“จะกลับไปสภาพแบบนี้? เอาดิ ฉันจะไปส่งเธอด้วยสภาพนี้เหมือนกัน” เธอส่ายหน้าไปมา จนผมผิดสังเกตกับมือร้อนระอุที่จับอยู่ ผมทาบมือลงที่หน้าผาก “ตัวร้อนนี่นายัยแห้ง”
“จริงเหรอ?”
“เออน่ะสิ เพราะตากฝนแน่ นอนพักไปเลย... เอายาไปกิน” ผมลุกขึ้นเดินไปค้นหายาแก้ไข้หยิบมาสองเม็ดยื่นให้ร่างบางที่รับไปอย่างว่าง่าย
“ฉันนอนที่ห้องนายได้เหรอ? ถ้าเกิดผู้หญิงของนายมา...”
“ถ้าเธอหลับ ฉันเอากันเธอจะรู้หรือไง?” จินทำหน้าหงุดหงิด ก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีแต่ผมก็คว้าข้อมือเธอไว้ “ถึงจะหลับ แต่ถ้ามาทำอะไรกันตอนที่ฉันนอน ฉันขอไปนอนที่ห้องทำงานดีกว่า”
“อย่าเรื่องมาก นอนไป หรืออยากให้ฉันกินจินก่อน ถึงจะนอนได้”
“!”
“เอาไหมล่ะ เมื่อกี้ยังค้างอยู่เลยด้วย” ร่างบางรีบวิ่งขึ้นไปบนเตียงนอนห่อตัวเป็นหนอนจนผมยืนขำ เธอหลับตาลงอาจจะเพราะวิ่งตามพี่ชายและตากฝน ผอมแห้งแบบนั้นจะบอบบางก็คงไม่แปลก ผมยกยิ้มที่มองร่างบางอยู่อย่างนั้น ไม
