02 มีอะไรกับฉัน

1243 Words

@มหาวิทยาลัย "มองหาใครอยู่เหรอน้องพัดชา"เสียงเข้มเอ่ยถามร่างบางที่กำลังชะเง้อหน้ามองหาใครอยู่อย่างใจจดใจจ่อ "มองหาหยกอยู่ค่ะพี่นับล่า พี่เห็นหยกบ้างหรือเปล่า"ร่างเล็กพูดพลางชะเง้อจนคอยาว "ไม่เห็นนะ มีอะไรหรือเปล่า" "วันนี้หยกไม่มาเรียนค่ะ โทรไปก็ไม่รับ"เธอพูดด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสนิท "ลองโทรไปที่บ้านหรือยังล่ะ เผื่อไม่สบาย" "โทรแล้วค่ะ แต่ที่บ้านบอกว่าหยกออกมาตั้งแต่เช้าแล้ว" "...." "พี่นับล่าช่วยพัดชาตามหาหยกหน่อยได้ไหมคะ พัดชาเป็นห่วงหยก"หญิงสาวเขย่าแขนชายหนุ่มเบาๆ "อ่าว ๆ ไอ้นับล่าอะไรกะน้องสาวกูวะ!"เสียงทุ้มเข้มดังมาแต่ไกล พีระพี่ชายของพัดชา เพื่อนรักเพื่อนตายของนับล่า "พี่พี! พี่พีเห็นหยกบ้างหรือเปล่าคะ หยกหายไปไหนไม่รู้"เธอพูดอย่างร้อนรนพลางปล่อยมือจากแขนแกร่งของชายอีกคนไปจับของพี่ชายตนเองแทน "ห๊ะ!! หยกหายไป"ชายหนุ่มอุทานออกมาอย่างตกใจ "ใช่ค่ะ" "ละ แล้วโทรหาหยกหรือยัง ได้ติดต่อไปที่บ้านไหม" "โทรแล้วค่ะแต่หยกไม่รับ ที่บ้านก็ไม่มีใครรู้ว่าหยกไปไหน" "แล้วจีพีเอสล่ะ ลองตามในจีพีเอสยัง" "...."เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดจีพีเอสของเพื่อนสนิททันที "มะ ไม่เจอค่ะ จีพีเอสถูกปิดการใช้งาน"เธอพูดเสียงแผ่ว "....."ทุกคนได้แต่ยืนมองหน้ากัน พยายามติดต่อหาใบหยกทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้เลย เวลาผ่านไป 21:00น. "หรือว่า!!"ร่างเล็กพูดโพล่งขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้นพรวดจนชายหนุ่มทั้งสองพากันตกใจ "อะไรของแก พัดชา" "???" "เมื่อคืนพัดชากับหยกเราไปเที่ยวคลับด้วยกัน หยกอาจจะอยู่ที่นั่น" "....."ชายหนุ่มทั้งสองหันมองหน้ากัน "เราไปตามหาหยกกันที่นั่นเถอะค่ะ หยกอาจจะอยู่ที่นั่น" "ไปสิ"พีระลุกขึ้นรีบเดินตรงไปที่รถเก๋งคันเก่าของตัวเองทันที บรืนนน รถแล่นออกจากลานจอดรถมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็มาถึงหน้าคลับใหญ่ สิ่งอโคจรที่สองสาวได้มาเที่ยวดื่มกินกันเมื่อวาน "หยกอยู่ที่นี่จริงๆด้วย!"เธอชี้ไปที่รถสปอร์ตหรูของใบหยก รถสปอร์ตรุ่นใหม่ที่ราคาไม่ต่ำกว่า20ล้าน "ดะ เดี๋ยวนะ พี่ถามก่อนว่าเราสองคนเข้าไปได้ไง อายุไม่ถึง20"พีระเริ่มสงสัย เพราะน้องสาวของเขาเพิ่งจะอายุเพียง19ปี "เอ่ออ" "มึงจะซักถามทำไมวะไอ้พี เรื่องมันผ่านมาแล้ว แล้วนี่จะเอาไงต่อจะเข้าไปหรือกลับ"นับล่าพูดขึ้นมาเมื่อพีระเริ่มเข้มขรึมใส่น้องสาว "พัดชาจะเข้าไปค่ะ แล้วจะพาหยกกลับบ้านด้วย" "...." "ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่เข้าไปตามหาให้เอง"พีระพูดขึ้นมา "...."ร่างเล็กหันไปมองพลางขมวดคิ้ว "เราอายุไม่ถึง ไม่เข้าไปอ่ะดีแล้ว" "แต่พัดชาเป็นห่วงหยกนี่คะ"เธอพูดท้วง "ไอ้นับล่า ฝากน้องกูด้วยนะ"พีระหันไปบอกเพื่อนสนิท "เดี๋ยวกูไปตามให้เอง มึงอยู่กับน้องมึงนี่แหละ"ชายหนุ่มพูดหน่ายๆก่อนจะสาวเท้ายาวๆเข้าไปด้านใน @ด้านในคลับหรู ผีเสื้อราตรีกำลังโยกย้ายส่ายร่อนเอวไปมาตามจังหวะเสียงเพลงที่ดังก้องอยู่ แต่มีร่างนึงที่สะดุดสายตาอันคมกริบของชายหนุ่ม คือคนที่ทุกคนกำลังตามหา เธออยู่ในชุดนักศึกษารัดปลิ้นพลางร่อนเอวอย่างหยดย้อยให้ชายหนุ่มแถวนั้นได้เชยชมเรือนร่างของเธอ ชายหนุ่มมองอย่างโกรธเคืองเพราะทุกคนตามหาเธอกันอย่างไม่เป็นอันทำอะไร แต่เธอกลับมามีความสุขอยู่ที่อโคจรเช่นนี้ เขายืนมองดูว่าเธอจะทำอะไรต่อ ทว่า...เธอหยิบแก้วน้ำเมามาเทราดที่หน้าอกของตัวเองจนเปียกชุ่ม เผยให้เห็นเนื้อในที่ซุกซ่อนอยู่ภายในเสื้อนักศึกษา "วู้ววว เด็ดมากน้องจ๋าา" "ขาวจั๊วะ! เป็นแม่ของลูกพี่มั้ยครับ" เสียงผู้ชายแถวนั้นเอ่ยแซวอย่างได้ใจ เธอปลดกระดุมเสื้อลงเล็กน้อยพอให้เห็นเนื้อสีขาวที่เนินอกตูมใหญ่ พลางมองตาของชายกลุ่มพวกนั้นอย่างยั่วยวน หมับบ!! นับล่าทนดูไม่ไหว เขาแหวกฝูงชนไปลากใบหยกออกมาทันที "โอ้ยย ปล่อยนะ กรี๊ดดด ไอ้บ้า"ใบหยกโวยวายเสียงดังพลางดิ้นอย่างแรงเพื่อให้แขนของเธอหลุดจากพันธะนั้น "ใครสั่งใครสอนให้ทำตัวแบบนั้น แล้วนี่อายุเท่าไหร่ทำไมถึงเข้ามาในที่แบบนี้ได้"นับล่าพูดอย่างเหลืออด "แล้วมายุ่งอะไรด้วย ไม่รู้จักกันก็อย่ามายุ่ง!!มันเรื่องของฉัน"เธอสะบัดแขนอย่างแรงจนตัวเซถลาเกือบล้มลงกับพื้น แต่ดีที่มีเสาอยู่ตรงนั้นเธอเลยยืนพิงอยู่กับเสา "ใบหยก!!" "หืมม ใครวะรู้จักชื่อฉันได้ไง อย่าบอกนะว่ารู้จักมาจากข่าวเมื่อเช้า อยากได้หรือเปล่าล่ะมาเอาสิฉันได้"เธอพุ่งตัวเข้าไปหานับล่าแล้วไซร้ตามซอกคอของเขาโดยที่ไร้สติ "ใบหยก เธอเมามากแล้วนะ!! อย่าทำแบบนี้" "อื้ออ อย่าฝืนใจเลย รู้น่าว่าอยากได้"เธอพูดอย่างงัวเงีย "ใบหยก!!"นับล่าพยายามผลักใบหยกออกให้พ้นตัว แต่เธอกลับตีนตุ๊กแกไม่ยอมปล่อยนับล่าเลย หมับบ พรึบบ นับล่าตัดสินใจอุ้มใบหยกพาดบ่าไปในห้องน้ำแล้วฉีดน้ำใส่ตัวของเธอเพื่อเรียกสติ "กรี๊ดด ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศปล่อยนะ!!" "จะมีสติได้หรือยัง ห๊ะ!!" "กรี๊ดดดด แค่กๆๆ"น้ำจากปลายหัวฉีดพุ่งเข้าหน้าของเธออย่างแรงจนเธอสำลักน้ำ จากนั้นก็อุ้มเธอพาดบ่าออกมาที่ด้านนอก แต่เขาเลือกที่จะพาเธอไปยังห้องพักของคลับมากกว่าเพราะถ้าพาออกไปแบบนี้คงมีหวังถูกมองไม่ดีแน่ๆ ตุบบ!! เขาเหวี่ยงร่างบางลงเตียงใหญ่อย่างแรงจนเธอนอนตัวงอเพราะความจุก "จะมีสติได้หรือยัง!!" "อื้ออ ฉันเกลียดแกไอ้ทุเรศ!!"ใบหยกพ่นคำหยาบโลนออกมาสารพัดใส่นับล่าโดยที่เธอไม่ได้ลืมตาขึ้นมามองว่าเป็นใคร "...."เขาได้แต่ยืนท้าวเอวมองนิ่งๆ "เหอะ!!ไม่อยากได้ฉันเหรอมีแต่คนอยากได้ตัวฉันนะ เห็นข่าวเมื่อเช้าไหมฉันมีข่าวว่าพาผู้ชายเข้าห้องน้ำแล้วออกมาด้วยสภาพที่อิดโรย และพ่อฉันก็เชื่อโดยที่ไม่ได้ถามเรื่องราวก่อนหน้านั้นเลยว่าเกิดอะไรขึ้น เหอะ!!"หญิงสาวพร่ำออกมาเพราะฤทธิ์เมา "นี่สินะที่ทำให้เธอเมาไม่ได้สติขนาดนี้ สิ้นคิดจริงๆเลยใบหยก!" "อื้ออ มาเอาฉันสิ" ตุบบ ใบหยกลุกขึ้นคว้าร่างใหญ่ให้นอนทับตัวเธอลงไป โดยที่ไม่ให้เขาได้ตั้งตัว "ใบหยก อย่าทำแบบนี้มันไม่ดี!!" "อื้ออ มีอะไรกับฉันเถอะนะ"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอน "ใบหยก..."

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more