พรากรักมาเฟียเถื่อน

ปึก! ปึก! ปึก! ร่างกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสักขยับเขยื้อนอยู่บนเตียง เนื้อตัวชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ ใบหน้าเหยเกแสดงอาการเสียวซ่าน ซิกแพคเป็นลอนขยับราวกับมีชีวิตในตอนที่เอวสอบกระแทกกระทั้นใส่คนใต้ร่างอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย เสียงพ่นลมออกจากปากยามที่รู้สึกเสียว ร่างกายเกร็งกระตุกแทบคุมตัวเองไม่อยู่ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้องนอนสีดำหรู "จะ เจ็บ ฮึก~" "ทน เพราะมันคือหน้าที่ของเธอ ซี๊ดด" น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยพร้อมกระแทกเอ็นใหญ่ใส่ร่องไปเต็มแรง ดวงตาคมกริบหลุบมองท่อนเอ็นที่มีเลือดติดออกมาเล็กน้อย มุมปากหนายกยิ้มพอใจ "บะ เบาหน่อยได้ไหมคะ" ร่างกายของเธอแทบแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ในยามที่เขากระแทกตัวตนเข้าใส่ เขาไม่แม้แต่จะเบาแรงให้เธอ สิ่งที่เธอพยายามร้องขออีกคนกลับไม่สนใจ ปึก! ปึก! ปึก! "นั่นคือสิ่งที่เธอควรร้องขอ?" เธอมันก็แค่นางบำเรอที่เอาไว้รองรับความใคร่ของเขาเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์มาออกคำสั่งอะไรเขาทั้งสิ้น "มิลิน ไม่ไหวแล้ว อึก!" เขาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอนานนับชั่วโมง จนร่างของเธอแทบจะหมดแรงอยู่รอมร่อ ทว่าคนด้านบนกลับไม่คิดที่จะหยุดมันเลยสักครั้ง เจ็บไปทั้งตัว "ไม่ไหวก็ต้องไหว เธอก็รู้นี่ว่าฉันไม่ชอบพวกชิ่งหลับในขณะที่ฉันกำลังเอา อ๊าา" "คะ คุณทำนานแล้ว" ปึก! ปึก! ปึก! "นานแล้วยังไง มันคือหน้าที่ของเธอนี่จำไม่ได้เหรอมิลิน" หากแต่น้ำเสียงที่เขา ใช้ทำให้เธอไม่กล้าต่อกลอนกับเขาอีก หญิงสาวหลับตาปล่อยให้น้ำตาไหลอาบใบหน้าตัวเอง นับวันเธอก็ยิ่งสมเพชตัวเอง ทุกวันนี้เธอไม่ต่างจากตกนรกทั้งเป็น เธอเหนื่อย.. เหนื่อยเหลือเกิน เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมไปจากตรงนี้สักที "ครางสิมิลิน อ๊าา เงียบทำไม" น้ำเสียงกระเส่าออกคำสั่งให้คนใต้ร่างครางออกมาดัง ๆ เขาเกลียดพวกที่มันชอบขัดคำสั่งที่สุด ปึก! ปึก! ปึก! "จะ เจ็บ อึก!" เลือดที่เห็นไม่ใช่เลือดบริสุทธิ์แต่อย่างใด มันเกิดจากการกระทำอันแสนป่าเถื่อนและรุนแรงของอีกคนต่างหาก ทำให้ร่องของเธอฉีกขาดและมีเลือดไหลออกมา แต่เขากลับไม่หยุดมันเพราะนั่นคือความตั้งใจของชายหนุ่ม ด้วยขนาดแก่นกาย และบทเซ็กส์ที่แสนป่าเถื่อนทำให้เธอไม่อาจรับมือไหวในบางครั้ง เขามันรุนแรงเกินไปจริง ๆ ปึก! ปึก! ปึก! "เจ็บแล้วยังไง เจ็บก็ต้องทน มันเป็นสิ่งที่เธอชอบไม่ใช่เหรอ นี่ไง...ฉันกำลังสนองมันให้เธออยู่ ต่อไปเธอก็ไม่ต้องไปหลอกคนอื่นแล้วนะมิลิน เพราะเดี๋ยวฉันจะมอบสิ่งนั้นให้เธอเอง อ๊าส!!"