ฉันนั่งกินข้าวเงียบ ๆ พี่ทีเองก็เหมือนกัน พอนึกถึงเรื่องที่เขาเห็นแก่ตัวเมื่อคืน อยู่ ๆ ฉันก็รู้สึก เซ็ง...
"พี่ไปทำงานก่อนนะ" เขากินเสร็จ หันมาบอกฉัน… แถมใช้มือใหญ่ ๆ ยีหัวฉันเบา ๆ
ก่อนจะรีบลุกขึ้น หยิบสูทเดินออกไป…
ฉันรีบเก็บจานข้าว ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมออกไปทำงานที่ร้านกาแฟเดิม…
ลงมาก็ไม่เจอพ่อพี่ทีแล้ว มีแต่แม่พี่ทีที่นั่งอ่านหนังสืออยู่…
"คุณแม่คะ เมย์ขอออกไปทำธุระนะคะ" คุณแม่ละหน้าจากหนังสือยิ้มให้ฉัน
"จ้า เดินเหินระวังด้วยนะหนูเมย์"
"ค่ะ คุณแม่" ฉันรีบยกมือไหว้ ก่อนจะเดินออกมาหน้าบ้าน… แล้วขึ้นรถเมล์ไปทำงาน ยังไงฉันก็ต้องขึ้นรถเมล์ ฉันต้องการประหยัดที่สุด จะได้เก็บเงินไว้เยอะ ๆ
ร้านกาแฟวันนี้คนเยอะมาก… ฉันเวียนหัวนิดหน่อย แต่พี่ผู้จัดการร้านใจดี ให้ฉันพักอยู่เรื่อย ๆ เห็นไหม... ยังมีหลายคนที่ดีกับฉัน ฉันจะเอาสมองไปคิดเรื่องคนคนเดียวทำไม…
"เมย์โอเคแล้วนะ เอสเปรสโซ่ร้อน
