ดารัณผ่อนลมหายใจหนักให้กับคำถามที่เปล่งออกมาหลังจากปลายนิ้วใหญ่ถอดถอน เธอไม่ได้ตอบรับคำขอของเขา แต่ร่างกายกลับทรยศผวาเข้าหาเหมือนเป็นการตอบรับและเชื้อเชิญได้เป็นอย่างดี
“ดารัณ...” คาร์ดิโก้ โน้มกายเข้าหาร่างอวบอิ่มอีกครั้ง กระแสเลือดร้อนฉ่าในกายสั่งให้เบียดร่างเข้าหาความเนียนละมุนของผิวเนื้อสาวทันที สองแขนรวบโอบเอวบางแนบกับลำตัว
“บอกฉันสิว่าร่างกายฉันแข็งแรง เธอจะเก็บกระเป๋ากลับเมืองไทยทันที”
“ไม่...” ดารัณปฏิเสธเสียงเบาเบือนหน้าหนี เดินมาถึงขั้นนี้ เธอจะไม่ยอมถอยเด็ดขาด
มือใหญ่ของชายหนุ่มจับใบหน้าของดารัณผินกลับมาสู้สายตาคม สีมรกต หญิงสาวไม่กล้าพอที่จะสบตา เธอปิดเปลือกตาลง หนีแววตาเหยี่ยวคู่นั้น พอหลับตาเขาก็ก้มลงจูบเปลือกตาหนัก เมื่อยิ่งดิ้นรนและทำท่าจะหันหน้าหนีอีกครั้ง คาร์ดิโก้ ก็ดักไว้ด้วยจุมพิตหนักหน่วงกระซิบเสียงกระเส่า
“เธอจะพิสูจน์ต่ออ**บทใช่ไหม...ได้เลยทูนหัว”
สองแ
