นายหญิง

1196 Words
ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิวเนียนที่โผล่พ้นผ้าห่มผืนหนา ทำให้หญิงสาวต้องซุกตัวหาความอบอุ่นจากแผงอกแกร่งของสามีหมาดๆ นั่นทำให้มาเฟียหนุ่มลืมตาตื่นเพราะสัมผัสของเธอ ดวงตาคมกริบจ้องมองหญิงสาวยามหลับไหลรอยยิ้มมุมปากปรากฎขึ้นที่ใบหน้าคมคาย หญิงสาวคงเหนื่อยล้าจากกิจกรรมบนเตียงเมื่อคืน ร่างกายขาวเนียนดังน้ำนมมีร่องรอยแห่งความรักที่เขาเป็นคนทำเอง "ตัวเล็ก วันนี้เรามีนัดไปลองชุดแต่งงานกันนะครับ" เสียงปลุกนุ่มทุ้มกระซิบแผ่วเบา หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาตื่น กระพริบตาสองสามทีเพื่อปรับโฟกัสการมองเห็น พลันสายตากลับจ้องมองแผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มด้วยความหลงไหล ใบหน้าสวยงามเกิดสีแดงระเรืิอด้วยความเขินอาย ร่างกายร้อนผ่าววูบวาบเมื่อนึกถึงกิจกรรมบนเตียงเมื่อคืน มือเล็กสัมผัสแผงอกของมาเฟียหนุ่มแผ่วเบา ก่อนตั้งสติได้ ยัยหมี่!!! แกกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับผู้ชายตรงหน้านะยะ "ลงจากเตียงไหวไหม" มาเฟียหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงกระเซ้าเย้าแหย่ ก่อนก้มลงจูบหนักๆ ที่ปากเรียวบางรัวๆ ดังคนที่ห่างกันไปไกล "แดดดี้ อย่าแกล้งหมี่ซิคะ" สองมือเล็กยกขึ้นประคองพวงแก้มด้วยความเขินอาย เมื่อทั้งสองแต่งตัวเสร็จมาเฟียหนุ่มเดินประคองหญิงสาวลงจากบันไดวนชั้นสอง หญิงสาวผงะเพียงเล็กน้อยเมื่อเห็นชายชุดดำนับสิบยืนเรียงรายอยู่เต็มพื้นที่ "เออ แดดดี้คะ" มาเฟียหนุ่มยิ้มให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยนก่อนตีสีหน้าเข้มเดินลงบรรได "อรุณสวัสดิ์ครับนาย / อรุณสวัสดิ์ครับนายหญิง" บอดี้การ์ดนับสิบเอ่ยทักทายผู้เป็นนายและนายหญิงหมาดๆ ของตน "นายหญิง หมายถึงหมี่หรือเปล่าคะ แดดดี้" ถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่าหมายถึงตัวเองแต่เธอต้องการแค่เพียงถามย้ำเท่านั้น "ตัวเล็กคนเดียวเท่านั้น ที่เป็นนายหญิงของที่นี่" "นายหญิงคะ ป้าชื่อป้าอุ่น เป็นหัวหน้าแม่บ้านที่นี่นายหญิงต้องการอะไรเรียกใช้ป้าได้เลยนะคะ" "ขอบคุณค่ะ" เหล่าบรรดาคนรับใช้และบอดี้การ์ดรู้สึกชื่นชอบ และชื่นชมนายหญิงของตัวเองเป็นอย่างมากเธอทั้งดูดีมีสง่า และยังดูใจดีอีกด้วย "นี่มันอะไรกันคะแดดดี้ ทำไมถึงมีคนมากมายขนาดนี้?" "พวกมันมาต้อนรับนายหญิงคนเดียวของบ้าน ตัวเล็กไม่ต้องกังวนนะ พวกนี้จะปฎิบัติกับตัวเล็ก เหมือนที่ทำกับแด๊ด" "ทุกคนฟัง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปบะหมี่จะย้ายมาอยู่ที่นี่กับกู กูคิดว่าพวกมึงคงรู้ว่าต้องปฎิบัติกับเธอยังไง" มอน์แกนประกาศกึกก้องทั่วทั้งเพนท์เฮาส์ ให้ทุกคนได้รับรู้ว่าที่นี่มีนายคนใหม่เพิ่มเข้ามา "อาทิตย์หน้ากูกับนายหญิงของพวงมึงจะแต่งงานกัน ขอให้พวกมึงเตรียมตัว และเตรียมความพร้อมไว้ให้ดี กูไม่ชอบความผิดพลาด หากมันเกิดขึ้น พวกมึงคงรู้ว่ากูจะจัดการยังไง" เป็นคำสั่งงานที่หน้าเกรงขามมากคะแดดดี้ "ตัวเล็ก จะทานข้าวที่นี่ หรือจะไปทานข้างนอกครับ" มาเฟียหนุ่มถามภรรยาหมาดๆ ด้วยความห่วงใย "ทานที่ไหนก็ได้คะ หมี่ทานได้หมดเลย" "งั้นขึ้นไปทานผัวอีกทีไหมคะ เหมือนมีคนยังไม่อิ่ม" มาเฟียหนุ่มเย้าแหย่คนรัก ภาพที่น่ารักทำให้ลูกน้องในความปกครองมีความสุขไปด้วยนานมากแล้วที่ไม่เคยเห็นผู้เป็นนายมีความสุขขนาดนี้มาก่อน "เสร็จแล้วไปหาคุณพ่อของแดดดี้ ดีไหมคะ" "ตามใจตัวเล็กเลยคะ" สองหนุ่มสาวเดินตรงไปยังรถยนต์คันหรู ชายชุดดำเปิดประตูหลังให้ผู้เป็นนาย และนายหญิงก่อนปิดเบาๆ รีบวิ่งไปยังตำแหน่งคนขับ "ตัวเล็ก" มาเฟียหนุ่มตบหน้าขาแกร่งสองสามทีเพื่อเป็นการบอกให้หญิงสาวไปนั่งบนหน้าตักแกร่ง "แดดดี้คะ หมี่โตแล้วนะ ไม่ต้องนั่งตักแล้วค่ะ" มาเฟียหนุ่มใช้สายตาเป็นการกดดันหญิงสาว เขาไม่ชอบการถูกขัดใจ โดยเฉพาะคนที่เพิ่งมีเมียหมาดๆ อย่างเขา ก็อยากกระหนุงกระหนิงกับเมียบ้าง หญิงสาวเขยิบเข้าไปนั่งตักชายหนุ่มในท่าหันข้าง สองมือโอบรอบลำคอหนา มองตาชายหนุ่มปริบๆ ประหนึ่งว่าลูกแมวน้อยกำลังออดอ้อนออาหาร "อะไร มองหน้าแด๊ดทำไม" น้ำเสียงไม่พอใจเปล่งออกมาจากปากของชายหนุ่ม "มีคนแก่งอนหมี่ด้วย แดดดี้ช่วยจัดการให้ได้ไหมคะ" ไม่พูดเปล่าหญิงสาวยังคงใช้มือเล็กบีบปลายจมูกชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้ มือหยาบยกขึ้นจับมือเล็กแผ่นเบา "แค่ตัวเล็กไม่ขัดใจ แด๊ดก็พอแล้ว" ลูกน้องที่นั่งดูอยู่อดขำกับท่าทางของผู้เป็นนายไม่ได้ "พวกมึงขำอะไรกัน" เสียงตวาดดังลั่นรถ จนหญิงสาวบนหน้าตักสะดุ้งเฮือก "ปะ ปล่าวครับนาย" "ใครให้มึงมองเมียกู มึงยังอยากมีตาไว้มองถนนอยู่ไหม" เขารู้สึกไม่ชอบใจเวลาที่ใครจ้องมองหญิงสาว สองมือเล็กประคองใบหน้าคมคายให้หันกลับมาจ้องมองตัวเอง "แดดดี้ื ดุลูกน้องแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ หมี่ยังไม่เห็นพวกเขาทำอะไรผิดเลยนะ" "ตัวเล็กเป็นอาจารย์แต่ในมหาวิทยาลัยก็พอ ค่ะ" หญิงสาวยู่ปากด้วยความไม่สบอารมย์ ฟอดดดดดดดดด "อะ แดดดี้!!" ไม่มีการเอ่ยคำขอโทษใดๆ แต่ก้มลงมาหอมแก้ม นี่เป็นการขอโทษหรือเปล่า [ห้องลองชุด] "เจ้าสาวมาแล้วค่ะนาย" หญิงสาวเดินออกมาพร้อมชุดเจ้าสาวลายลูกไม้สีขาว กระโปรงเรียบไปกับขาเรียว ช่วงแขนเป็นซีทรู ปาดไหล่เพียงเล็กน้อยดูแล้วเหมากับเธอมาก "โอเคไหมคะนาย" "อืม" คำตอบเพียงสั่นๆ แต่กลับเขย่าหัวใจดวงน้อย เพราะคนที่ยืนตรงหน้าจ้องมองเธอไม่ละสายตาเลยสักวินาที ดังคนที่กำลังตกหลุมรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น "แดดดี้คะ" ภวังค์ความคิดได้หายวับไปกับตา เมื่อหญิงสาวเอ่ยเรียก ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเดินตรงเข้าหาหญิงสาว ท่อนแขนแกร่งโอบรัดรอบเอวบาง โน้มใบหน้าคมคายประชิดริมฝีปากหนักๆ เขาใช้เวลาสักพักในการประกบจูบหญิงสาว ก่อนผละออกอย่างอ้อยอิ่ง "รีบกลับบ้านกัน ก่อนที่แด๊ดจะทนไม่ไหว" "หื่นได้ทุกที่ ทุกเวลาเลยนะคะ" "แด๊ดเป็นแค่กับตัวเล็กคนเดียวนะ" มือหนายกขึ้นจับผมหญิงสาวด้วยความเอ็นดู "ไปค่ะ แดดดี้" หญิงสาวเอ้ยเรียกชายหนุ่มทันทีที่ลองชุดเสร็จ "กลับบ้านเลยนะ" "ทำไมรีบจังคะ" "ตัวเล็กอยากเอาท์ดอร์ไหมละ" คนบ้า ใบหน้าสวยงามขวยเขินจนแดงระเรือ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD