Love Song 13
“ขอบล็อกได้ไหม? ผู้ชายคนที่แอดมาคนนี้น่ะ” เลิฟยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดู ผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆนะแต่นึกไม่ออกจริงๆ
“อื้อ เอาสิ” ฉันยื่นโทรศัพท์คืนให้เลิฟ พอเจ้าตัวรับไปก็จัดการบล็อกเฟซบุ๊กที่ว่านั้นทันที แต่ทำไมถึงได้รู้สึกแปลกๆแบบนี้ก็ไม่รู้แต่ช่างเถอะคงไม่มีอะไรหรอก
“อย่าทำหน้าเครียดกันสิ ทานข้าวกันได้แล้วจะได้กลับไปนอน”
“แกก็เป็นซะอย่างนี้อ่ะ เวลามีอะไรให้บอกเข้าใจไหม” ดาวถามย้ำฉันเลยพยักหน้ารับรู้แทนการขานตอบเพราะในปากเต็มไปด้วยอาหาร
“เด็กๆหลับแล้วนะ” เลิฟบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องนอนของเขา มุ่งตรงมายังโซฟาหน้าทีวีที่ฉันนอนเล่นโทรศัพท์อยู่
“เรียนเป็นไงบ้างวันนี้” เลิฟทิ้งตัวนอนคร่อมร่างฉันไว้แต่ไม่ได้โถมน้ำหนักตัวลงมาทับจนทำให้อึดอัด
“ก็ดี แต่ว่าเหนื่อยมากกว่า ง่วงนอนด้วย”
“งั้นเหรอ...” เลิฟยิ้มให้อย่างเอ็นดูก่อนที่เขาจะก้มหน้าต่ำลงมากระทั่งริมฝีปากเราแตะกันเบาๆและเลิฟก
