Love Song 17
ความหนักอึ้งที่สัมผัสได้ทำให้ฉันไม่อยากขยับไปไหนเลย แต่พอลืมตาขึ้นก็เห็นเพียงเลิฟที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆ มือหนายกลูบผมฉันเบาๆทั้งที่เขาก็ยังหลับตา พอขยับเพียงเล็กน้อยเขาก็สะดุ้งตื่นก้มมองฉัน
“เป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนไหม” เลิฟรัวถามทันทีเมื่อพบว่าฉันตื่นแล้ว มือหนายกลูบใบหน้าฉันอย่างหวงแหน แววตากังวลที่สื่อออกมาจากดวงตาทำให้รู้ว่าเขาห่วงฉันมากแค่ไหน
“ไม่เป็นอะไรหรอก”
“กลัวไหม?” เลิฟขยับลงมานอนข้างๆพร้อมกับรั้งฉันเข้าไปกอด
“อื้อ” พอซบหน้าลงบนแผ่นอกกว้างของเขามันยิ่งทำให้รู้สึกปลอดภัยจนไม่อยากอยู่ห่างจากเขา
“ถ้าเจ็บตรงไหนรีบบอกเลยนะ ตอนที่เป็นลมไปน่ะเราตกใจมากเลยนะพอเข้ามาในห้องก็โทรให้อาหมอมาดูเพราะกลัวจะเป็นอะไร”
“ขอโทษนะที่ทำให้เป็นห่วง”
“ต่อไปถ้าไม่ไหวหรือรู้สึกอะไรให้บอกเราเข้าใจไหม”
“เข้าใจค่ะ”
“ส่วนเรื่องห้องเราให้เพื่อนเข้าไปอยู่แล้วนะมันบอกว่ามีคนเคาะห้อ
