“ชิ กลับไปเลยไป นายไม่รู้หรอกนะว่าพี่เคียนติไม่เคยถอนหายใจเลยสักครั้ง และนี่มันต่อหน้าฉันอะ”
“ตื่นเต้นราวกับได้เขาเป็นผัวเลยนะ ปัญญาอ่อนมาก”
“งือ มันเจ็บนะ!” ซัสหยิกแก้มฉันอย่างแรงจนต้องปัดมือเขาออกไป “พรุ่งนี้ไปหาด้วยที่ผับ”
“เรื่องอะไรที่ฉันจะต้องไปด้วยไม่ทราบ?”
“แล้วเธอกำลังทำให้พี่เคียนติรู้สึกยังไงกับเธอไม่ทราบ ถ้าไม่ไปก็ไม่รู้น่ะสิ ทำอะไรให้มันเนียนๆ หน่อยดิ เดี๋ยวเขาก็รู้หรอกว่ามันเป็นแผนล้วงเอาความรู้สึกของเขาอะ” ซัสส่ายหน้าไปมาราวกับไม่พอใจที่ฉันไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง เออยอมรับว่าฉันน่ะโง่มันทุกเรื่องล่ะ
“ถ้าเธอไม่ทำตัวให้เหมือนแฟนกับฉัน พี่เคียนติจะรู้สึกอะไรมะ?”
“แต่ถ้าพี่เคียนติไม่รู้อะไรล่ะนาย”
“เฮ้อ เอางี้ตั้งแต่วันนี้ไปเป็นเวลาสามเดือน ถ้าเล่นเป็นแฟนกันแล้วพี่ไวน์ของเธอไม่แสดงอะไรออกมา ก็หยุด... เธอก็แห้วไป ฉันก็ไม่มีปัญญาจะช่วยสาวน้อยที่ไม่เคยมีใครมาหลงรัก กับผู้ชา
