Love Song 08
“ไข้ขึ้นจนได้” ผมพึมพำเบาๆก่อนจะเดินไปหาผ้าชุบกับน้ำมาเช็ดตัวให้ครัวซอง ไม่รู้ว่านั่งจ้องใบหน้าหวานนานแค่ไหน รู้สึกตัวตอนโทรศัพท์เครื่องสวยของซองมีสายเรียกเข้า แอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อเห็นชื่อและเบอร์โทรที่ขึ้นโชว์หน้าจอ
*Seika Papi calling...*
“ครับพ่อ” ผมรับสายและกล่าวทักทายไป
(เลิฟเหรอ?)
“ครับพ่อ ต้องขอโทษด้วยครับที่ถือวิสาสะรับสาย”
(อ้อ ไม่เป็นไรแล้วนี่ลูกสาวพ่อไปไหนอยู่ด้วยกันเหรอดึกแล้วนะ)
“ซองทานยาแล้วหลับไปแล้วครับ ซองไม่สบาย” ผมบอกไปตามตรง
(ที่รัก! น้องซองไม่สบาย)เสียงคุณพ่อตะโกนขึ้นตามด้วยเสียงดุๆของคุณแม่ที่บอกว่าเสียงดังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงทักทายของ*คุณแม่ลูกอม*
(เลิฟ)
“ครับแม่”
(ลูกสาวแม่เป็นยังไงบ้างลูก)
“ผมให้ทานยาแล้วครับ ตอนนี้หลับไปแล้วแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ”
(ถ้ายังไงแม่ฝากดูลูกสาวแม่ด้วยนะ ถ้าไม่ดีขึ้นพรุ่งนี้ช่วยโทรบอกแม่หน่อยนะ)
“ได
