แสงแดดยามเช้าที่สาดส่องเข้ามาผ่านม่านบางสีขาวนวล ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิวนวลบอบบางที่โผล่พ่นผ้าห่มผืนหนา ร่ายกายของชายหญิงทั้งสองปราศจากอาภรณ์ปกคลุมทำให้ทั้งสองคนร่างกายเปลือยเปล่าบะหมี่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นพร้อมกระพริบตาถี่ๆ สองสามครั้งเพื่อปรับโฟกัสการมองเห็น
"ตื่นนานแล้วหรือคะแดดดี้" บะหมี่ถามมาเฟียหนุ่มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มือหนากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น "สักพักแล้ว ตัวเล็กหิวหรือยัง" ว่าจบบะหมี่พลิกตัวนอนคว่ำเชยคางมนไว้ตรงแผงอกแกร่ง "หิวแล้วค่ะ"
"วันนี้จะไปไหนไหมเดี๋ยวแด๊ดพาไป" มาเฟียหนุ่มถามภรรยาก่อนจับเธอให้พลิกตัวลงในท่านอนหงาย ประกบจูบปากภรรยาสาวด้วยความรักใคร่ "อื้อออออ..." มือหนาลูบไล้หน้าขาเรียวบางของหญิงสาวแผ่วเบา "อ๊าาา แดดดี้" ความเสียวซ่านเข้าเล่นงานใจกลางความเป็นสาวเมื่อมาเฟียหนุ่มส่งนิ้วเรียวยาวเข้าหยอกเย้ากับดอกไม้งามจนเปียกแฉะ
"ยังหิวอยู่ไหม หืม?" รอยยิ้มร้ายผุดขึ
