บทที่ 26
ความจริง
วันถัดไป
ฉันหยุดยืนอยู่หน้าห้องอาหารภายในโรงแรมสุดหรูใจกลางเมืองที่ถูกเลือกให้เป็นสถานที่ในการนัดคุยเจรจาสำหรับการเสนอตัวเป็นผู้สนับสนุนให้กับบริษัทออโต้แกลม ซึ่งฉันเองก็ไม่แน่ใจว่าฉันจะต้องคุยกับใคร ไม่รู้ว่าจะเป็นคุณสิงห์พ่อของพี่พยัคฆ์หรือว่าเป็นทีมงานที่เกี่ยวข้องของบริษัท แต่ไม่ว่าจะเป็นใครฉันก็พร้อมทั้งนั้น
เมื่อคืนฉันกลับไปทำการบ้านครั้งใหญ่เพื่อหาวิธีโน้มน้าวและได้ปรึกษากับคนอื่น ๆ ถึงข้อเสนอเพื่อที่จะได้เป็นผู้สนับสนุนของออโต้แกลม ถึงจะนอนน้อยแต่นอนนะก็เถอะ ฉันหวังว่างานชิ้นจะสำเร็จและผ่านไปได้ด้วยดี
“สู้ ๆ ยัยวารี!” ฉันพูดปลุกใจกับตัวเองพลางผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะก้าวขาเข้าไปด้านในห้องอาหารที่ตอนนี้มีลูกค้าเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้น เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงครึ่งและเป็นวันธรรมดาทำให้ไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่านดังเช่นช่วงเวลาเที่ยงหรือเย็น
พลันเมื่อเดิน
