MVA Chapter 17

2552 Words

Ipinikit ko ang aking mga mata. Alam kong hindi ko na kaya ang sakit na nararamdaman ng katawan ko. Sunud-sunod ang mga luha sa aking mga mata. "Please, help me." Nawalan ako ng malay. Hindi ko masyadong maimulat ang aking mga mata. Galit, takot, at sakit ang nararamdaman ang nakikita ko sa kaniyang mga mata. Hindi ko na alam ang dapat isipin. Wala na siyang pakialam kung ano ang sasabihin ng mga makakakita sa amin. Palagi mo na lang akong inililigtas. Gumawa siya ng lagusan patungo sa mundo namin kahit nasa likuran lang namin sila Hero. Nakapikit ako ngayon. Sobrang sama ng pakiramdam ko. Para akong nananaginip. Madilim ang paligid. Nasaan ako? Bigla kong nakita ang mga mahal ko sa buhay na nag-aalala sa malayo. Ang layo ko sa kanila. Parang hinihila ako ng kung ano papa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD