เช้าวันถัดมา คาร์ดิโก้ต้องเดินทางไปฝรั่งเศส ดารัณขอไปส่งเขาที่สนามบิน เธออยากส่งเขาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เธอกลับเมืองไทย ทว่า ชายหนุ่มกลับสั่งห้ามเธอนักหนาว่าไม่ต้องตามไปส่ง เพราะการเดินทางคืองานของเขา ชายหนุ่มไม่ต้องการให้เธอต้องเหนื่อยมากไปกว่านี้
“อย่าไปเลย ผมต้องเดินทางมากกว่าอยู่บ้านเสียอีก ทำตัวตามปกตินั่นแหละ ผมไปทำงานไม่กี่วันก็กลับแล้ว”
“แต่รัณอยากไปส่งคุณ”
“ผมไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย” ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบ แต่มันกลับกระชากหัวใจของหญิงสาวหลุดออกมานอกเบ้า เธอสร้างความรำคาญให้เขามากถึงขนาดนั้นเลยหรือ
“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ ช่วยชายหนุ่มแต่งตัว จัดเนกไทให้เข้าที่เข้าทาง
“ผมไปกับอดัม จะให้ซันเซสอยู่เป็นเพื่อนนะ คุณอยากไปอยู่กับเบอร์รี่หรือเปล่า เผื่อจะได้คุยกันตามประสาสาวไทย”
หญิงสาวพยักหน้ารับ เพราะอย่างไรเสียเธอก็ต้องไปบ้านนั้นเพื่อบอกลาอยู่ดี ในเมื่อเธอได้นัดกับพวกท่านล่ว
