"Simon..." malanding sabi ni Rosmary nang puntahan niya si Simon sa kompanya nito.
Tumingin sa kaniya si Simon. "Yes? May kailangan ka?"
Naupo sa harapan ni Simon si Rosmary. "Wala ka bang naaalala ngayong araw?"
Kumunot naman ang noo ni Simon habang napapaisip kung ano ang mayroon sa araw na iyon. "Ha? May dapat ba akong alalahanin ngayong araw?"
Bumuntong hininga si Rosmary. "Mukhang may gumugulo na yata sa isipan mo, Simon. Dahil may mga nakakalimutan ka ng mga bagay na hindi dapat makalimutan...."
Nagsalubong ang kilay ni Simon sa sinabing iyon ni Rosmary. Habang pilit niyang inaalala kung ano nga ba ang nakalimutan niya ng araw na iyon. Masyado kasing ginugulo ni Valentina ang kaniyang isipan. At sa totoo lang ay puyat siya. Gusto niya pang matulog dahil ilang beses ding may nang
