[36] ไม่ต้องหวง

1614 Words

วันต่อมา "อื้อ…" ฉันส่งเสียงในลำคอเบาๆ ก่อนจะเหยียดแขนทั้งสองข้างขึ้นเมื่อรู้สึกตัวตื่น เปลือกตาค่อยๆ เปิดขึ้นพบกับเพดานห้องนอนของพี่เธียเตอร์ เมื่อคืนฉันมานอนที่คฤหาสน์หลังโตของพี่เขา แต่ตอนนี้เหมือนในห้องนอนจะมีแค่ฉัน นัยน์ตากลมกวาดมองไปรอบบริเวณนี้ ก็ไม่เจอเจ้าของห้อง ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองที่นาฬิกาแขวนผนัง "หกโมงสิบสองนาที" ปากเล็กพึมพำเสียงเบาพร้อมดีดตัวลุกขึ้นนั่ง ปกติฉันไม่ได้ตื่นเช้าแบบนี้นะ ยิ่งในเวลาที่มีเรียนตอนสิบโมงครึ่งยิ่งแล้วใหญ่ เพียงแค่เมื่อคืนฉันเพลียมาก จำได้ว่าเผลอหลับไปตั้งแต่หนึ่งทุ่ม แกร๊ก~ ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องนอนหลังจากล้างหน้าเสร็จ พบกับพี่ไต้ฝุ่นเดินขึ้นมาจากชั้นล่างพอดี "ตื่นเช้าจังเลยนะครับ" "…" ฉันยิ้มบางๆ ให้กับคนที่ทักทาย มือเล็กปิดประตูห้องแล้วก้าวขาเข้าไปหา "เห็นพี่เตอร์ไหมคะ" "นายอยู่ห้องออกกำลังกายครับ" "ห้องออกกำลังกาย…" ฉันงึมงำซึ่งพี่ไต้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD