เป็นครั้งแรกที่พลอยดาวอยากจะร้องกรี๊ดๆ แล้วกระทืบเท้าเร่าๆ เหมือนตัวร้ายในละครโทรทัศน์ แต่ยังดีที่กวิวัชร์หมุนตัวเดินกลับไปไม่ทำให้เธอต้องความดันพุ่งปรี๊ดขึ้นมา
“พลอยก็กินกุ้งบ้างสิลูก ไม่ต้องตักให้พ่อเยอะนักหรอก” พ่อชวนคุยเมื่อเห็นลูกสาวคนโตตักแกงส้มกุ้งให้พ่อ ลูกสาวคนนี้มักดูแลพ่ออย่างดีเสมอ จนบ่อยครั้งที่เขาเองก็แอบคิดว่าตัวเองเป็นพ่อที่ไม่ดีนัก ลูกกลายเป็นฝ่ายดูแลเขาเสียมากกว่า
“พลอยไม่ชอบกินกุ้งหรอกค่ะ พลอยชอบกินกั้งมากกว่า”
“แค่กๆๆ”
“น้ำลูก” พ่อเห็นพลอยดาวสำลักรีบส่งน้ำให้ทันที “เป็นอะไรมากไหม สำลักอาหารหรือเปล่า”
พลอยดาวดื่มน้ำแล้วพูด “ไม่เป็นไรค่ะพ่อ”
พราวมุกกลับยิ้มล้อไม่เดือดร้อนกับภาพที่เห็น พลอยดาวแอบแยกเขี้ยวใส่ นานๆ ทีพราวมุกจะมากินข้าวกับพ่อ เธอไม่อยากทำลายบรรยากาศดีๆ นี้เพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง
พราวมุกเคยชินกับการอยู่คนเดียว แม่ค่อนข้างให้อิสระเธอมาก ไม่ว่าจะเป็นก
