ซัสดื่มจิน #11
My heart began to shake = หัวใจของฉัน เริ่มหวั่นไหว
“จินหายดีแล้วนะ?”
“อืม ขอบใจนะริชที่อุตส่าห์มาเยี่ยมถึงคอนโดพี่เคียนติ”
“ขอบใจฉันด้วยนะ ที่พาริชมา”
“เหอะ ถ้าริชอยากมานายก็ต้องพามาอยู่แล้วล่ะปิสโก! แค่กๆ” ฉันไอออกมาที่ตะคอกร่างสูง เขายักไหล่อย่างกวนประสาท ตอนนี้ไอริชกับปิสโกมาเยี่ยมฉันที่คอนโดของพี่เคียนติ ซึ่งปิสโกได้สิทธิ์นั้นไงถึงได้ทำตามที่ไอริชขอร้อง
“พี่เคียนติดูแลดีไหมจิน”
“เออ...”
“อย่างเฮียเคียนติน่ะเหรอจะดูแลใคร ไม่มีทางหรอก” ปิสโกเบ้ปากและยื่นแก้วน้ำผลไม้ให้ไอริช ถือวิสาสะเดินไปทั่วห้องพี่เคียนติเลยนะ ไอ้เด็กคนนี้! แต่ที่ปิสโกพูดมันไม่ใช่เลยสักนิด ถึงแม้ว่าพี่เคียนติจะไม่เคยดูแลใคร แต่กลับฉันมันคือข้อยกเว้น พี่เคียนติพาฉันไปหาหมอและคอยถามอยู่สม่ำเสมอ บังคับให้กินข้าวกินยา และสั่งให้สวมเสื้อผ้าที่อุ่น นอนให้ห่มผ้าทุกคืน
เหมือนพี่รัมไม่มีผิด เขาดูแล เทกแ
