Bad boy 18
“นี่เธอพักที่ไหนของเธอ”
รามถามขึ้นขณะขับรถผ่านป่าสนมืดทึบมาเป็นเวลาเกือบสิบนาที
เขามัดมือชกเธอด้วยการยึดรถเธอ เลยทำให้เฌอริตาไม่มีทางเลือกนอกจากยอมให้รามมาบ้านพักตากอากาศของเธอด้วย
“ก็บอกแล้วว่าไกล เฮียจะตามมาทำไมไม่รู้ วุ่นวาย”
ดวงตาคมเหล่มองเธอเล็กน้อยก่อนจะคว้าดวงหน้าเล็กเข้ามาประกบจูบ
“ปากดี”
ริมฝีปากบางเมมเข้าหากันแน่น สะบัดหน้ามองไปนอกหน้าต่าง
และสมองดันกลับไปคิดเรื่องคู่หมั้นของราม ซึ่งรามเองก็สังเกตเห็นว่าคนของเขามาท่าทางเปลี่ยนไป
“เฌอเป็นอะไรรึเปล่า”
รามถามเสียงนุ่ม เอื้อมมือลูบเส้นผมนุ่มสววยแผ่วเบา
“ป่าว”
แม้จะตอบว่าไม่เป็นไรแต่อาการเธอสวนทางอย่างเห็นได้ชัด
รามถอนหายใจก่อนจะจอดรถแล้วดึงเธอให้หันมาทางเขา
“เป็นอะไรก็บอกเฮียสิ”
เฌอริตาก้มหน้าลง ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นสบตากับราม จนรามต้องเชยคางเธอขึ้น
“อย่ามาจับนะเฮีย”
“เงยหน้ามาคุยกันดีๆเฌอ”
ทั้งคู่ยื้อกันอยู่
