วันต่อมา
เวลา01.00น
บ้านลลิล
“จะกลับแล้วเหรอคะ”
“อือ!!”
ผมตอบลลิลกลับไปในตอนที่กำลังใส่เสื้อผ้าเพื่อที่จะกลับบ้านผมคงไม่ต้องบอกนะครับว่าก่อนหน้านี้ผมทำอะไรกับเธอ
“แต่ลิลยังไม่หายคิดถึงคุณเลย คุณหายไปตั้งสองวันลิลคิดถึงจะแย่”
“ฉันก็มาหาแล้วไงอย่างอแง ฉันไม่ชอบ”
ลลิลเริ่มทำนิสัยที่ผมไม่ชอบอีกแล้วครับเมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้ไม่เคยเซ้าซี้แต่พักหลังมานี้เริ่มทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของวันนี้ผมมาหาก็ดีแค่ไหนแล้ว หลังจากที่ผมไปขลุกไปค้างกับเพลงขวัญตั้งสองวันแล้ววันนี้ที่ผมไม่ค้างกับเพลงขวัญเพราะเธอไม่สบายครับ ตอนเช้าตอนที่ผมออกมาจากคอนโดผมให้พี่พินเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนไปดูแลเพลงขวัญแล้วและอีกอย่างที่ผมไม่อยู่ต่อกับเพลงขวัญผมอยากออกมาจัดการความรู้สึกแปลกๆ ของตัวเองครับความรู้สึกที่ผมไม่เคยคิดว่าผมจะรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนได้อีกวันนี้หลังจากที่ทำงานเสร็จผมก็มาหาลลิล
“ลิลเห็นมีช่างมีทำบ้านหลั
