naman ay nagpaalam na ako sa kanila at bumaba na ng kotse. Nang maka-alis na sila ay pumasok na ako sa aming bahay. Walang tao, malamang ay umalis ang mga ito. Dumiretso na ako sa aking kwarto at nakita ko ang aking phone na nasa ibabaw ng aking side table. Naka unplug na ito ng aking matagpuan, malamang ay tinanggal ito ni mama sa pagkakasaksak. Kinuha ko ito at binuksan,

"Bailey Bracken sent you a friend request." OMG! Seryoso nga pala siya sa kaniyang sinabi, dali dali ko itong inaccept. Nagulat ako ng bigla akong chinat nito.

Bailey: "Hi, Ms. Gomez! Told yah I'll wait."

Me: "Hello, Mr. Bracken! I never doubted you."

Bailey: "As you should! By the way, I had fun earlier, and I hope you're okay; you seemed off all of a sudden."

Me: "I had fun also, and about that, I'm sorry! Something occurred to me, but I'm okay now."

Bailey: "That's good news!"

Hindi na ako nag reply para hindi naman akalain nito na masyado akong atat sa kanya kahit na siya naman ang unang nag chat, wala ei overthinker ako ei! Pumunta na ako sa kusina para mag hanap ng makakain ng makita ko ang isang papel na may sulat ni papa.

"Nak, mauna ka ng kumain, may binili akong pizza diyan para sayo, i-lock mo na ang mga pinto at baka malate kami sa pag uwi, dala naman namin ang mga spare keys, nangungulit kasi ang kapatid mo na pumunta sa lola ninyo kaya dinala ko na. - pogi mong papa."

Natawa ako sa huling nakasulat pero hindi naman siya mali. Nakita ko ang box ng pizza sa ibabaw ng lamesa kaya naman ay binuksan ko ito at kumuha ng 2 slices, nilagay ko ito sa plato at kumuha na rin ako ng inumin. Pumunta ako sa pinto at ni lock ito. Pagtapos ay kinuha ko na ang plato at baso ko at bumalik na sa aking kwarto, umupo ako sa kama at nang kuhain ko ang aking phone ay may dalawang notification ako na galing kay Bailey.

Bailey: "Is it okay if I call?"

Bailey: "Only if it's okay!"

Ha? Bakit naman niya ako gustong tawagan? Bakit hindi si Angela ang tawagan niya?! Pero syempre ay pumayag din ako.

Me: "I'm not busy, so! Why not?!"

Habang hindi pa nito nakikita ang aking messages ay nag simula na akong kumain. Maya maya ay narinig kong tumugtog ang aking cell phone kaya naman ay kinuha ko ito ng makita kong tumatawag si Bailey. Sinagot ko ito at nag simulang mag salita.

"What's up?" Pagtatanong ko dito.

"Just laying down! What's up!"

"Eating!" Tipid kong sagot dito

"Uhm! Sorry if ever I'm bothering you"

" You're not! Don't worry!" ani ko sa kan'ya "By the way! Why do you want to be on call with me? Where's Angela?' pagtataka kong tanong dito.

"She broke up with me after our gym class." He replied in a sad tone.

"I-Im sorry to hear that! Is it because I became your partner instead of her?" Ani ko dito. Kaya pala nag walk out si Angela kanina at ng lapitan ko ito ay tila ba galit na galit sa akin. Now I understand.

"No, It's not your fault! She's been acting weird lately. I mean, every day, it's just... more these past few days." Ani naman nito sa akin.

"I-I'm sorry."

"No! Stop saying sorry; you have nothing to do with it.

"I t-think I have! Look! These past few days, she's been trying to bully me because she caught me staring at you and-"

"I know! I know everything that happened between you and Angela. Starting from what happened to the canteen when she pushed you to where she planned to pour water on you. I know everything!" He cuts me off.

"Then why didn't you stop her?" Tanong ko naman dito.

"I did! At first, but when I saw how you fought back against her, I was amazed by you; no one has dared to fight back at her, only you; that's why she felt intimidated by you."

"O-Oh" Ayan nalang ang aking nasabi sa kanya dahil sa sobra akong na surprised sa kanyang sinabi. He's amazed by me, Oh My! Parang sobrang saya ng puso ko ngayon, pero alam kong hindi dapat sapagkat kaka-hiwalay lang nilang dalawa.

"She has done it to a lot of girls, but it's only you, Eliza; you're the only one I've known to fight back at her. And I'm amazed."

Natahimik ako sa kanyang sinabi sapagkat naririnig ko sa kanyang boses ang pagka sincere ng pananalita nito.

"Hello? Are you still there?" Pag tatanong nito sa akin.

"Y-Yeah, I'm still here! Inaantay ko lang na umiyak ka" Pag papatawa kong ani sa kanya. Narinig ko itong tumawa ng mahina bago mag salita.

"Pwede na bang pang MMK Ms. Gomez? Patawang tanong nito sa akin.

"Pwede na, lol, at pwede ba! El nalang ang itawag mo sa akin?"

"I like calling you Ms. Gomez; it's cute, but if you would mind?! I can call you Liza." Turan nito sa akin.

"Liza? Why? No one has called me that, ever!"

"That's the point! I've never heard anyone call you that, and I want to be the special one to call you Liza! No one can call you that but me." Mayabang nitong sabi sa akin.